სამყაროს სიყვარული მართავს (დასარული)

გამოცდები ჩავაბარე და ატესტატი უნერვიულოდ ავიღე. ეხლა კი უნივერსიტეტის ჯერიც დადგა, მაგრამ უნივერსიტეტამდე 3თვიანი სრული ბედნიერება მქონდა მონიჭებული. ზაფხულიც თვალისდახამხამებაში მოვიდა,მშობლებიც ჩამოვიდნენ, რასაც დიდი სიხარულით და ეიფორიებით

ჩემი სიყვარული აკრძალულია! /თავი I/

სასტუმრო დილის 6 საათზე დატოვა, თავჩაღუნულმა გაიარა მისაღებში და სასწრაფოდ ჩაჯდა ტაქსში, რომელიც ნომრიდან გამოიძახა. _რამდენ ხანში მივალთ?_ანერვიულებულმა იკითხა და საათს დახედა, უკვე 6:20 საათი იყო.

ტფილისური სიყვარული 2

დილით უკვე რედაქციაში გახლდათ ილია. გუშინდელი ღამის შემდეგ უფრო გაუჭირდა თავის აწევა, მაგრამ პრინციპის კაცი იყო. სამუშაო ჰქონდა და აუცილებლად უნდა ყოფილიყო ადგილზე. დროზე ადრე მიდიოდა, გახსნიდა რკინის თეთრ კარს, ჭრიალით შეაღებდა და მაშინვე

ტფილისური სიყვარული

ძველი თბილისი, მდინარის რაკრაკი ყოველთვის სასიამოვნო და მუსიკალურია, სადაც თითოეული ბგერა, რაღაც არომატულს და საოცარს გამოანათებს. მტკვრის ერთ დაჩუხჩუხებას, იქვე პატარა დუქანთან მჯდარ მეარღნის მიერ სასიამოვნო და ტკბილ ხმებად აჟღერებული არღნის უამესი

სიყვარული მარადიულია 8

მძღოლს ფული გადავუხადე და კიბეებზე სწრაფად ასვლა დავიწყე.უკვე მესამე სართულზე ვიყავი ექიმთან ვიზიტი რომ გამახსენდა.თავში ხელი წამოვირტყი და მთელი სისწრაფით ჩავირბინე სამივე სართული.ტაქსი ჯერ კიდევ არ იყო გასული

და მაინც რა არის სიყვარული?!

ბევრი რამ მქონდა მოსმენილი სიყვარულზე და მაინც არ მეჯერა რომ სიყვარულის გამო ადამაინს ყველფრის დათმობა შეეძლო, ის რომ როდესაც გიყვარს მზე სხვანაირდ ანათებს, დეედამიწა სხვანაირად ბრუნავს, ყველაზე ცივ და სუსხიან ამინდშიც კი შენ გთბილა რადგან ეს

მამის სიყვარული

თავდაპირველად ისეთი პატარები არიან რომ მათ ხელში აყვანისაც კი გეშინიათ.სულ გინდა რომ გულში ჩაიკრა და არასოდეს გაუშვა .ეს უდიდესი პასუხისმგებლობაა.ყოველთვის უნდა იყოთ მზად რომ მათ გვერდში დაუდგეთ.

სიყვარული მარადიულია 7

დილით გვიან გამეღვიძა.საათს დავხედე და თერთმეტის ოცი წუთი იყო.მთელი სისწრაფით წამოვდექი საწოლიდან და საააბაზანოში შევედი.სამსახურში დამაგვიანდა.შხაპი მივიღე,კარადიდან შავი შარვალი და თეთრი ,,საროჩკა“ გამოვიღე.

სიყვარული მარადიულია 6

თხუტმეტი წუთი უკვე გასულიყო.ნინას შევახსენე რომ უნდა გამოსულიყო.ერთმანეთს დაემშვიდობნენ,მე და ნინა კი მანქანაში ჩავსხედით და მისი სახლისკენ წავედით.მანქანაში ხმა არცერთს ამოგვიღია,მალე მივედით ნინას სახლთანაც და

ქალ-ვაჟს შორის არსებული სიყვარული ყველაზე სუსტი ყოფილა (სრულად)

-ახლა მაინც აღიარე! -არა-მეთქი. -გაკოცებ. -ვერ მაკოცებ. -ვნახოთ. -ვნხავთ..-მეორე მხარეს გაიწია გოგონა.. -არა.ვიცი,რომ შენც იგივეს გრძნობ...