გზა სადღაც გაქრა! 8 (დასასრული)
ეს არ ყოფილა უბრალო ტკივილი,იყო რაღაც საშინელება,მისმა ყოველმა განცდამ შეამოაღწია,დამადუმა და ხელმეორედ განმაცდევინა,მნიშვნელოვანი ადამიანის დაკარგვით გამოწვეული ტკივილი.ცხადად ვგრძნობდი რომ უკვე ჩემი იყო,ჩემთვის გაჩნდა და მე უნდა მეზრუნასადღაც დედამიწაზე
მარტოობაში ხშირად ვგრძნობთ თავს ნაკლებად მარტოსულს. მარტოობა - არაჩვეულებრივია, მაგრამ ხომ საჭიროა, ვინმემ გითხრათ, რომ მარტოობა - არაჩვეულებრივია მარტოობა არ იზომება მილებით, რომლებიც ადამიანს მისი ახლობლებისგან აშორებს.გზა სადღაც გაქრა! 8
-ნეტავ როგორია,დაკარგო ადამიანი,რომელიც არასოდეს ყოფილა შენი!-თქვა და თვალებში ისე ჩამაცქერდა,თითქოს ჩემი ფიქრების წაკითხვა უნდოდა.მე დავდუმდი. დავცილდი და წავედი სახლისკენ-შეგიყვარდა?სადღაც, იასამნეთში [სრულად]
აპრილი, სანატრელი აპრილი დადგა, ეღირსა! დათბა, რამდენიმე დღეში აღდგომის დღესასწაული იქნებოდა. თითქმის ერთკვირიანი დასვენება და სოფელი. არც კი უფიქრია, არდადეგების პირველივე დღეს ბარგი ჩაალაგა და სოფელში წავიდა ბებო-პაპასთან.გზა სადღაც გაქრა! 7
სიმთვრალეს ვაბრალებ,მაგრამ მგონი თავად არ მინდა წამოდგომა და მისი მიტოვება.ჩავეხუტები და ხვალ ვეტყვი რომ ყველაფერი ღვინის ბრალი იყო და რომ მე ის არ შემყვარებია.იქ სადღაც შორს ისე ლამაზად თოვს...
მისი თვალები რაღაც არაამქვეყნიურ სილამაზეს წარმოადგენს.დიდ სიყვარულს და სითბოს აღვივებს ჩემში.მიყვარს როცა მისი თვალები ცისფერია,მე ვიცი,რომ მაშინ ის ძალიან ძალიან ბედნიერია.საშინლად არ მიყვარს როდესაც მის მრგვალი სფეროები ჭაობს ემსგავსებაგზა სადღაც გაქრა! (1,2,3,4,5,6)
-“თუკი ადამიანს არ სწამს სიყვარულის,არ სწამს საკუთარი არსებობის“,-ხმამაღლა ამოიკითხა წიგნიდან მონაკვეთი-რას ნიშნავს ? -მე მეკითხები? -დიახ! -მე მწამდა სიყვარული,შესაბამისად მწამდა საკუთარი არსებობაც,მაგრამ ახლა უკვე აღარაფრის მწამსგზა სადღაც გაქრა! 5
ჩვეულ,სამსახურის საათების გასვლის შემდეგ სახლში წავედი.როგორც კი კარი შევაღე და სურნელოვან მარტოობას შევერიე,ფიქრები მომეძალა და ნერვები ისევ რომ არ მომშლოდა,აბაზანაში შევედი წყლის გადასავლება.დიდად არც წყალმა მიშველა,მაგრამ დაძაბულობა მომეხსნა.ანუგზა სადღაც გაქრა! 4
დილაადრიან სამსახურში გავემწესე,ვიფიქრე,მალენა დამხვდებოდა და მეჩხუბებოდა მისი დავალიანება რომ დავფარე,მაგრამ რედაქციაში სიწყნარე იყო.მოხუციც კი მშვიდად კითხლობდა რაღაც წიგნს.გზა სადღაც გაქრა! 3
ღონემიხდილი გადავწექი გვერძე და ამოვიხვნეშე.მისი ნაკოცნის მერე,მარტო ტუჩები კიარა ყელიც კი ამეწვა შიგნიდან.ხელი კანზე მოვისვი და ღრმად შევისუნთქე,თითქოს ცოტა მომეშვა,მოვდუნდი და თვალებ მოჭუტული მივაშტერდი ჭერს.სიმშვიდე მალევე გაირღვა,ზიზის თითებიტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.