ბოლო რეისი-მეხუთე თავი (გახსენება) ...დ ა ს ა ს რ უ ლ ი
გიორგი იდგა და თვალს არ აშორებდა მოხუც ქალს და გონებით უბრძანებდა,რომ დაეტოვებინა მისი სახლი.ქალი საზარლად ხარხარებდა.ირგვლივ ყველაფერი ზანზარებდა.მის სიცილის ხმა კი იზიდავდა დაკარგულ სულებს,რომლებიც მიწიდან ამოდიოდნენ და გიორგის ჩათრევას ცდილობდნენბოლო რეისი - მეოთხე თავი-უფრო ახლოს
კარადის კარი ნელა გაიღო.ქალმა სახეზე საბანი აიფარა და ადგილზე გაიყინა,არ იცოდა რა ექნა.კარადიდან კი ჩურჩული და შემდეგ ხმადაბალი სიცილი მოესმა,საბანი ოდნავ ჩამოწია და ტელეფონი კარადას მიანათა,არავინ იყობოლო რეისი -მესამე თავი (ის გიყურებს)
.ბნელ დერეფანს თვალი მოავლო,არა იქ ნამდვილად არავინ იყო.ცოტათი დამშვიდდა,მაგრამ ძარღვებში სისხლი გაეყინა,როდესაც დერეფნის ბოლოდან ხმადაბალი სიცილის ხმა მოესმა,სიცილი ძლიერდებოდა და თითქოს ვიღაც უახლოვდებოდა.ბოლო რეისი -მეორე თავი - გამოღვიძება
-გიორგი_მოესმა ნაცნობი ხმა და თვალები გაახილა.-ლიკა_წარმოთქვა ჩახლეჩილი ხმით ყელაფერს ბუნდოვნად ხედავდა,ვერ გაერკვა სად იყო ან რა ხდებოდა მის თავს.წამოდგომა სცადა მაგრამ თავბრუ ეხვეოდა.-იწექი_თქვა ქალმაბოლო რეისი
-არა ,არა.აქ გამიჩერეთ შეიძლება_აღელვებულმა უპასუხა და მძღოლს ფული მიაწოდა. სახლთან ახლოს იყო.ჩქარი ნაბიჯებით წავიდა კორპუსისკენ.გაუხარდა სადარბაზოში სინათლე რომ დაინახა.ნაბიჯს მოუჩქარა და იგრძნო რომ მის უკან ვიღაცამაც მოუჩქარა ნაბიჯს.პირდაპირი რეისი ლოს-ანჯელესიდან V
-არა საავადმყოფო არ მჭირდება ახლა მხოლოდ შენ მინდიხარ. სთოქმი თავის მკლავებში მოიქცია და თმებზე ხარბად დაყნოსა. -არ ვიცი ჩვენს ურთიერთობას რა ქვია, ან ჩემ გრძნობას რა ქვია, მაგრამ როცა დავინახე რომ მათ მიყავდით, როცა წარმოვიდგინე, რომ შენ შეიძლებოდაპირდაპირი რეისი ლოს-ანჯელესიდან IV
- თვითონ მას უთხარი.კარგად იცი, რომ იმის გაკეთებას რაც არ უნდა ვერც მე, ვერც შენ და საერთოდ ვერავინ აიძულებს. -მაგრამ ახლა ეს არ არის მთავარი. -აბა რა არის მთავარი? კითხა დაღლილი გამომეტყველებით კაკიმ. -ის რომ ეს გოგო საშინელ მდგომარეობაშიაპირდაპირი რეისი ლოს-ანჯელესიდან III
-არ მიყვარს ტეკილა. გაუღიმა და თავი პირდაპირ მის სახესთან მიიტანა. სთორმი დააბნია მისგან წამოსულმა, თამბაქოს და ტომ ფორდის სურნელმა, ეს სუნი იცნო, თვალები დახუჭა ,რომ უფრო კარგად შეეგრძნო სუნი. გეგიმ თითქოს საკოცნელად გაიწიაო, მაგრამ თავი გაწია დაპირდაპირი რეისი ლოს-ანჯელესიდან II
-იცოდე ახლა აღარ იყვირო, ბოლოჯერ გენდობი თუ გამიმტყუნებ დილამდე ასე მეყოლები დაჭერილი. სთორმიმ ამჯერა აღარ იკივლა, ახლა სახეში თხლიშა. -კინაღამ გავიგუდე, იდიოტო. -ისიც კარგია რომ არ კივი. -რა ჯანდაბა გინდა? ან ვინ ხარ? -ვერ მიცანი? მეწყინა. -დილითპირდაპირი რეისი ლოს-ანჯელესიდან
-ვერ ვიჯერებ რომ შენი ბიძაშვილია. -ვერც მე. თქვა ბიჭმა და თავი უკმაყოფილოდ გააქნია. -ის ისეთი თავქარიანია. თქვა მესამემ. -და ისეთი ქერა. დაამატა მეოთხემ. -და მასზე რამდენიხანი უნდა იზრუნო? თანაგრძნობით კითხა მეგობარმა. -სანამ 18-ის არ გახდება. -მეტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.