როგორ შევუყვარდი მაფიოზს...თავი 5

თბილისში უნდა წავსულიყავი, ჩემს პარტინიორ კომპანიაში. საკმაოდ დიდ ბიზნეს ვფლობ. მაგრამ განსაკუთრებული ყურადღება მაინც რესტორნებს და სამშენებლო საქმეს მიაქვს. სასწრაფოდ ჩავფრინდი თბილისში, რაც მალე ჩავიდოდი და რაც მალე დავბრუნდებოდი უკან ჩემთვის მით

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს...თავი 4

პარკები გავხსენი და იქიდან შავი და ატმისფერი კაბა ამოვაძვრინე.ატმისფერი მოკლე იყო, დახურული, გრძელი მკლავით. შავი მუხლს ქვემოთ იყო, ტანზე მომდგარი მოხსნილი მხრებით, ნახევარი მკლავით. -მგონია რომ ღია ფერი მოგიხდება. ჩემს ზურგს უკან ჩაილაპარაკა კაცმა.

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს...თავი 3

-მგონი კი, მაგრამ კარგად ნამდვილად არ ვიყავი. კაცი დაიხარა და ფეხზე წამომაყენა. მუხლები მეკეცებოდა, მაგრამ თავი ხელში ავიყვანე და ნელი ნაბიჯით გავაგრძელე გზა. მან კარები გასაღებით ჩაკეტა და წამში ჩემთან გაჩნდა. მარჯვედ ამიყვანა ხელში და კიბეზე

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს.... თავი 2

შუადღეს უკვე სიცილიაზე ვიყავი.საშინელი თაჩსხმა იყო და როგორც ყური მოვკარი მთელი კვირა ასე გაგრძელდებოდა. პრინციპში მე საწინააღმდეგო არაფერი მქონდა,ძალიან მიყვარდა წვიმა. სასტუმრომდე ტაქსით მივედი. ნომერი ავიღე და კიბეს ავუყევი. ჩემოდანი კართან

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს... თავი 1

სამსახურში სრული საგიჟეთია ვინ სად მიდის, ვინ სად მოდის ვერ გაიგებ. ხუთი წელია აქ ვმუშაობ, მას შემდეგ რაც აკადემია დავამთავრე და ასეთი ალიაქოთი ჯერ არ მახსოვს. რეორგანიზაცია და განახლება. მთელი დღე ეს ორი სიტყვა მესმოდა, იმედია მეც არ განმაახლებენ

ო, როგორ არ მჯერა..

მორჩა.. დასრულდა.. რაც არ აღსრულდა, ამაოდ მოთქვამს მშობელი ჩემი, სამყაროვ ძველო, აწ გარდასულ და, გამონაქანდაკ ცოდვად მოკვდები!

როგორ მიყვარხარ პატარავ

ერთ დღეს როდესაც მე ცუდად გავხდი შენ მომევლინე მე ანგელოზად შენ გამიქარვე ტკივილი, დარდი მაშინ დამკვიდრდი შენ ჩემს დედოფლად

როგორ გავხდეთ სასურველნი: რჩევები ქალბატონებს

აქვს, მაშინ ეს ქალბატონი აუცილებლად იქცევა ნებისმიერი მამაკაცისთვის სასურველ ადამიანად. ყველაფერთან ერთად, დიდ როლს ასრულებს იუმორის გრძნობაც. თუმცა ამ შემთვევაშიც აუცილებელია ქალმა თავი აკონტროლოს და იუმორი მამაკაცის შეურაცხყოფაში არ გადავიდეს.

იცი როგორ მტკიოდა

იცი როგორ მტკიოდა? თითქოს გრძნობა ყველა მხრიდან მაწვებოდა და შუაზე მჭ....ტდა, გასაქანს არმაძლევდა, და სიმწრის ცრემლებიც წამსკდაა. ესიყო ტკივილნარევიი ცრემლები, გეფიცები აღარვიცოდი რაზე მეტირა, აზრებიი ისე მქონდა არეული ტვინი მეჭყლიტებოდა...

როგორ მინდა გავქრე

როგორ მინდა გავქრე, უბრალოდ პირდაპირი გაგებით ერთხელ და სამუდამოდ გავქრე, ისე თითქოს არც ოდესმე მიარსებია, თითქოსდა წამითაც კი არ ვყოფილვარ ამ საზიზღარი ადამიანების ბრბოში, მიჭირს ადამიანები ვუწოდო , რაღაც არაბუნებრივი ცხოველები არიან, მხოლოდ