Heart (სრულად)

_ღმერთო ანა რა დაგემართა, ეს როგორ მოგივიდა, ვიღაც სულელს როგორ ჩაეხუტე.ჩემთვის ხმადაბლა ვბუტბუტებდი და ჩემს ანარეკლს გაშტერებული ვუყურებდი.გული ისე სწრაფად მიცემდა ორივე ხელი ძლიერად მივაბჯინე მფეთქავ ადგილს, რომ გულისცემა როგორმე დამერეგულირებინა

ჩემი დაიკოს ქორწილი (სრულად)

-რატომ? რამდენი იწვალეს, თქვენ კი არ აფასებთ,- ჩაეცინა მოულოდნელ თანამოსაუბრეს. -ვაფასებ, უბრალოდ...- ალბათ გავუზიარებდი კიდეც გულის ტკივილს უცნობს, მაგრამ უეცრად მისი სუნთქვა სახეზე ვიგრძენი. -ძალიან სასიამოვნო ხმა გაქვთ,- ჩამჩურჩულა მან და ლოყაზე

ცხოვრებისეული გამოცდა (სრულად)

-ხო ხვდები უკვე მაგრად რო ატ*რაკებ?-გაბრაზებულმა გავხედე „შეყვარებულს“ და ხელები გულზე გადავიჯვარედინე -გოგო ნუ მეუზრდელები-გაიწელა გუგა -მოდი გუგიკო რა ვქნათ იცი?-ვითომ დავითბე ხმა მე ხელები კი ბეჭებზე შემოვაწყვე -რა ვქნათ?-მოლბა ისიც

ჩემი ანგელოზი ხარ ! (სრულად)

-იქნებ გიორგიმ არ გამოუშვას როგორც მე არ მიშვებდა? -მერე შენ ხო წადი ? ისიც წამოვა - მარიამმა მითხრა და გამიღიმა,კარზე ზარია.გავაღე და თიკო იყო დიდი თაიგული ეკავა ხელში.გული გაფრინდა,გამიხარდა სასწაულად,რადგან ის ვიფიქრე რაც არ უნდა მეფიქრა.

'მაინც ჩემი ციცქნა იქნები' [სრულად]

"მაინც ჩემი ციცქნა იქნები" ყავით ხელში აივანზე გავიდა. ეზო მოათვალიერა, მხოლოდ აქა იქ თუ იყვნენ მოხუცები, რომლებიც ნელა მიაბიჯებდნენ სკამებისკენ დასასვენელბად. ბიჭი მხრებში გაიმართა. სპორტულ შარვალს თასმა შეუკრა და ცოტათი მაღლა აიწია. უმაიკოდ

უმელოდიო ტანგო (სრულად)

– მინდა წავიდეთ! – მეუცხოვა მისი ხმა, როცა პირველად გავიგე აჭრილი, დასერიოზულებული... ხმა, რომელშიც პირველად, პირველად იყო მოქცეული მთელი სამყარო. – სად? – ვერ მივიღე სერიოზულად ყოველივე. – სადაც იტყვი, ოღონდ აქედან შორს!

დაკარგული (სრულად)

ბევრჯერ მიფიქრია სადმე, რომ შემხვდეს როგორ მოვიქცე? მივიდე? ჩავეხუტო? ვაი, რომ ხელი მკრას? არ მიმიღოს, მაგრამ რა გასამტყუნებელი იქნება? ნეტა თვითონ მნახოს მაინტერესებს თუ დამიძახებს? თუ მოვა?

ლექსად ნათქვამი (სრულად)

-ნინა იქნება-სიცილით უთხრა ქმარს სესილიმ და ლეპტოპი მუხლებზე დაიდო, თან ყველას ანიშნა ცოტა ხანს გაჩუმდითო. გოგონას სიტყვების გაგონებაზე ალექსანდრეს პირთან მიტანილი სასმლის ჭიქა ჰაერში გაუშეშდა, თვითონაც ვერ გაანალიზა ბოლომდე უეცრად მთელ სხეულში

210 (სრულად)

-ტეტს-ჰოუ-პაროლი მინდა-რა პაროლი?-ჩვენი პაროლი .-ვერ მივხვდი.-შენი მობილურიდან ვინმე რამეს რო მწერდეს, მე რო ეჭვი შემეპაროს ხო უნდა გავარკვიო შენ ხარ თუ არა, ჰოდა ჩვენი პაროლი მინდა .-ა ჰო რავი, მოიფიქრე. -მოვიფიქრო? -ჰო.-210?.......-ნუც რამე

ორი სული (სრულად)

ხალხი უაზრო ადამიანების მასაა. არცერთმა მათგანმა არ იცის,ვერცერთი ვერ ხედავს...ბრმები, რომელთაც ჰქონიათ რომ ყველაზე ჭკვიანები არიან.მე კი ვხედავ,ვხედავ და ისინი რომ ხედავდნენ ჩემი დანახულის 0,1%-ს იფიქრებდნენ, გავგიჟდი, საგიჟეთი სადააო.