გარეთ... (პროლოგი)

ნურავინ იტყვის რომ ძლიერია... მეც ძლიერი ვიყავი... ყელში ცრემლები მებჯინებოდა და გული მთხოვდა, რომ ფეხებშ ჩავვარდნილიყავი მას და მეთხოვა არ წასულიყო... მაგრამ თავი ძლიერი მეგონა, ვერ გამეგო ეს რას ნიშნავდა... კინაღამ წამომცდა რომ მენატრებოდა, შემდეგ

მათანელ /პროლოგი/

- ზოგჯერ სულაც არ არის საჭირო ადამიანები ერთმანეთს სცნობდნენ.- თქვა მათანელმა და თავისი თლილი ხელებით თმები გვერდზე გადაიყარა.

აქ სიტყვები ზედმეტია (მეორე ნაწილი) პროლოგი

თითქოს არ მსიამოვნებდა ის ფაქტი, რომ ჩემს ცხოვრებაში როცა მოეპრიანებოდა მაშინ იჭრებოდა და ყველაფერს თავდაყირა აყენებდა, თითქოს არ მსიამოვნებდა რომ არ მაძლევდა იმის საშუალებას, მის გარეშე კარგად ვყოფილიყავი (ძალიანაც რომ მოენდომებინა

დემონური ფრთები (პროლოგი, თავი 1)

ყველაფერი წყვდიადმა შთანთქა, სამყარო თითქოს უკუმეთ სიბნელეში გაეხვია. არავინ იცოდა ეს რას ნიშნავდა, მაგრამ ყველას შიშის ზარს სცემდა. ხალხი სალიდან სახლიდან გამოსვლას ვერ ბედავდა, მაგრამ ისინი უსაფრთხოდ არსად იყვნენ.

დროის შუალედში (პროლოგი)

დილით გაღვიძებისთანავე მივხვდი რომ ეს დღე კარგად არ ჩაივლიდა შავი ღრუბლები ციდან ისე ცუდად იყურებოდნენ ხოლო როდესაც დედამ მითხრა სკოლაში არ წახვალო ტანში შიშის მომგვრელმა ჟრუანტელმა დამიარა

მიღმა (პროლოგი+თავი 1)

"მიღმა" არის სასიყვარულო ფენტეზის ჟანრის მოთხრობა. მასში მოთხრობილია, თუ როგორ იჭრება წარმატებული დებიუტანტი მწერლის ყოველდღიურობაში მის მიერ შექმნილი ზებუნებრივი სამყარო და სიყვარული.

თბილისელები ფერადდებიან [პროლოგი]

-მერე შენ რისთვის დაგვჭირდებოდი?-გამოსძახა თეაკომ. -არც არაფრისთვის-ენა გამოუყო და წამოვიდა. სადარბაზოსთან გაჩერდა და ლიაკოს ფანჯარას გახედა, შუქი ენთო, ამიტომ არც გაუფრთხილებია ისე შეიჭრა ბინაში. -ლიაკოო! ლიაკოო, აქ ხარ?-დივანზე წამოწვა და

პროლოგი

ეს ის მომენტია, როცა იცი რა გინდა, მაგრამ უცბად სხვა და აი! კიდევ სხვა მაქვს საწერი. ერთ, ათ, ას ისტორიას თავში ატრიალებ და არჩევ რომელია ის ერთადერთი, რომელსაც წერის ღირსად ჩათვლი.. მაგრამ როგორ უნდა

გოგონა მზის ჩრდილში (პროლოგი)

ნინელის ჰგონია, რომ როგორც იქნა მოვიდა ის ნანატრი დრო, როდესაც მშვიდად შეუძლია თქვას - ეს ბედნიერი დასასრულია!... მაგრამ, როდის იყო ცხოვრება იმას გვაძლევდეს, რაც გვსურს ან ვიმსახურებთ?! ახალგაზრდა წყვილს

1999 (პროლოგი)

არ ჰყავდა ოჯახი, მეგობარი, ხელის გამწოდებელი.და ის, რისი გადარჩენაც შეეძლო...ჯაფარიძეების გოგონასი.და ფალავანდიშვილების ერთადერთი ვაჟის.ეს ბევრად მეტი იყო, ვიდრე მისი უბადრუკი სიცოცხლე.ასე თვლიდა თვითონ.სასოწარკვეთილი