ნაკვალევი მეორე ნაწილი (16 თავი)

მეორე დღეს რაფოსგან მესიჯი მივიღე. მეთაური ოდესაში იმყოფებოდა და სასწრაფოდ დაკავშირებას მთხოვდა, როგორც წესი შემოვლითი გზებით არასოდეს მიკავშირდებოდა. ცოტა არ იყოს მეხამუშა მისი ქცევა. დიმკას შევატყობინე და ორივენი მესიჯში მითითებულ

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (15 თავი)

დილით გვიან გამეღვიძა. თავი მტკიოდა. ყავა არ იქნებოდა ცუდი. ტუმბოზე დიმკას წერილი შევნიშნე: - ვახოს ვესაუბრე, სასაუზმოდ რესტორანში ჩავედით. იმედია შემოგვიერთდები. შხაპი სწრაფად მივიღე და მეც მათთან ჩავედი. სალომე არ ჩანდა. თემურიკო როგორც

16 ივლისი (ნაწილი მეორე)

მარიამი და ნიკუშა-ლანა. -ჰო. -იქ დგას,ლანა მიშველე. -რა?ვინ იქ დგას? -ლანა ნიკუშა იქ დგას მიშველე. -აბა. -თუ არ მიიხედავ ეხლა მადლობას გეტყვი. -უიმე კაი ხო.

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (14 თავი)

მეთოთხმეტე თავი - გამოდის მაინც მოახერხა შენი მოხიბლვა? - ტკივილით ვეკითხები სალომეს. ყურადღებით მაკვირდება და ეცინება. - ნაწილობრივ. გაიცნობ და მიხვდები რას ვგრძნობ მის მიმართ. მან ჩემში ისეთი თვისებები აღმოაჩინა, რომელთა არსებობაზეც მეც კი არ

16 ივლისი (ნაწილი პირველი)

ვერავინ ვერ წარმოიდგენდა რომ მარიამ იმნაძე როდესმე კიდევ დაბრუნდებოდა საქართველოში,მითუმეტეს ამ მიზეზით. -მამა,ფული გადმომირიცხე,საქართველოში ვბრუნდები,არაფერი მითხრა.ჩამოვალ და ვილაპარაკოთ,გკოცნი... საჩქაროდ ჩაალაგა ბარგი და მამის ზარს დაელოდა.

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (13 თავი)

მეცამეტე თავი იმ ღამით თითქმის არც მძინებია. ვფიქრობდი, თუმცა ვერც ვერაფერი მოვიფიქრე. საბოლოოდ გადავწყვიტე დროს მივნდობოდი. - რაც მოსახდენია, მაინც მოხდება. წინასწარ დარდს აზრი არ აქვს. ბოლოს და ბოლოს იმ ვაჟბატონს მაინც ვნახავ. საინტერესოა რით

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (12 თავი)

მეთორთმეტე თავი ჩვენც იგივე სასტუმროში ვართ დაბინავებული, სადაც სალომე. წინასწარ ვტკბები მასთან შეხვედრის მოლოდინში. თუმცა გულის სიღრმეში მეშინია. როგორი რეაქცია ექნება ჩემს დანახვაზე? მოზარდი თინეიჯერი ბიჭივით ვღელავ და ვნერვიულობ. თუმცა გულს ის

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (11 თავი)

მე და დიმკა ვახოსთან შეხვედრით კმაყოფილნი წამოვედით. ემოციებით დატვირთული, ისეთი ხალისიანი ვიყავი, მინდოდა ხმამაღლა მეყვირა, ყველას გაეგო, რომ ბედნიერი ვიყავი. რა მიხაროდა? ზუსტად არ ვიცი. უბრალოდ შიგნიდან ვიყავი აღტკინებული.

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (10 თავი)

- თუ სწორად მივხვდი დახმარებაზე გვეთანხმები? - ეღიმება დიმკას.- თქვენთან კამათი შეუძლებელია. მე რომც არ ჩავერიო, ჩემი გადარეული მამიდაშვილის ხასიათი, რომ ვიცი, მარტო დაიწყებს მათთან დამაკავშირებელი ძაფის ძიებას.-ასეც ვიცოდი

ჩრდილების პატარძალი [ნაწილი 2]

– გინდა დაგიმტკიცო, რომ რ ვცდები? – გოგონას ტუჩებზე გადაიტანა მზერა, შემდეგ კი თვალებში შეხედა, თან ეშმაკურად ჩაიღიმა. – ჰო? ახლა და აქვე? – დიახ. – არა, გმადლობთ. – კარისკენ აიღო გეზი, სანამ გავიდოდა კი უთხრა: – რა გულუხვი ხარ, პაპუნა!