რაც ზაფხულში ხდება , ზაფხულშივე რჩება.. (ნაწილი 3)

მაგრამ არ დამაცადა და ხელი გამომიწოდა -გამარჯობა.. შენ მალაქია უნდა იყო. დათიმ გამაფრთხილა , რომ შენთან ფრთხილად ვიყო, თორემ გველის შხამი მოგონება და სანატრელი იქნება.. გაიღიმა და თან თვალს არ მაშორებდა. - მე ბექა ვარ.

რაც ზაფხულში ხდება , ზაფხულშივე რჩება..(ნაწილი 2)

ცხვირი ისე მაღლა ავაბზუე თითქოს ულამაზესი მქონოდა.. ბევრნი იყვნენ ელენე , გიორგი. რეზი, დათი , ნიკა, გურო და უხსენებელი ლუკა.. კიდევ ორი,რომელიც ვერ ვიცანი.. სამეგობროში მხოლოდ მე და ელე ვიყავით გოგოები, ამიტომ ყოველთვის ყურადღების ცენტრში გვიწევდა

რაც ზაფხულში ხდება, ზაფხულშივე რჩება..

ისევ კახეთი. შეიძლება ერთი ზაფხული ისე გავიდეს, რომ იქ წასვლა არ მაიძულოთ ?! ბურტყუნით ჩავირბინე კიბეები. მანქანაში ჩავჯექი, ყურსასმენები გავიკეთე და ფანჯრიდან ვუყურებდი გზას. ფიქრებმა თავისით გამიტაცა.. - ოჰ.. ახლა დაიწყებენ რამხელა გოგო

რაც მინდოდა მეთქვა..

ოჯახი ბედნიერებაა. გყავს გვერდით ადამიანები, მაგრამ გგონია რომ არარის საკმარისი ეს სრული ბედნიერებისთვის. ეს თითქოს დაუფასებლობაა, მაგრამ არ არის ასე. ზოგჯერ უბრალოდ გინდა გყავდეს ისეთი ადამიანები, მეგობრები გვერდით, რომლებიც დაგელაპარაკებიან როცა

''ის, რაც შენს მიმართ გამაჩნია, გრძნობაზე ბევრად მაღლა დგას''

ყოველდღე როდესაც ვიღვიძებ, ყოველდღე როცა ცარიელ ოთახებს ვხედავ და ირგვლივ არავინაა, მხოლოდ მე, მე და სიმარტოვე ვართ, მიჩნდება მხოლოდ ერთი სურვილი რომ ჩემთან იყო, მიჩნდება სურვილი რომ ჩაანაცვლო მარტოობა და ამ ოთახებსაც ხალისი შესძინო..

აიღე ყველაფერი რაც გჭირდება და წადი ჩემი ცხოვრებიდან!!

1)აიღე ყველაფერი რაც გჭირდება და წადი ჩემი ცხოვრებიდან !!!!!! ეეე, დამსვიიიი... 2)მიყვარხარ მეთქი გითხარი, გაგეცინა პატარა ხარო! მომეფერე მეთქი გითხარი: ღირსი არა ხარო! სანთელს დაგინთებ მეთქი გითხარი, ღმერთი არა ვარო! გაღმერთებ მეთქი გითხარი!

რაც უფრო ახლოს ხარ...

რაც უფრო ახლოს ხარ, მეჩვენები შორს.. სათქმელი აღარაფერი დამრჩენია, მგონი, არც შენ, ნაძალადევი ღიმილიც აღარ შეგვიძლია, მაშინვე გვეყინება სახეზე.. რამდენი რამის თქმა მინდოდა, ალბათ შენც გინდოდა, მაგრამ რა მოხდა ?

რაც არ უნდა ვქნა მაინც მიყვარხარ

ყოველდღე ვცდილობ შენს დავიწყებას ყოველღამე კი თვალწინ მიდგახარ ამაოდ ვცდილობ მე გაღვიძებას რაც არ უნდა ვქნა მაინც მიყვარხარ მე ვერ ვივიწყებ შენს ლამაზ ღიმილს და მისი ცქერა კვლავაც მინდება ეს სილამაზე მანდომებს ტირილს როგორც ჰაერი ისე მჭირდება

რაც არ უნდა მოხდეს 2 თავი

ვახშმამდე 3 საათამდე დრო კიდევ იყო დარჩენილი. ნომერში უსაქმოდ ჯდომას კი ტერასაზე გასვლა ვამჯობინე, გემრიელად მოვკალათდი და მიმტანს ჭიქა ყავა მოვატანინე. ფიქრებიდან სმს-ის ხმამ გამომიყვანა, რათქმაუნდა გიგა იყო -„მოუთმენლად ველოდები საღამოს“. საღამოს

რაც არ უნდა მოხდეს

ზარმა დარეკა, განძრევის თავი არ მქონდა მაგრამ რეკდა და რეკდა. ბოლოს საკუთარ თავს ვძლიე და გავაღე. კართან ჩემი ოთახის მეზობელი იდგა და ცდილობდა ჩემს უკან რამე დაენახა. -ყველაფერი რიგზეა? ხმაური შემომესმა და .....! -მკითხა ბოლოს და