ლურჯი ორქიდეა (სრულად)

-მეორედ არ გაბედო, და ეს სისულელეები არ გამომიგზავნო-მინდოდა ნათქვამი მკაცრად გამომსვლოდა, მაგრამ ხმის კანკალი ვერაფრით შევიკავე, როგორც კი სათქმელს მოვრჩი ზურგი ვაქციე და წამოსვლა ვცადე, მაგრამ მისმა ხელმა შემაჩერა, სწრაფად მომხვია წელზე ხელი და

რელს'ებბი /სრულად/

- შენი ნახვის ორგაზმზე ვოცნებობ… - ჩურჩულებს ენი და თვალები მარილიანი ბურთულებით ევსება. მარგალიტებივით სცვივა ისე, რომ სახეს არ ეხება და სიფრიფანა კანი მჟავისგან თავდასხმას მაინც ელის.

"შლუ" (სრულად)

-რა ხდება მარო ბებო?-სირბილით შევარდა ეზოში ჩვიდმეტიოდე წლის გოგონა. -დევიფსე ბებია, დევიფსე(დავიღუპე ბებია,დავიღუპე)-თავში ხელებს იშენს სკამზე ჩამომჯდარი ზომით პატარა ქალი. -რა ხდება მარო ბებო, რაი?-მივარდა ორად მოკეცილ ქალს და მუხლებზე მის წინ

Ma Si Miorq, Matthew...! /სრულად/

"იცი? უფალმა ერთი სურვილის ასრულების უფლება, რომ მომცეს შენ დაგაბრუნებდი... საკუთარი სიცოცხლის ფასადაც კი ამოგიყვანდი იმ ცივი მიწიდან, რომელიც ზუსტად ვიცი ძვლებში გამტვრევს და სულსაც გიმღვრევს. ვიცი... ვიცი, ჩემო მეთიუ სამყარო, როგორი სასტიკია.

ანუკი. გაგრძელება (სრულად)

-იცი ამ ყველაფერს კიდევ ერთი დიდი პლიუსი აქვს. კორონას გამო ქორწილს ვერ გადავიხდით, შესაბამისად ცნობისმოყვარე და ენაჭარტალა თბილისის ელიტა ვერ გაგვჭორავს -ანუ მე რო ცოლად გამომყევი, ამას მარტო ერთი პლიუსი აქვს?

სიყვარულს ვმონებ

კვარიათს მაგონებ, გონიოს შთაგონებ, კულულს ღვთაებრივს გულს შთამაკონებ.

ღალატი {სრულად}

ყველანი ცოდვილი მოკვდავები ვართ . ღალატი? ხო მოღალატე რაღაც დოზით შენც ხარ, მეც და ისიც . მთავარი მტერი მაინც ტყუილია , სიყალბე და თუ შენ ნამდვილი იქნები ყოველთვის გაიმარჯვებ . დაგინახავს შენი ადამიანი , გიგრძნობს ხელს ჩაგკიდებს და აღარასდროს

ორმაგი შეუღლება (სრულად)

-5 წელია აქ ვმუშაობ და მსგავსი ჯერ არ მომისმენია! თუ არ უნდათ, სუ ნუ იხდიან ამ ქორწილს რესტორანში. ერთმანეთი თუ არ უყვართ, ვაბშე ნუ იწერენ ჯვარს! რა უბედურებაა ყველა დეტალის ჩვენზე გადმობარება. აზრზე ხარ? მხოლოდ ის თქვეს, მარტში 650 კაცზეო. თანხაც

ფორთოხლის ბაღი (სრულად)

იხატებოდა ლურჯი ცა,ღრუბლების ფთილებით ამოკემსილი.ისიც ვიღაცის ის ცა იქნებოდა რომლის ვერ ნახვასაც იდარდებდა ალბათ როდისმე ვინმე.აღმართულ ხეებშიც გააცოცხლა გაწელილი,დაუსრულებელი მონატრება.ფორთოხლების ცოცხალი ფერიც დაამძიმა როგორღაც ამ გრძნობით და

დამაბრუნე წარსულში (სრულად)

- ჩემს ცოლობას გთავაზობ. - მოველოდებოდი - კმაყოფილი გამომეტყველებით წარმოთქვა ქალმა, მაგრამ მერე თავი ვეღარ შეიკავა და ატირდა - მაპატიე, ყველაფერზე ვტირი - სახეზე ხელები აიფარა - არადა, ვიფიქრე, ღირსეულად მივიღებ ამ წინადადებას-თქო.