უთქმელი სიტყვების ღაღადი (დასასრული)

თქვენ წვიმის წვეთების ხმას უთქმელი სიტყვების სასოწარკვეთილ ღაღადად თვლიდით, ჩემთვის კი, როცა პალატაში დიტომ სიყვარული ამიხსნა, წვიმის ხმა სერენადა იყო, ახლა კი წვიმის წვეთები პატარა ცელქი ბავშვები არიან, იმ პატარას მსგავსი, რომელიც მალე ჩემს

უთქმელი სიტყვების ღაღადი (II ნაწილი)

რომ შემეძლოს... მე რომ დროის უკან დაბრუნება შემეძლოს, დაუფიქრებლად გავცვლიდი მთელ ჩემს ქონებას შენს სიყვარულში. მაგრამ სინანულით ვეღარაფერს ვცვლი.

უთქმელი სიტყვების ღაღადი

ყოველთვის, როცა წვიმს, მეჩვენება, რომ წვიმის წვეთები დიდი ხნის წინ სიმწრით ჩაყლაპული, საკუთარი თავისგანაც გადამალული, ცრემლების დაგვიანებული ამოხეთქვა, წვიმის წვეთების ხმა კი ვერთქმული თუ ართქმული, უთქმელი სიტყვების სასოწარკვეთილი ღაღადია.

მასწის სიტყვების კვალდაკვალ

დრო მოვა, უფროსწორად უკვე დროა მოსული,რომ ცოცხალი და მკვდარი ერთურთის ტოლფასი გახდეს.როგორც ცოცხალს მოეთხოვება,მოეკითხება ჩადენილი ისევე მკვდარს...

სიტყვების მხატვარი

მეწამულისფერ დარბაზში ფიქრებში დუნედ ჩაფლული,მწოლიარე მყუდროება კარის ჭრაჭუნმა და ქალის ფეხსაცმლის ხმამ დაარღვია. -რით დავიმსახურე თქვენი სტუმრობა ანაბელ..

უნებლიე შეცდომა (2 თავი)

-იდიოტი, დესპოტი, არაადამიანი, საზიზღარი, ჯმუხი, ბებერი_ისე იყო კაცის ლანძღვაში გართული სულ ვერ შეამჩნია მოახლოებული მალენა როგორ გაკვირვებული უყურებდა, სიტყვების გაგონების შემდეგ ხარხარი

სიყვარულს არ უნდა სიტყვების გამოთქმა...

სიყვარულს არ უნდა სიტყვების გამოთქმა,სიყვარულს არ შვენის ტირილი და მოთქმადა მან თუ ჩაგავლო თავისი ეშვები ვერც იგრძნობ,რომ დარდის მორევში ეშვები...სიყვარულს მოუწევს მრავალი

"სიყვარულს სიტყვების არ ესმის“

ჯერ კიდევ ბავშვობაში მე შემიყვარდი შენ! ჰოო, სულ პატარა ვიყავი როდესაც შემოიჭერი ჩემს ცხოვრებაში და ყველაფერი თავდაყირა დააყენე. ბავშვურად შემიყვარდი, იმდენად წრფელი იყო ჩემი სიყვარული, რომ შენი

ვერ ნათქვამი სიტყვების დარად!!!

საღამოჟამს ქუჩაში მივსეირნობ ნელი ნაბიჯით, მსიამოვნებს დატვირთული დღის შემდეგ ადამიანების ჩუმ-ჩუმად დაკვირვება ამ დროს ჩემი თავი ჯაშუში მგონია, თითქოს მათ დაუკითხავად მათი ცხოვრების ნაწილი ვხდები და ვიპარავ მათ გრძნობებს, წარმოვიდგენ რას უნდა