სისხლიანი მთვარე უცნობი სტუმარი

კიდევ ერთი უღიმღამო დღე გათენდა. არა ჯერა არა ჯერ მზე არ ამოსულა უხ, როგორ მომწყინდა ეს ყველაფერი ეს ნაცრისფერი სამყარო. ხანდახან თვის მოკვლაზეც ვფიქრობ ხოლმე, მაგრამ მერე ვხვდები, რომ ამისთვის საკმარისად ძლიერი არ ვარ. ამ სამყაროზე რაც ვიცი ეს

მგლები თავი 4 (სისხლიანი გზა)

დილით ყვავილების ნაცნობი და სასიამოვნო სურნელი ვიგრძენი თვალბი გავახილე მე მართლაც სახლშ ვიყავი უცბათ ვიღაცის სუნთქვა გავიგე რომ დავხედე ტომი იყო თავი ჩემს საწოლზე დაედო და ისე დასძინებოდა ნეტავ თუ იცის ძილში როგორი საყვარელია? მერე ჩემი ხელი

Dark side of Blood.2 (სისხლიანი გზა)

მეორე დილით ,ყველაფერი არაჩვეულებრივად იყო,მსახურებთან ურთიერთობას ვერიდებოდი ,ამიტომ სალაშქრო პიკაპში ველოდებოდი ანდრეას,თავშესაფრიდან ვეფხის ბოკვერი ,რომ წამოგვეყვანა.გზა თავშესაფრამდე ძალიან გრძელი იყო,დაახლოებით სამი საათის სავალი,რომ

სისხლიანი ხელები ( II თავი )

-გამარჯობა, მე ლუკა მქვია, მივხვდი რომ ბევრი ლაპარაკი არ მოგწონს, ამიტომ ვიფიქრე გამოვეხმაურები თქო, მთელი დღე გვერდი გვერდ უნდა ვიჯდეთ, თუ არ გადაგვსამენ და სახელს მაინც გავიგებ მეთქი.-სასიამოვნოა შენი გაცნობა ლუკა, მე ნინი მქვია. -მეტს არაფერს

სისხლიანი ხელები ( I-თავის მეორე ნაწილი)

ბოდიში - მითხრა თეკლამ, - არც კი ვიცი რითი დავიწყო. დიდიხანი ფიქრობდა - თავიდან რომ დაიწყო არ ჯობია? -ვუთხარი ჩუმად. ყოყმანობდა ეთქვა თუ არა და ბოლოს ნელ-ნელა ენის კანკალით თქვა - ორსულად ვარ.

სისხლიანი ხელები

უბედურება თავს გადახდება გოგონას რომელიც ამ ყველაფერს არ იმსახურებდა..სუსხიანი ზამთრის საღამო იყო, თითქოს ამისათვის ბუნებაც კი ემზადებოდა . გამაყრუებელი ქარი ქროდა, ქოხთან ახლოს პატარა ტბა გაყინულიყო, ხეების თითქოს ყინვისგან გადამტყდარიყვნენ და

სისხლიანი რომანტიკა (სრულად)

დამნაშავეებად არ იბადებიან..ცხოვრება ქმნის მათ სასტიკ შურისმძიებლებად. ოქროს ლანგრით მიართმევს ხოლმე სასტიკ წესჩვეულებებს ჯერ კიდევ პატარა ბავშვებს და მერე მწარე ცრემლებით აზღვევინებს თითოეულ ბოროტმოქმედს ჩადენილ სისასტიკეს.

სისხლიანი მთვარე (2)

რამდენიმე ხნის წინ სისხლიანი მთვარე დავწერე.მოგეხსენებათ, ჩემს შეშლილ მეზე იყო,რომლის არსებობასაც შეეგუა საზოგადოება და იმ ოთხი კედლიდანაც გამოვედი,სადაც ყოველ ჯერზე დიმედროლით მაბრუებდნენ,იმ ოთხი კედლიდან ,სადაც ჩემს მუზას არარსებული ადამიანები