შენს მეზობლად (ნაწილი 1)

თითოეული სული იბადება, რომ იპოვოს ბედნიერება, იპოვოს საკუთარი თავი და შეავსოს ცარიელი სივრცე, რომელიც ‘მის’ გამოჩენას ელოდა.არავის შეუძლია აირჩიოს საკუთარი ცხოვრების გზა და მაინც... ჩვენ ვქმნით მას ჩვენივე გადაწყვეტილებებით!

STANDOUT/გამორჩეული (მერვე ნაწილი )

ნინას სახლში ავედი და სავარძელში დავჯექი . დეიმონზე დავფიქრდი : იქნებ ძალიან უხეშად გამომივიდა? იქნებ ცუდად მოვიქეცი? არ მიყვარს როცა სინდისი მაწუხებს , ასე რომ..... მაგრამ დემონი იმსახურებს სიმართლეს . მინდა რომ თავი დამანებოს , უნდა შეიგნოს რომ

STANDOUT/გამორჩეული (მეშვიდე ნაწილი)

კარგ ხასიათზე ვიყავი . ბოლოს და ბოლოს იმ ვიღაც იდიოტს ჭკუა ვასწავლე . ისე გავბედნიერდი გაკვეთილების დამთავრებამდე მასწავლებლებმაც კი ღიმილი ვერ მომაშორეს სახიდან.ედუარდი კარგი მეგობარი და კარგი მესაიდუმლე იყო

გარყვნილი თითები (ნაწილი 6)

გაბრიელი ხან მამას ეფერებოდა, ხან მარიამს აკვირდებოდა. ვერ ბედავდა მის მოფერებას, მაგრამ სამაგიეროდ მის კალთაში მშვენივრად იყო მოკალათებული. იმდენად თბილი და ტკბილი იყო გაბრო, არც მარიამი ერიდებოდა მის კოცნას და მოფერებას. იოანე ბედნიერებისაგან

STANDOUT/გამორჩეული (მეექვსე ნაწილი)

-ბბბატონო -გამარჯობა ლაწირაკო .-კინაღამ ტელეფონი ხელიდან გამივარდა როცა მისი ნაცნობი ხმა მომესმა , დიახ ეს ის იყო , ის დეგენერატი დეიმონი . -ჩემი ნომერი საიდან გაიგე ,იდიოტო !-ოო

STANDOUT/გამორჩეული (მეხუთე ნაწილი)

-ესღა მაკლდა -ჩვილაპარაკე ჩემთვის და თავჩღუნული ვეცადე გავსულიყავი სკოლის ჭიშკარიდან , რათა მოახლოებული აყალ-მაყალი ამერიდებინა. -ჰეი , მახინჯო , საით გაგიწევია? -სახლში , თქვენ საით

გარყვნილი თითები (ნაწილი 5)

ცოტა ხნის შემდეგ, იოანესკენ გადატრიალდა მარიამი, რომელმაც აღარ იცოდა, როგორ დაცლილიყო იმ გრძნობებისაგან, რომელსაც იოანე იწვევდა. თვალებში უყურებდნენ ერთამენთს და იქ ხედავდნენ ყველაფერს, ზუსტად იმ თვალების მეშვეობით გრძნობდნენ ერთურთს. წამიერად,

სიყვარული და ვარსკვლავები (2 ნაწილი )

- დაბეჭდეს შენი სტატია ? - არ ვიცი არ უთქვიათ მაგრამ ორშაბათს ახალი სტატია კიდევ უნდა დავუწერო - კარგია მიხარია ერთხელ მეც უნდა წავიკითხო შენი სტატია (მეღიმება და ისიც იღიმის ) - აუცილებლად წაგაკითხებ

STANDOUT/გამორჩეული (მეოთხე ნაწილი)

- ეს უთხარი შენნაირ ღლაპებს .-ეს ვთქვი თუ არა ბავშვებმა და მათ შორის მასწავლებელმაც კინაღამ კანკალი დაიწყო. დარწმუნებული ვარ იმ ბიჭს კიდევ რაღაცის თქმა უნდოდა თუმცა ზარი დაირეკა და ყველა ბავშვი მე მომვარდა.- შენ ხომ არ გაგიჟდი?-მკითხა გოგონამ

გარყვნილი თითები (ნაწილი 4)

– იოანე? – იმდენად გაუკვირდა მისი იქ ხილვა, სხვა რამის თქმა ვერც მოიფიქრა და ვერც მოახერხა. – მაინტერესებდა, როგორ იყავი. – უდარდელი ხმით უთხრა და აივნაზე გამოსულს უფრო კარგად დააკვირდა. – ყველაფერი კარგად არის. ცუდად, რატომ უნდა ვიყო? – ისეთი სახით