ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი VI)

ზურა ბიჭებთან ერთად სვავდა.. - ვსო მეტს ვეღარ დავლევ - სიცილით თქვა - რატო ტო? - საჭესთან ვარ და გინდა ავილეწო? - ხვალ სასახურში ნაბახუსევზე უნდა წახვიდე? - კითხა სიცილით ლაშამ

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 5)

-ასეთი საქციელი არ მჩვევია - ისევ გამიმეორა, პიჯაკი გაისწორა და წინ წავიდა, მე როგორც ერთგული ლეკვი უკან სირბილით გავყევი - ეს ჩემი კაბინეტია - დიდი ყავისფერი კარისკენ მიმითითა - ეს კი შენი - მის გვერდით იმავე ფერის კარი დავინახე, ორივე კაბინეტს

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი V)

მოგონებებიყველა შესანიშნავად გამოიყურებოდა. ლაშა ნერვიულად იდგა შესასვლელთან და ჰალსტუხის გასწორებას ცდილობდა თუმცა არაფერი გამოსდიოდა. მარიმი ღიმილით მიუახლოვდა

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი IV)

ორმა კვირამ სწრაფად ჩაიარა, მარიამმა საჭირო ნივთები მოაგროვა რომ მშობლიურ ქალაქს დაბრუნებოდა, ფიქრობდა რომ ეს ნიკთან ურთიერთობისგან განტვირთვაშიც დაეხმარებოდა. ფრენამ კარგად ჩაიარა.. დაბინავებამაც. პირველივე დღესვე სეირნობისას ქუჩაში გამოკრულ

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი III)

მარიამს ძილი ისევ საშინელმა ხმაურმა დაუფრთხო . ჭექაქუხილთან ერთად ძლიერი ქარიც იყო, მძიმედ გაახილა თვალები და კარს მივარდა , შესამოწმებლად იყო თუ არა ჩაკეტილი, ამოისუნთქა და ფეხაკრებით დაბრუნდა ისევ საწოლში, თითქოს რაღაცის ეშინოდა * ან ვიღაცის *,

არ გადამეჩვიო (ნაწილი 2)

დილით ადრე ადგომა მომიწია მაღაზიაში წასასვლელი ვიყავი.. გავიღვიძე უცნაური შეგრძნებით რაღაცას ვგრძნობდი მაგრამ ამ გრძნობას სახელს ვერ ვუძებნიდი ალბათ ეს მარტოობის შეგრძნება იყო ან სინანული ვნანობდი რომ პასუხი ვერ მოვთხოვე, თუმცა თავს იმით ვინუგეშებდი

არ გადამეჩვიო (ნაწილი 1)

თამთა ! თამთა დროზე გაიღვიდზე !.... ნახე ვინ მომწერა ღმერთო არ მჯერა მომწერა მართლა მომწერა თამთა -კაი რა ტასო რამ გადაგრიაა გათენდეს ჯერ -რა დროს გათენება დემემ მომწერა შეხედე(გაოცებული თვალებით მომაშტერდა გაგრეჭილ სახეზე.

ღამის ზმანება (6 ნაწილი)

-ახლავე, ამწამს... ავდგეთ და გავიპაროთ სადმე... - მითხრა კიდევ და კისერში ისევ მაკოცა, შემდეგ კიდევ ერთხელ და კიდევ ერთხელ... -დემეე! - ავკისკისდი მხიარულად, თუმცა ამავდროულად ვიგრძენი როგორ ამეწვა თითოეული ნაკოცნი ადგილი კისერში. -მართალი ხარ, ჯერ

გარდაქმანა (5-6 ნაწილი)

დანაპირებს დაურღვევლად ასრულებდა - ნიას ყოველ დილას გაღვიძებისთანავე ახალი ვარდები და უამრავი საჩუქარი ხვდებოდა... ყველანაირად ცდილობდა მისი თვალების ბედნიერება ყოველ წამს დაენახა, უმნიშვნელო თხოვნასაც კი დაუყოვნებლივ ასრულებდა

ღამის ზმანება (5 ნაწილი)

ხელი ჩემს მხარეს კიბის სახელურს ჩასჭიდა და გასასვლელი გადამიკეტა. სად გავქცეულიყავი არ ვიცოდი... ვნებიანი მზერით მომჩერებოდა და ნელ-ნელა თავს ახლოს სწევდა. ყველაფერი წამებში და თითქოს საუკუნის განმავლობაში მოხდა...