იძულება (ნაწილი 2)

- იოანა გაჩუმდი მანამ სანამ ჩემთავს ჯერ კიდევ ვაკონტროლებ. მე შენი ბიძაშვილისთვის სულაც არ შემითავაზებია ფული მაგრამ თვითონ დამიწყო ვაჭრობა. ჩემს ადგილას სხვა რომ ყოფილიყო ახლა სადღაც ეგდებოდი გაუ*****რებული. ახლა კი ცრემლები მოიწმინდე და დაბლა

კომა. თავი 6. წარსული. ნაწილი 2.

უცნაურმა სიცივემ გამკრა სხეულში, ერთიანად დამიარა და სისხლძარღვებში ყინულის ნატეხებად ჩაესვენა წარსული...რატომ არ მასვენებენ ფიქრები...წიგნების გამყიდველი..."-წლების შემდეგ თუ ისევ შევხვდებით..."

საიდუმლო სამუშაო (ნაწილი1)

სხარტად ავდექი. ჩავიცვი, წიგნები გადავქექე, რვეული ავიღე, გადავიმეორე, კალამი ჯიბეში ჩავიდე, სამჯერ პირჯვარი გადავისახე და გავედი. სკოლის კარებს ვუახლოვდები. წესით გული უნდა მწყდებოდეს, რადგან მეთორმეტე კლასელი ვარ,

შეუძლებელი (ნაწილი 6)

ჭიშკრიდან გამოსული გაგოშიძე ქუჩის გადაჭრას აპირებდა მისკენ მომავალი შავი ჯიპი რომ დაინახა. მანქანამ ნელი სვლით ჩაიარა. დაბურულ შუშებში არ ჩანდა არც მძღოლი და არც ის იჯდა თუ არა ვინმე სხვა შიგნით. რატომღაც ძალიან შეეშინდა ელენას.

მე შენამდე (ნაწილი მეთორმეტე)

იმ ღამით თვალი არ მომიხუჭავს.უბრალოდ ვიწექი და ღრმად ვსუნთქავდი.გონება რამოდენიმე საათით გავთიშე და ყველაფერზე ფიქრი შევწყვიტე.უკვე ვიცოდი გიორგისთვის რა უნდა მეთქვა.ახლა მთავარი ის იყო,რა პასუხს მივიღებდი მისგან.

მე შენამდე (ნაწილი მეთერთმეტე)

გონებაარეული სასწრაფოდ ნიკას სახლში შევვარდი,სადაც ერთი ამბავი დამხვდა.მისაღებში მისი და იდგა და ტიროდა იქვე ახლოს მარი ტრიალებდა და ხელებაკანკალებული ვიღაცასთან დარეკვას ცდილობდა.მათთან ერთად ოთახში ნიკას მშობლები

შეუძლებელი (ნაწილი 5)

გონს რომ მოვიდა პალატაში იწვა და თავთან ტირილისგან თვალებდასიებული ქეთინო ედგა. გრძნობდა ხელი როგორ საშინლად უხურდა. წამოწევა სცადა მაგრამ ვერ შეძლო. ნელ-ნელა დაიწყო რაღაც ფრაგმენტების გახსენება.

მე შენამდე ( ნაწილი მეათე )

მე ყოველთვის ვფიქრობდი,რომ ჩემს საქციელებს აუცილებლად რეაქცია მოჰყვებოდა.ვფიქრობდი,რომ დადგებოდა ის დღეც,როცა ყველაფერი გაირკვეოდა.ამის შესახებ ძალიან,ძალიან ბევრს ვფიქრობდი.მაგრამ,ყველაზე სასაცილო იცით რა არის? არ ვიცოდი

მე შენამდე ( ნაწილი მეცხრე )

უეცრად საშინელი ტკივილი ვიგრძენი რომელმაც მთელს სხეულში გაიარა და რამოდენიმე წამით გაგრძელდა,მაგრამ ყურადღება არ მიმიქცევია.ცოტა ხანში დათო სასუსნავებით და ლუდებით ჩვენთან დაბრუნდა და ჩემთან საუბარი წამოიწყო. -ნიკა თუ 3 ლელოს დადებს,შეურიგდები?

მე შენამდე ( ნაწილი მერვე )

გიორგიმ უკანმოუხეავად დატოვა ადგილი.მე კი გაქვავებული ვიჯექი და მიმავალს უაზროდ შევცქეროდი.მაშინ მივხვდი,რომ ჩემმა ცხოვრებამ აზრი დაკარგა.რა ბანალური სიტყვებია არა?მაგრამ ასე იყო.არვიცოდი რისთვის ვცხოვრობდი,ან ახლა რისთვის ან ვისთვის გავაგრძელებდი