ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი VIII)
გოგონა არ ინძრეოდა. საბოლოოდ თავი ორივე ხელში ჩარგო და აქვითინდა. ზურა მანქანიდან გადავიდა და სიგარეტს მოუკიდა. მარიამს ზედაც არ უყურებდა. საბოლოოდ როცა ჩაამთავრა მანქანას მოუარა და კარბეი გაუხსნა გოგონას. - გადმოდი. - ურეაქციოდ უთხრა, მარიამი არცღამის ზმანება (9 ნაწილი)
„ვაუუ...“ - გავიფიქრე გაკვირვებულმა. ნამდვილად არ ველოდი რომ ასე მალე დამთანხმდებოდა. ოთახში მარტოდ დარჩენილმა ტანსაცმელი გავიხადე და საცვლებისამარა შევწექი საბანში... დაღლილობას ვგრძნობდი, მაგრამ თვალს ვერ ვხუჭავდი... „ალბათ არც დემეს არ სძინავს...“მომავალ წელს ღრუბლებში ვიფრენ... (1 ნაწილი)
მაღვიძარა რომ არა, ალბათ ისევ ჩამეძინებოდა. დილის 5 საათია და მივხვდი, რომ დროა... დახუჭული თვალებით გავეშურე სააბაზანოსკენ და ცივი წყლით გამოვიფხიზლე თავი, სწორედ ისე შევიმშრალე სახე პირსახოცის ნელი მიდებით,ყინულის ყვავილები (ნაწილი 1)
"წამით შეყოვნდა ჩემი მეუღლე და დაღლილი,ერთი შეხედვით არაფრისმთქმელი მზერა მომაპყრო,რომელმაც,როგორც ყოველთვის,საშინელი დანაშაულის გრძნობა გამოიწვია ჩემში. თავი დავხარე. ის იყო ადამიანი,რომელსაც ცხოვრება დავუმახინჯე და რამდენჯერაც არ უნდა ეცადა ამღამის ზმანება (8 ნაწილი - მეორე ნაწილის დასაწყისი)
-ნიტაა... - ყურში ჩემი სახელი ჩამესმა და თვალები მოჭუტულად გავახილე. - მოვედით... - მითხრა დემემ და ნაზად მიბიძგა წამოჯდომისკენ, რომ გამოვფხიზლებულიყავი. მანქანაში ჩვენ ორნი ვისხედით, ვახო და თოკო ბარგს ეზიდებოდნენ.არ გადამეჩვიო (ნაწილი 3)
დავემშვიდობე და წამოვედი, ღმერთო როგორ მინდოდა ჩავხუტებოდი და ხმამაღლა მეყვირა რომ მიყვარს ! ძალიან მიყვარ მიუხედავად ყველაფრისა თავის სიცანცარეს არ ეშვება -ხო მართლა ტასო ჯერ კიდევ ძველი ნომერი მაქვს და შეგიდზლია მომწერო ოოოო (ღიმილიანი სახითლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი VII)
დილა. მარიამმა თვალები ნელნელა გაახილა, მიხვდა ისევ მანქანაში იყო, ზედ დაიხედა, ზურას თბილი ჟაკეტი ეფარა, თვითონ ბიჭი კი საჭესთან იჯდა. ზურამ დაჟინებული მზერა იგრძნო, წინა სარკე ხელით გაასწორა და მარიამს ღიმილით სარკისანვე გახედა. - როგორ გეძინა?-პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 7)
-შენი მშობლები სად არიან? - ამ კითხვამ დიდი ხნის შეუხორცებელ ჭრილობაზე მარილი დამაყარა და კვლავ ამტკივდა მთელი სხეული, თვალებზე მოწოლილ ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი და ყელში გაჩრილ ბურთს კი ვეწინააღმდეგებოდი რომ არ დავეხრჩვე -თუ გინდა არ მიპასუხოღამის ზმანება (7 ნაწილი - დასასრული)
-მმმმ... - ამოიზმუვლა და ისევ ჩამეხუტა. მოიცა, მოიცა... საცვლებისამარა რატომ ვიწექი? კარგად მახსოვს, რომ ტანზე არ გამიხდია... ოხხ დემეე... დენდარტყმულივით მოვშორდი მის შიშველ სხეულს და თვალებგაფართოებულმა ავათვალიერე.პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 6)
ორშაბათ დილით მაღვიძარამ ისევ შვიდის ნახევარზე გამაღვიძა. ლუკას სიტყვები სულ თავში მიტრიალებდა, მისი შეშლილი სახე, მისი მუქარა ყურთასმენას მიქვეითებდა. დილით არაფერი მიჭამია, შიმშილის გრძნობა დაქვეითებული მქონდა, ამდენი სტრესისგან მხოლოდტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.