დაკარგული სიმშვიდე ( პირველი ნაწილის დასასრული )

"ნუ ხარ ასეთი მოსაწყენი, სხვა რამეზეც გვესაუბრე სტუდენტებს" ნოემ ბოდიში მოიხადა, როგორც იქნა დახედა ტელეფონს და პასუხიც დამიბრუნა "დავითის ასულო დიდი ხანია რაც დილანდელმა სირცხვილმა გადაგიარათ?"

ღამის ქალი [ნაწილი პირველი] [სრულად]

დილის ცხრა საათზე უცნაურმა ხმამ გამოაფხიზლა. ძილბურანიდან გამორკვეულმა გაღიზიანებულმა შეათამაშა წამწამები და ფანჯრიდან უტიფრად შემოძურწულ და იატაკზე ათამაშებულ მზის სხივებს დახედა. დილით ადრიანად ადგომას არ არის მიჩვეული, ან როდის უნდა მიჩვეულიყო

მძიმე გზა (მეორე ნაწილი) პირველი თავი (8)

სოფია მობრუნდა და თვალებს არ უჯერებდა მის წინ დათო იდგა.თვალებზე ბინდი გადაეკრო.გულიც სწრაფად უცემდა.ერთმანეთს უყურებდნენ,ჩუმად სიტყვის უთქმელად,თუმცა მათი გულები ყვიროდნენ.ერთმანეთთან მიახლოება უნდოდათ,მაგრამ ორივე თავს იკავებდა,მაგრამ ვეღარ შეძლეს.

მძიმე გზა (პირველი ნაწილი) მეშვიდე თავი... პირველი ნაწილის

სანაპიროზე იმდენ ხანს იჯდა,რომ ვერც კი შეამჩნია,როგორ დაღამდა.ისევ წვიმდა,ცა სიბნელემ მოიცვა.ზღვამ ღელვას უმატა.დათო წამოდგა.ტანსაცმელი სულ სველი ჰქონდა,შარვალი ქვიშით დასვრილი.გზისკენ წავიდა.გადაწყვიტა თავის მეგობართან წასულიყო,რომელიც იქვე ახლოს

მძიმე გზა (პირველი ნაწილი) მეექვსე თავი

–გამარჯობა,რა გნებავთ?_უპასუხა ქალმა –მე სოფიას ნახვა მინდა_უპასუხა დათომ –სოფიას ნახვა?_კითხა ქალმა–ის უკვე ორი თვეა წავიდა

მძიმე გზა (პირველი ნაწილი) მეხუთე თავი

–სად მიდიხარ?_ჰკითხა მკაცრად– –სახლში მინდა_თვალები ცრემლებით აევსო სოფიას. –წახვალ,მაგრამ ჯერ მე მომისმენ.

მზიმე გზა (პირველი ნაწილი) მეოთხე თავი

–სწორედაც_უპასუხა სალომემ და მაცივარი გამოაღო–სოფი,ჭიქები მომაწოდე რა სოფიამ ჭიქები აიღო,სალომესკენ გამობრუნდა,მაგრამ თავბრუ დაეხვა.ამჯერად ისე ძლიერად,რომ თავი ვეღარ შეიმაგრა და იატაკზე უგონოდ დაეცა.

პირველი სიყვარული – "ის"

ეს ამბავი არც თუ ისე დიდი ხნის წინ, ერთ ჩვეულებრივ ზაფხულს დაიწყო. ამ ამბავმა ეს ერთი ჩვეულებრივი ზაფხული არაჩვეულებრივ მოგონებად აქცია. ალბათ მთელი ზაფხული ისევე უფერული იქნებოდა როგორც სხვა დანარჩენი რომ არა ის.

იღბლიანი შეცდომა (თავი პირველი)

ფრთებშესხმული გამოვვარდი უნივერსიტეტის მესამე კორპუსიდან და ერთი სული მქონდა მეგობრებისთვის მეთქვა ის ახალი ამბავი, რომელიც მთლიანად შეცვლიდა ჩემს ცხოვრებას. მე, სამეგობროსთვის ოფიციალურად უმუშევარს, ჩემთვის საოცნებო თუმცა ამავდროულად წარმოუდგენელი

პირდაპირი გაგებით (თავი პირველი)

- აუუ მეთერთმეტეში იქნება ეგ გოგო... - ჰო წამო მეთერთმეტე კლასი მეოთხე სართულზეა - კაი წამო ვნახოთ - ზარია... კლასში შევიდეთ და ამის მერე დასვენებაზე ვნახოთ, ნამდვილად არ მინდა პირველივე დღეს გამიშვან კლასიდან დაგვიანების გამო. -