ზუსტი მეცნიერება [ნაწილი 7]

შენთვის ყოველთვის ის პატარა ანცი ბავშვი ვიყავი, სულ რომ კისერზე გეჯდა, სულ შენთან რომ უნდოდა, სულ რომ გკოცნიდა, გეფერებოდა, გეხუტებოდა... – შენ ისევ ის პატარა ანცი ბავშვი ხარ, მაშინ რომ სულ ჩემთან უნდოდა, სულ რომ ჩემთან იყო და სულ რომ ჩემში იყო.

ზუსტი მეცნიერება [ნაწილი 6]

მიუჯდა გვერდზე და მის მხარს, თავისი მხრით მიეყრდნო. – რაღაც, ძალიან გამიცუღლუტდი შენ! – ეშმაკურად აუციმციმდა თვალები და პატარა ცხვირზე საჩვენებელი თითი ნაზად დაჰკრა. – მე? შანსი არაა! – სიცილით გაიმეორა მამაკაცის ქმედება და ბოლო ხმაზე გადაიხარხარა.

ღამის ზმანება (15 ნაწილი)

მამა მომიკვდა, დედა კი ამ ყველაფერს მე მაბრალებდა! მშვენიერია! არც დემე მყავს გვერდით! ისეთი ბედნიერი ვიყავი... რატომ გავუბედურდი ასე მალე და ასე ძალიან არ ვიცი... რა დავაშავე ასეთი? მშობლებს რომ არ დავუჯერე? სულ არ მაინტერესებს სწორი საქციელი იყო

ყინულის ყვავილები (ნაწილი 4)

-კარგი,-საშრობზე დარჩენილი ჩაის ჭიქები კოვზებიანად დავაწყვე ბარზე და საშაქრეს დავწვდი. -დათომ დამირეკა წეღან,მაღალი სიცხე აქვსო. -ვის?-მშვენივრად ვიცოდი,ვისაც. ჩემმა მეუღლემაც იცოდა,რომ ვიცოდი. -აი,იმ ბავშვს,რომელიც ნაგავში მოისროლეს,მირა!

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე,თავი21, დასასრული)

სისხლი და საავადმყოფოს სუნი - ეს ის იყო რასაც ზურა ყველაზე მეტად ვერ იტანდა. თუმცა ახლა მოუწევდა.ფიქრობდა რომ თათიასთან ურთიერთობა უნდა გაეწყვიტა. მნახველთა სიაში უცბად გაეწერა და გოგონას პალატაში გაცეცხლებული შევარდა.

ზუსტი მეცნიერება [ნაწილი 5]

– არა, აბა, შენ როგორ შეგეშინდებოდა. ნტ, ნტ! – ლამის იყო ახარხარხარებულიყო ლაზარე. – კარგი, წავედი მე და ჭკვიანად. დაურეკე შენ დაქალ მარიამს და ამოვა, რას იფრთხობ დილას? – ურჩია კაცმა და პასუხს დაელოდა,

კიდევ ერთი სიყვარულის ისტორია III ნაწილი სრულად (დასასრული)

-ლუკა ვისი შვილია-პირდაპირ დაუსვა კითხვა დამიანემ ლიზას,ამ უკანასკნელს კი სახეზე ფერი დაეკარგა-გეკითხები გოგო და მიპასუხე ვისი შვილია ლუკამეთქი -ჩვენი ჩემო საყვარელო ვისი უნდა იყოს?-აღელვებულმა ძლივს დაუბრუნა პასუხი

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე,თავი 20)

- ჩემთან 6ზე. შენებს გააგებინე. - ღიმილით დაუკიდა ყურმილი ვიღაცას ლაშამ და მანქანა ბარდიულთან მიაყენა. პირველი, საინფორმაციოსში მნახველად დარეგისტრილდა, თეთრი ხალათი მისცეს და თავისი დის მოსანახლებლად შევიდა. მარიამს ეღვიძა და ტელეფონში რაღაცას

ღამის ზმანება (14 ნაწილი)

თვალების გახელა არ მინდოდა. რაღაც მაგარ საწოლზე ვიწექი და მთელი ტანი მტკიოდა, წამლებს სუნითაც გვარიანად იყო ოთახი გაჟღენთილი... -ექიმო, მითხარით როდის გამოფხიზლდება! სამი დღეა უკვე ასეა! - გავიგე ნაცნობი ანერვიულებული ხმა.

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი 19)

ზურა საავადმყოფოდან სახეზე ღიმილ აკრული გამოვიდა. მიუხედავად წინა ნათევი ღამეებისა თავი მაინც ხელში აყავდა და საკუთარ პოზიციებს არ ღალატობდა. მანქანა სწრაფად მოქოქა და სამსახურში რამდენიმე წუთში გაჩნდა.. - ყველანი დასათხოვები ხართ! უსაქმურები. -