STANDOUT/გამორჩეული (მეექვსე ნაწილი)

-ბბბატონო -გამარჯობა ლაწირაკო .-კინაღამ ტელეფონი ხელიდან გამივარდა როცა მისი ნაცნობი ხმა მომესმა , დიახ ეს ის იყო , ის დეგენერატი დეიმონი . -ჩემი ნომერი საიდან გაიგე ,იდიოტო !-ოო

STANDOUT/გამორჩეული (მეხუთე ნაწილი)

-ესღა მაკლდა -ჩვილაპარაკე ჩემთვის და თავჩღუნული ვეცადე გავსულიყავი სკოლის ჭიშკარიდან , რათა მოახლოებული აყალ-მაყალი ამერიდებინა. -ჰეი , მახინჯო , საით გაგიწევია? -სახლში , თქვენ საით

გარყვნილი თითები (ნაწილი 5)

ცოტა ხნის შემდეგ, იოანესკენ გადატრიალდა მარიამი, რომელმაც აღარ იცოდა, როგორ დაცლილიყო იმ გრძნობებისაგან, რომელსაც იოანე იწვევდა. თვალებში უყურებდნენ ერთამენთს და იქ ხედავდნენ ყველაფერს, ზუსტად იმ თვალების მეშვეობით გრძნობდნენ ერთურთს. წამიერად,

სიყვარული და ვარსკვლავები (2 ნაწილი )

- დაბეჭდეს შენი სტატია ? - არ ვიცი არ უთქვიათ მაგრამ ორშაბათს ახალი სტატია კიდევ უნდა დავუწერო - კარგია მიხარია ერთხელ მეც უნდა წავიკითხო შენი სტატია (მეღიმება და ისიც იღიმის ) - აუცილებლად წაგაკითხებ

STANDOUT/გამორჩეული (მეოთხე ნაწილი)

- ეს უთხარი შენნაირ ღლაპებს .-ეს ვთქვი თუ არა ბავშვებმა და მათ შორის მასწავლებელმაც კინაღამ კანკალი დაიწყო. დარწმუნებული ვარ იმ ბიჭს კიდევ რაღაცის თქმა უნდოდა თუმცა ზარი დაირეკა და ყველა ბავშვი მე მომვარდა.- შენ ხომ არ გაგიჟდი?-მკითხა გოგონამ

გარყვნილი თითები (ნაწილი 4)

– იოანე? – იმდენად გაუკვირდა მისი იქ ხილვა, სხვა რამის თქმა ვერც მოიფიქრა და ვერც მოახერხა. – მაინტერესებდა, როგორ იყავი. – უდარდელი ხმით უთხრა და აივნაზე გამოსულს უფრო კარგად დააკვირდა. – ყველაფერი კარგად არის. ცუდად, რატომ უნდა ვიყო? – ისეთი სახით

STANDOUT/გამორჩეული (მესამე ნაწილი )

ოთახში შევედი და რიგს გადავხედე . ადგილი არ იყო . ძალიან გამიკვირდა და დაბნეულმა მივიხედ-მოვიხედე . მერეღა შევამჩნიე 1 ადგილი . რიგის ბოლოში , რომლის გვერდზეც არავინ იჯდა . არც გვერდზე და არც წინ . ერთი სიყვით ყველასგან მიყრუებული იყო . იმ

STANDOUT/გამორჩეული (მეორე ნაწილი)

სახლის წინ დავდექი და შევათვალიერე . ოდნავადაც არ იყო შეცვლილი . ეს არ მომეწონა , თუმცა რას ვიზამდი?! შევედი გრძელ თუმცა პატარა ღობეში , სახლს მივუახლოვდი და კარებზე ჩამოკიდებული ზარები ავაჩხარუნე , ბიცოლა საკმაოდ სწრაფად მოვიდა კარებთან და

გარყვნილი თითები (ნაწილი 3)

დამშვიდდი, მარიამ, დამშვიდდი! – იმეორებდა და აკანკალებული ხელებით ცდილობდა მაისურის ჩაცმას, თუმცა, არაფერი გამოსდიოდა. ბოლოს, დღმად ჩაისუნთქა და ღიმილი აიკრა სახეზე. – არ უნდა შემამჩნიოს, არ უნდა შემამჩნიოს! – ჩურჩულით თქვა და სააბაზანოს კარები

გარყვნილი თითები (ნაწილი 2)

ერთი თვე გავიდა იმ ამბის შემდეგ და თითქმის ყოველ დღე ნახულობდა კაცს სამსახურში, რადგან ეკატერინეს ბიზნეს პარტნიორი იყო. არავინ იცის, მხოლოდ ბიზნეს პარტნიორი თუ? ხანდახან, ისე, თავისთვის აკვირდება ხოლმე კაცის ნაკვთებს, როცა ის მოსაცდელში იჯდა, ან