ზამთრის ზღაპარი (სრულად)

მარტოობა - სიტყვა რომელიც ასე აშინებს ბევრს. მარტოობა - ის, რისი განცდაც არ უნდა არავის. სულელო მოკვდავებო... იცით რას ნიშნავს ფიზიკური მარტოობა 14 წლის ბავშვისთვის, რომელიც ლოთი მამის და ნარკომანი დედის ოჯახში დაიბადა და გაიზარდა?

დასასრულის დასაწყისი (სრულად)

-დედა-გადაეხვია ქალს,რომელიც სკამზე თვლებდა და სახლში შესვლას არც აპირებდა. -შვილო,რა გინდა აქ? -ვერ დავიძინებ. -ალექსი? -დიდი ხანია,რაც ....რაც აღარ მელაპარაკება..-აკანკალებული ხმით თქვა და გვერდით მიუჯდა დედამთლის.

ორი გადარეული ერთად? (სრულად)

-მაყვალაა ქალო, ერთი თავი ნიორი მინდა, ჩემს მეზობელ მანანას ვაჯავრებდი და სახლში სიცილით შევდიოდი. -ნინი, ბებო სოფელში დაბრუნდა და ნუ მაიმუნობ, თან ბიჭები არიან აქ და მოდი გაგაცნო.(გიო-ძმა) -აააა,უიიი ბარო ბიჭებო(მე) -პრივეტ(ნიკა) -რასაყვარელია

ორი ბილეთი ნიცაში (სრულად)

ორი ბილეთი ნიცაში (სრულად) ავტ:თეკლა იორდანაშვილი“დამაგვიანდა!” – ვთქვი მე და აბაზანაში ისეთი სისწრაფით შევქანდი, მე თვითონ თავბრუ დამეხვა. თმა რა თქმა უნდა, არც კი გამიშრია, ისე შევიკარი, უცბად ჩავიცვი, ერთი-ორი და გამოვვარდი. ქუჩაში ჩემი მეეზოვე

ზამთარაძის საცოლე (სრულად)

ახლაც ისე, როგორც ყოველთვის, ვჭორაობდით ნატა ზედგენიძეზე, რომელიც წინ გვეჯდა, მაგრამ არაფრის აზრზე არ იყო და სულელივით იცინოდა. 10 საათზე სალომეს ძმა, ლევან ერისთავი და მისი მეგობრები მოვიდნენ. ორი ვიცანი, ერთი ვერ – შავგვრემანი იყო, სიმპათიური,

ფრთაგაუშლელი სიყვარული (სრულად)

---ახლა რომ დამიძახო და მითხრა მობრუნდიო მე თავად არ მოვბრუნდები, მაგრამ ეს სამი სიტყვა მუდამ თან გახსოვდეს; ,,მიყვარხარ“ ,, მელოდე“ ,, დავბრუნდები.“

96-იანელები (სრულად)

-ვერ აპატია ეს ღალატი, არადა ნათქვამი ჰქონდა, შენ გარდა ქალი არ მინდაო. ალბათ, ამიტომ უფრო ვერ აპატია, არ გაულანძღავს, ეხვეწებოდა რამე ცუდი მითხარიო, მაგრამ, ამან გაუღიმა და ლოყაზე ხელი მოუსვა. მარტო ის უთხრა: გული ასე არავის ატკინოო და კარი ჩუმად

გამომყვები ქმრად? (სრულად)

- მოკლედ ახლა კარგად მომისმინე, ოღონდ ჯერ დაჯექი და ისე მომისმინე თორე ცუდად გახდები- ღიმილით გადაულაპარაკა და საუბარი დაიწყო. სესილის რომ დაკვირვებოდით მოყოლისას სახეზე ათასმა ფერმა გადაურბინა, უამრავი ემოციაც აღებეჭდა სახეზე საბოლოოდ გაკვირვებული

თუ კი დაბრუნება გიწერია.... --სრულად--

...... ჩემს გადაწყვეტილებაში დარწმუნებულმა, კიდევ ერთხელ გადავავლე თვალი ჩემს ჩალაგებულ ბარგს და საწოლზე წამოვწექი.. ძილი არა და არ მომეკარა.. ასე ვიცი, როდესაც რაღაც მნიშვნელოვანისთვის ვემზადები ყოველთვის მოუსვენრად ვარ.. უკვე რამდენი ხანია

emotions -it's love (სრულად)

დეკემბრის 28 იყო, მე დედაენის ბაღში "book corner-ში" ვიჯექი მარტო, ერთი ფინჯანი ლიმნიანი ჩაისა და ჩარკვიანის "მშვიდი ცურვით" ხელში. მთლიანად ჩაკარგული წიგნში, ვერც კი ვხედავდი ჩემს ირგვლივ მყოფ ხალხს, გარესამყაროსგან სრულიად მოწყვეტილს მესმოდა