ცხრა მთა, ცხრა ზღვა, ცხრა ოცნება...

გამიხსენე, სანატრელო, როცა წავალ სამსჯავროს, შენი სულის ნეტარებამ იქაც გადამატაროს ცხრა მთა, ცხრა ზღვა, ცხრა ოცნება, ერთის თვლათა ცდუნება, სიყვარულის საოცრება და შენი ერთგულება. გამიხსენე, როგორ ვწერდი ჩემი სულის სიგიჟეს,

პირველ სიყვარულზე ოცნება

იყო დრო როცა შენთვის ვკვდებოდი იყო დრო როცა გეწამებოდი მე შენ ძალიან შემყვარებოდი მაგრამ ვიცოდი რომ არ გინდოდი

შენზე ოცნება შემიყვარდა

როცა თვალებში მის თვალებში იკარგები მოსმენისას და აცნობიერებ რომ სიტყვა არ გაგიგია! შენზე ოცნება შევიყვარე მის მეტი არ დამრჩენია რა...

ბნელი წარსული ნათელი ოცნება (თავი 1)

„ნიკოლ. არ ვიცი როგორ დავიწყო ამ წერილის წერა... ჩემო პატარა გოგონავ, მაპატიე... მინდა იცოდე რომ შენთვის მე ყველაფერი კარგი მინდა რაც ამ ქვეყანაზე არსებობს. ბოდიში იმისთვის რომ ასეთი პატარა მიგატოვე, მაგრამ დაგტოვე იმ იმედით რომ უფრო კარგი მომავალი

შენზე ოცნება გადამიყოლებს...

ყველაზე მეტად მიყვარს შენზე ოცნება და ღამე... როცა არავინ თავს არ მაბეზრებს ვფიქრობ წარსულზე და მომავალზე...

ბავშვობის ოცნება 24 ოქტომბერი

ბავშვობის ოცნება მე გულში დამრჩა სულ ვოცნებობდი პატარა სახლზე პატარა სახლში პატარა ბავშვი და გარეთ წვიმა და სახლში სითბო

აუხდენელი ოცნება (1 თავი)

პირველ რიგში მოგესალმებით!!! გუშინ დავდე ამ ისტორიის საცდელი თავი.მარტო ერთი კომენტარი იყო.ვიფიქრე არ გავაგრძელებთქო,თუმცა იმ ერთ მკითხველსაც ვერ გავუტეხდი გულს,ამიტომ მის გამო გავაგრძელებ.გთხოვთ,ახლა მაინც დააფიქსიროთ თქვენი აზრი. მადლობა

აუხდენელი ოცნება (საცდელი თავი)

-დე,ასე ჯობია ხომ?-სარკის წინ დავტრიალდი და სკოლის ფორმა შევათვალიერე. -ტასო,დედა უკვე მეხუთეჯერ ჩაიცვი ეგ ფორმა,იქნებ გააფუჭო ხვალამდე აბა -უკმაყოფილოდ გადმომხედა დედამ. -ოო, კაი რა, არ იცი ყოველთვის ასე ვარ ხოლმე ,სკოლის წინა დღეებში.

ოცნება მომავალში

დაგღამებიათ ქალის ალერსში? ხელის გაშვებას რომ ვეღარ ჰბედავ, და მის ციცმციმა ლამაზ თვალებში შენს ლოყაწითელ შვილებს რომ ჰხედავ.

ჩემი ახდენილი ოცნება

სახლში ქაოსია... შიშის,დაძაბულობის,მოლოდინის...ყველა მიყურებს და ერთ კითხას სვავენ დროდადრო ,წავედით? კითხვის პასუცი არავინ ვიცოდით მათ შორის მეც კი...კარი გაიღო და ნაცნობი ხმა გაისმა არ მიდიხართ დოდონებო?!(ინგა) შეშინებული სახით მივჩერებოდით თითქოს