"გაიღიმე პატარავ, ცხოვრება მშვენიერია" [თავი 2]

-გეძახის-თვალების ტრიალით შემოვიდა ჩემს კაბინეტში ქრისტინე -საშინელი დაღლილი ვარ უთხარი თუ რამე პრეტენზია აქვს აქ მეახლოს-ვუთხარი და სავარძელში კომფორტულად მოვეწყვე, მალევე გავიგე კარის ხმა, დახუჭული თვალები გავახილე და ჩემს წინ ასვეტილ დემეტრე

"გაიღიმე პატარავ, ცხოვრება მშვენიერია" [თავი 1]

-ტვინი გაქვს? გოგო სამჯერ დაბალია ტიპი შენზე, მერე ნახე რას გავს, გიგოზე გაბრაზებული რომ მაგ სი*ს შეხვდი დავაიგნორე მარა საცოლეე?? მირჩევნია მოვკვდე რა-კვლავ ვყვიროდი მე, ელენე კი ქუჩაში, ერთ-ერთ ბნელ ჩიხში კუთხეში მყავდა მიმწყვდეული

ცხოვრება მშვენიერია

მის სუნთქვას ყოველ დღე ვგრძობდი,მის გულის ცემას.. მერე რა, რომ არ იყო ჩემთან ახლოს, მერე რა.. რომ მის თითებზე სხვას შეეძლო უაზროდ ბოდიალი.. მე ხომ ვიცოდი, რომ გული სუფთა მქონდა,წრფელი,სიყვარულით გაჯერებული, და უფრო ღრმა გრძნობითაც კი.. რომ სცოდნოდა

გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (დასასრული)

რეზოს სახეზე ისეთი სურათი ეხატა წარმოდგენაც კი გაუჭირდებოდა ადამიანს ახლა რას ფიქრობდა. გიორგის სავარძლის ნიასკენ მიგორება უნდოდა ,მაგრამ ცალი ხელით ვერ შეძლო. -გაეთრიე ჩემი სახლიდან...გაეთრიე თორემ

გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (11)

ცოტა ხანს იჯდა მარი შემოსასვლელში სანამ მარინა არ გამოჩნდა. ტანზეც გამოეცვალა და გზა და გზა ველაფერს ასწორებდა. სასწაული ქალი იყო რა. მიუხედავად იმისა ,რომ ასი მსახური ჰყავდა ყველაფერზე ხელი თვითონ უნდა შეევლო. მარის მოუახლოვდა -შენთვის ოთახი

გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (10)

მარიმ გიორგის სახე ხელებში მოიქცია და თვალებში ჩახედა. ბიჭს ნერვიულობისგან ყველაფერი უცახცახებდა. რაღაცის თქმა უნდოდა ,მაგრამ თავს ვერ აბამდა. -არაფრის თქმა არ გჭირდება ისედაც ვხედავ ბედნიერებას შენს თვალებში.

გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (9)

მარინას დანახვა წყვილისთვის იმდენად მოულოდნელი იყო რამდენიმე წუთს გონს ვერ მოვიდნენ. არც თავად იყო კარგად. მოსმენილს საკუთარ თავს ვერ აჯერებდა. ბოლოს ნაბიჯის გადადგმა როგორც იქნა მოახერხა და ოთახსი შევიდა. არც ნია და არც სანდრი ადგილიდან არ

გოგონა საროსკიპოდან _ ''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (8)

მარი და ნოდარი შემოსასვლელში დიდხანს საუბრობდნენ მომხდარის შესახებ. ის იყო დასაძინებლად ზედა სართულში ავიდნენ მსახური გოგო სირბილით ,რომ მოვარდა. სუნთქვა უჭირდა და სიტყვებს თავს ვერ აბამდა.მისი დამშვიდება ძლივს მოახერხეს და როგორც იქნა ერთი

გოგონა საროსკიპოდან _'' არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (7)

მარი და გიორგი კვლავ და კვლავ ხვდებოდნენ ერთმანეთს ისე ,რომ ამის შესახებ არავინ იცოდა. რამდენჯერმე გიორგიმ გარეთაც კი გაიყვანა საყიდლებზე. მათი ურთიერთობა ნელ-ნელა იმაზე სერიოზულ ფაზაში გადავიდა ვიდრე თავად ეგონათ.

გოგონა საროსკიპოდან _ ''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (6)

სანდრი დარცხვენილი იჯდა უკანა სავარძელზე და ხმას ვერ იღებდა. არარ იცოდა რა ექნა ან ეთქვა. მეგობრების ჩამსვების როლსი ყოფნა ყველაზე დიდი სატანჯველი იყო მისთვის. აღარ იცოდა როგორ გაესწორებინა მათთვის თვალი. აღარ იცოდა ბოდიშის მოხდა იყო თუ არა ამ