შენ აგირჩიე! (2 ნაწილი)

-ეკლის როლი გინდა შეასრულოს, თუ რად გინდა ნაზი?-ევამ ჩაყვირა ტელეფონში-მოიცა... ახლა არ მითხრა რომ კამასუტრას გადახედეთ შენ და ლევანმა და მესამე დაგჭირდათ პროცესში. -ფუ რა დებილი ხარ ევა რა-ვითომ გაუწყრა, მაგრამ მასაც გაეცინა.

შენ აგირჩიე (1 ნაწილი)

-კიი საიდუმლოა, გიმალავ, რომ ინტერპოლით მიპოვო და გამაოცო. -მთლად ინტერპოლი არ დამჭირდება, მაგრამ თუ გინდა ყველაფერს გავიგებ შენზე, შენი ჩარევის გარეშე-ამის წაკითხვისას, თვალწინ ახმახი წარმომიდგა, რომელიც სულ შავებში იყო გამოწყობილი, რაღაც უცნაური

წარსულიდან მომავლამდე (მესამე ნაწილი)

ისტორია ეხება ღრმა ბავშვობაში დაწყებულ მეგობრულ ურთიერთობას. რა სიურპრიზს უწყობს მათ ცხოვრება, ამას ერთად ვნახავთ.

წარსულიდან მომავლამდე (ნაწილი მეორე)

ისტორია ეხება ღრმა ბავშვობაში დაწყებულ მეგობრულ ურთიერთობას. რა სიურპრიზს უწყობს მათ ცხოვრება, ამას ერთად ვნახავთ

ზღვისფერები ( ნაწილი პირველი სრულად )

"კარგ ამბებს დრო სჭირდება" ზღვის ტალღები უცნაურად ბობოქრობდნენ, ვიდექი სანაპიროზე ლურჯი ფრიალა კაბით და თმებს ქარი მიწეწავდა,ვუყურებდი მზეს რომელიც იკარგებოდა, იძირებოდა ზღვაში ისე როგორც მე შენი ლურჯი ზღვისფერ თვალების სიღმეში.

დიდი აღმოჩენა (ნაწილი ორი)

ჭეშმარიტების გაბედული და დაუნდობელი ძიების პროცესში ბიჭი წააწყდა შოკისმომგვრელ აღმოჩენას - მას ჰყავდა დიდი ხნის დაკარგული და. ახლად აღმოჩენილი იმედით გაჟღენთილი,მან დაიწყო მისია,ეპოვა მისი ტყუპისცალი, რომელიც გაუცნობიერებლად აიხლართა იმავე სახიფათო

დრო! ( ნაწილი 2) დასასრული

- როგორი განსხვავებაა მე და შენ შორის, მობეზრებულად აატრიალა თავი მაშოს სიტყვებზე მამაკაცმა, რომელიც ზღაპრებში ჩაუთვალა, - მართალია შენ სიბნელიდან ახლა გამოანათე საყვარელო და მე ისედაც ნათელში ვცხოვრობდი, ჭყანვით ახედა თუ არა რატიმაც ღიმილით

დრო! ( ნაწილი 1)

- მომენატრე მაშა, დაძაბულმა წაიღო ხელი მისკენ და მაშოც მომლოდინედ, ღიმილით უყურებდა, გადაღრლილ ნატანჯ სახეს, რომელსაც წვერიც ვერ მალავდა, თვალებში ეტყობოდა ყველანაირი ტანჯვა, გადაღლა, ცხოვრების უხალისო განწყობა და განადგურებაც - სიკვდილამდე

შენი ფანჯრიდან (ნაწილი მეექვსე)

- მაგათ რა ჰგონიათ, ეგრე გაგვაჩერებენ? - ავისმომასწავებელი ღიმილი გაუკრთა დაძაბულ სახეზე დათუნას, უკანასკნელი საათების განმავლობაში ბოლთას რომ სცემდა იმ მრგვალი მაგიდის ირგვლივ, სულ პირველად რომ მიიპატიჟეს მასპიძლებმა სტუმრები. - ზუსტად ეგ ჰგონიათ,

შენი ფანჯრიდან (ნაწილი მეხუთე)

- ნენე, დაგვდებ პატივს და ამოიღებ ხმას? - მოთმინების ფიალა აევსო ძარღვებდაჭიმებულ ჩეჩეს, ჯერ უმცროსი დის, შემდეგ ონისეს თვალებში რომ ეძებდა პასუხებს და არ უსწორებდა ისიც ჯიუტად. - ვნახე, - ექოსავით გაისმა გაუბედავი ხმა. - ვინ ნახე? - დაეძაბა ხმა