შემთხვევითი სიყვარული-ნაწილი 10

-არმინდა თორნიკეზე საუბარი, რაც გააკეთა მისთავს დააბრალოს.-მამა ის ჩემი ძმა, შენი შვილია. -შვილია-ჩაიბურდღუნა და ირონიულად გაეღიმა გიას -შენთან საუბარს აზრი არ აქვს შემომხედა და გამიღიმა -მისი გადასაწყვეტია რასიზამს კაბინეტიდან გამოვედი. ნერვები

სიყვარული როგორც ასეთი (ნაწილი 4)

საუკეთესო დღე მქონდა რაცკი მქონია ცხოვრებაში, წარმოგიდგენიათ მყავს მეგობრები მათ ასეთი დაუვიწყარიდღე მაჩუქეს. ახლა მივხვდი რისთვის ღირს საერთოდ ცხოვრება რაარის ცოვრებაში მთავარი, მეგობრები მათ გარეშე ცხოვრება მართლაც სისულელეა. ბედნიერი გოგო ვარ

ჩვენი დროის ტრაგედია (ნაწილი 1)

ღამე უმთვარო, უკუნეთი. საზიზრარი ღამეა, რაღაც ცუდის მოლოდინით მიძგერს გული, რაღაც დეჟავიუს მსგავსი. გაჩერდი გულო ნუ როშავ რაღაცებს, გგონია წინასწარმეტყველობის ნიჭი გაქვს თუ რა გინდა, რას ფაციფუცობ. წავალ დავიძინებთქო ვიფიქრე იქნებ დაღლილობისგან

ის... ნაწილი 20

თომას კარზე ზარის დარეკვა არ დასჭირვებია, კარი ღია იყო და ცოტა გაოცებული და დაბნეული სახით შემოვიდა.თვალი მოავლო დამსხვრეულ ჭურჭელს იატაკზე და შემომხედა. არაფერი უთქვამს უთქმელად გამომართვა ჯერ კიდევ ახალი

შეწყვეტილი ცხოვრება (ნაწილი VIII)

-იცი?! ის ყოველ ღამით მოდის ჩემთან, თეთრი ზაფხულის ფანა კაბით, ჩვეული გაბუტული კონიაკისფერი წითელი ტუჩებით ღრმა მწვანე თვალებით და თავის ნაზ, ნატიფ თლილ თითებს თმაში მიცურებს, ნაზი ტალღასავით მელამუნება და მეჩურჩულება,

თბილისური ფორსაჟი (ნაწილი II)

-კესო მომავალ კვირას რბოლაა. საუკეთესოები იქნებიან, მაგრამ...-რა მაგრამ?- რბოლის ხსენებაზე კესოს თვალები აუციმციმდა.-გუნდური რბოლაა. თითოეულ გუნდში უნდა იყოს 3 ადამიანი. იმარჯვებს ის გუნდი, რომლის ბოლო მრბოლელიც პირველად

შემთხვევითი სიყვარული-ნაწილი 9

აღარ ვიცოდი რაგამეკეთებინა, არმეგონა ლიზას თუ მოვწონდი. უცებ ხელები ამიკანკალდა, გულმა ბაგა-ბუგი დამიწყო. რვიცი ამ 5 წუთში სასწაულად გავბედნიერდი. ლიზას მოვწონდი. არვიცი მიყვარხარს რო მეტყვის მერე რადღეში ვიქნები წარმომიდგენია. ასეთი ბედნიერი რატომ

სიყვარულო ჩემო (ნაწილი 1)

დროსთან ერთად,გადის საათები,წუთები,წამები და მათ შორის წარსულზე მოგონებანიც. ფანჯარასთან ჩაფიქრებული კი ვაანალიზებ რომ დრო და დრო მტკივნეულად თუ საამოდ გვედება გულზე ხიჭვათ განვლილი წლები. ზამთრის სუსხსა და სიცივეში,პლედში გახვეული ვზივარ

OLIVIA ნაწილი 5 (სასახლე )

-შეხედე -მითხრა და კოლისკენ შემაბრუნა . -უყურე ! ნახე როგორ ეზიზღები . სახეზევე ეტყობა რომ სძლხარ და რისთვის ? მხოლოდ იმიტომ რომ 4 თვით გაუჩინარდი . ის ვერც კი გაიგებს , ვერ გაგიგებს . არ ცდილობს ამას და გამუდმებით ამას გახსენებს და შენ

სიყვარული როგორც ასეთი (ნაწილი 3)

-ვაბშე, ზოოპარკში წავიდეთ. -აუ რამდენი ხანი არვყოფილვარრ, მაქ ბავშვობის მერე არ ვყოფილვარ.-ვუთხარი გახარებულმა მოკლედ ზოოპარკს ვესტუმრეთ. უამმრავი ცხოველი ვნახეთ, მაგრამ ყველაზე მეტად მაინც ჩემი თავი