მოიცა ... სერიოზულად? (თავი 3)

-გოგო კი არ შეგჭამ - სწრაფად გასწროდა გაბრიელი სავარძელში და ლიკაც მოხერხებულად მოითავსა მუხლებზე. აქამდე თავს იმით იმშვიდებდა რომ გაბრიელს თვალები დახუჭული ჰქონდა მაგრამ ახლა პირდაპირ შავ თვალებს რომ უყურებდა

მოიცა ... სერიოზულად? (თავი 2)

ბევრს იცნობდა,ვისაც არ იცნობდა ისინიც გაიცნო.რაღაც დროის მონაკვეთში ყველა დაიძაბა,გაუკვირდა თან ძალიან.მერე სანდროს გაცეცხლებულ მზერას გააყოლა თვალი და კარში მდგარ ბიჭების ჯგუფს შეეჩეხა.აშკარად არავის მოსწონდ იქ გაჩენილი ბიჭები მაგრამ დაძაბულობის

მოიცა ... სერიოზულად? (თავი 1)

-არ ინერვიულო,ყველაფერი კარგად იქნება - საერთოდ ეს გოგო სულ ძლიერი ხასიათით გამოირჩეოდა ... ახლაც! -ლიკა,როგორ შეგიძლია ასე ... -შემიძლია და მორჩა - მეგობრის სხეულს სიბნელეში ძლივს ხედავდა მაგრამ მაინც გაიღიმა. რამოდენიმე წუთის გასვლის შემდეგ

- შეიცვლები? _ მოიცა რა ! 20

- ვიცი- თვალი ჩავუკარი რაღაცნაირად მომღიმარს და ღვედი გავიკეთე. - საღამოს სადღაც მინდა შენი წაყვანა - დაიწყო გეგამ. - არ გამოვა, საღამოს ირაკლი გვეპატიჟება რესტორანში- ეხლა გამახსენდა ირაკლის დილანდელი გაფრთხილება. - ცოტახანს გავჩერდეთ და მერე

- შეიცვლები? _ მოიცა რა! 19

აკანკალებულმა ძლივს მოვახერხე ჩაცმა, სწრაფად ავიღე მობილური და გარეთ გავედი, რეზის გაოცებულ თვალებს რომ გადავაწყდი ვიგრძენი რომ მეტს ვეღარ შევძლებდი.ყველა ადამიანი კარგავს თავის სიძლიერეს როდესაც მის გვერდით მასზე ძლიერი ადამიანია, სურვილი უჩნდება

- შეიცვლები? _ მოიცა რა ! 18

მედარდებოდა გეგას ამბავი და თან საშინლად, დღეები გაგრძელდა ეს სიტუაცია მერე კვირა, თვემდე რომ მიაღწია დაველაპარაკე მაგრამ ვიჩხუბეთ, ისე გამომიაშვა ჩვეულებრივადმ, ეს არასდროს გაუკეთებია, არასდროს მოუცია წასვლის უფლება, ყოველთვის მაჩერებდა ახლა კი..

- შეიცვლები? _ მოიცა რა ! 16

- ვაა კატოო?- გამიღიმა ნინამ და ჩამეხუტა. წარბებაქაჩულმა აათვალიერა აკომ და ოდნავ გაიღიმა. - საღოლ გორი !- წამოიძახა ხმამაღლა და ნინას ყურადღებაც მიიპყრო.

- შეიცვლები? _ მოიცა რა ! 14

ჩემი და გეგას შეხვედრა იმ დღის მერე გეგასთან შეხვედრა ხუთი თვის თავზე მომიწია, უკვე უკეთ ვიყავი, დაიგნორებას ვცდილობდი ნელნელა ვახერხებდი კიდეც, ნუ დღე შემეძლო არ მეფიქრა, ღამე? ღამე ხომ ყველაფერი სხვანაირადაა, მიჩვეული ვარ რომ ასე უნდა იყოს, დღე

- შეიცვლები? _ მოიცა რა ! 13

ყველაზე მეტად მეორე დღეს საბას პალატის კარის შეღება გამიჭირდა, არ მახსოს რამდენხანს ვიდექი ასე კარის სახელურს ჩაბღაუჭებული, მერე გამვლელების მზერა ვიგრძენი და მივხვდი რომ თუ არ შევიდოდი გიჟად ჩამთვლიდნენ, ფრთხილად შევაღე კარი და საწოლზე გაწოლილ

- შეიცვლები? _ მოიცა რა ! 12

- გთხოვ რა მეტი აღარ გამეორდება, თუ კიდე შეგეხო ზედმეტად იმ წამსვე დავამთავრებ ყველაფერს შენს სიცოცხლეს გეფიცები.." გეგას სიტყვები დატრიალდა თავში და მივხდი მიზეზს რატომ არ გამოჩნდე გეგა მთელი ამ დროის განმავლობაში, ველოდებოდი, მართლა