თეთრი გვირილები

წვიმს, ციდან დიდი სისწრაფით ცვივა წვეთები და დაძველებულ ასფალტზე ეცემა. სიცივე სულის სიღრმევდე აღწევს, ბოჭავს. ნაგავსაყრელთან ვირთხები ხნაურობენ. მანქანები კი სისწრაფით მიუყვებიან ქუჩებს და გარშემო მყოფებს აშხეფებენ ბინძურ წყალს. თუმცა არც არავინაა

ისევ ვიხსენებ წარსულს და სევდიანი გელი.

ისევ გავიდა დრო,ისევ გავიდა წლები ისევ ვიხსენებ წარსულს და სევდიანი გელი კვლავ მახსენდება ჩვენი მე სიყვარულის დღენი კვლავ მახსენდება ცრემლი და სევდიანი გელი ზღვის ნაპირს ისევ ვუცქერ ისევ გიხსენებ შენ კი ალბათ მეგობრის სახლში მაგრათ ერთობი მეტიც

ღიმილი ჰქონდა სასწაულად სევდიანი (სრულად)

წვიმის წვეთების შხარუნი ისმოდა ოთახში, ფანჯრის რაფაზე შემომჯდარიყო ლილე და ნამიანი ქუჩებისთვის გაესწორებინა მზერა. უყურებდა ქალაქს... ქალაქს სადაც სიყვარული ყველა კუთხე კუნჭულში ახწევდა და ხალხს აბედნიერებდა, უყურებდა წყვილებს რომლებსაც ღიმილი

ჩემი სევდიანი ისტორია (სრულად)

მივუყვები ნისლიან ქუჩებს და მიკვირს რამ გააჩინა ამ დროს ეს ნისლი, თებერვლის 10-ში,შუა ზამთარში.სიცივით მობუზულან ხეები,ქუჩები, ლამპიონები, ქალები და ბავშვები. ავტობუსში ავდივარ და ვიკავებ ადგილს. მინას მიყრდნობილი და ყურსასმენებში

"განშორების სევდიანი ფერი"(11)

ყველაფერი ჩვეულებრივ რიტმში მიდიოდა,შეყვარრებულები ყოველდღე ნახულობდნენ ერთმანეთს.დიტო მხოლოდ შვილების სანახავად მიდიოდა,ნონა მარტო იყო და ხვდებოდა,რომ ქმარი ენატრებოდა.. ერთ საღამოს მასთან დარეკეს და შეატყობინეს,რომ დიტო დაჭრილი მიიყვანეს

"განშორების სევდიანი ფერი"(10)

ღამით როგორც კი 12ს გადასცდა დამიმ დაურეკა. -გილოცავ,ჩემო პრინცესა,დიდ ბედნიერებას და ულევ სიხარულს გისურვებ.მინდა,რომ სულ გახარებულს გხედავდე,რა თქმა უნდა ის უფრო გამიხარდება,რომ ბედნიერება მე მოგანიჭო,მაგრამ ჩემს გარეშეც ბედნიერი უნდა იყვე..ძალიან

"განშორების სევდიანი ფერი"(9)

დიტოს საავადმყოფოდან გამოწერის შემდეგ 1 კვირა გავიდა.ის საშინელი ამბავი არ ავიწყდებოდა სულ თან სდევდა,ვერ ივიწყებდა,რომ ცოლმა უღალატა და,რომ სანდრო მისი შვილი არ იყო.ცოლს არ ელაპარაკებოდა,მიასთანაც ისე იქცეოდა ვითომ არაფერი

"განშორების სევდიანი ფერი"(8)

-ის ჩემი შვილია!არ ვაპირებ,რომ სანდრო მანდ გაიზარდოს!(ლუკა)-გაცეცხლებული ლაპარაკობდა,უფრო სწორედ ყვიროდა,ისე,რომ ხმა ისმოდა. -მართალია,შენი შვილია,მაგრამ ჯერ არა..მიას ვჭირდები,ოჯახს ვერ დავანგრევ(ნონა)-დიტოს ამის გაგონებაზე გონება

თვალები ჰქონდა საოცრად სევდიანი (სრულად)

"ყველას ცხოვრებაში გამოჩნდება ისეთი ადამიანი, რომლის შემდეგაც სხვანაირი ხდები. არ აქვს მნიშვნელობა ის დიდ ბედნიერებას მოგიტანს თუ დიდ ტკივილს, მაგრამ ისეთი, როგორიც იყავი, ვერასოდეს გახდები.

"განშორების სევდიანი ფერი"(7)

კიდევ 1 თვე გავიდა... უკვე 31 დეკემბერია,2015 წლის ბოლო დღე,ყველა ოჯახში საახალწლო განწყობაა,ჩვენი გმირები და არა მარტო ისინი მასწავლებლებისგან დათხოვნილები არიან.-დედა,ნამცხვარს გამოვაცხობ და უნდა გავიდე,სალოსა და თეკლას