მეზობელი, ქმარი და საყვარელი (სრულად II)

უსასრულოდ არაფერი გრძელდება, ყველაფერი ოდესმე სრულდება ,მაგრამ როცა უღმერთოდ გიყვარს , როცა სუნთქვაც არ შეგიძლია მის გარეშე შეუძლებელის შეძლებ! მეზობელი, ქმარი, საყვარელი და უამრავი ელფერით სავსე ცხოვრება ...

თავდავიწყებით შემიყვარდი (სრულად)

- მადლობებს ასე არ ვიღებ. - ამბობს და მიცინის. ვერც კი წარმოიდგენთ როგორი საყვარელია. ხელით ლოყაზე მეფერება და ტუჩის კუთხეში ნაზ კოცნას მიტოვებს. - ახლა ხვდები როგორ ვიღებ მადლობებს? - ამბობს მაცდურად.

მტრედები (სრულად)

ყოველი წუთით ვრწმუნდებოდი რომ მან ჩემში ვიღაც სხვა პიროვნება მაპოვნინა,ისეთი რომლის შესახებაც თავადაც არ მქონდა წარმოდგენა.ახლა როცა ის აღარაა და მის მტრედებთან ერთად გაფრინდა,სწორედ ის ნოსტალგიური მოგონებები მაწუხებს, რომლებიც არასდროს

სიკვდილი გრძნობებს ვერ აქრობს...

„სიკვდილი ადამიანის უპირობო თანამგზავრია.“- ვუთხარი ერთხელ. მას კი ჩაიღიმა. - აღარ მინდა სიცოცხლე, წამიყვანე რა.- ვთხვოვე მას მთვარიან ღამით, როდესაც მეთიუ ჩემს ოთახში... ლოგინის გვერდით იდგა."

მეზობელი, ქმარი და საყვარელი (სრულად I)

"მეზობელი, ქმარი და საყვარელი " , სამი ერთმანეთისგან რადიკალურად განსხვავებული წყვილის ისტორია ,რომელიც აერთიანებს ბევრ ემოციას. თუ კითხვის გაგრძელებას გადაწყვეტთ იცოდეთ რომ ბევრჯერ გაიღიმებთ, მიუხედავად იმისა რომ კომიკური არ არის . ზოგჯერ სევდაც

ყაყაჩოს იმპერია სრულად

გავიდა დრო, სულებმა დატოვეს ადგილები, შეხვდნენ ერთმანეთს და შეუყვარდათ. განრისხებულმა ღმერთებმა გადაწყვიტეს ისინი ვეღარასდროს შეხვედროდნენ, ლიქორისის ფესვში კი ჩასახეს თხელი, ბლანტი მასა. თუ ვინმე ეცდებოდა მის გამოყენებას, იგი მოწყდებოდა რეალობას

თეოდოსია (თავი 1)

"მზის სხივებში ჩამალული ოცნებები ყოველთვის ცხადი ხდება, რადგან მათ სითბო კვებავს ადამიანურ სულის წამოძახილს. მისი მზერა ცივია. შეხება კი ძალიან თბილი."

ორ'სული /სრულად/

"ერთ დღეს ავგუსტი კალისას თავის გრძნობებში გამოუტყდა. უთხრა, რომ უფრო და უფრო უყვარდებოდა, როდესაც ხედავდა თუ როგორ უვლიდა იგი ლურჯ ორქიდიებს. უყვარდა ის სურნელიც, რომელიც საყვარელი ქალის სხეულზე იყო დაბატონებული. სწორედ ამ დროს მოუნდა ავგუსტს, რომ

შენთან საუბრები (სრულად)

ძალიან მეშინია შენი დაკარგვის! მე ვიცი, რომ ახლა მეზიზღები, ისიც ვიცი რომ როგორ კი მომწერ ისევ შემიყვარდები, გავტყდები და დავიფერფლები. და ყოველივე ამისა, მე მაინც გპატიობ, იმას რაც შენ არ დაგიშავებია და მე დანაშაულად მივიჩნიე.

ცეკვა სიკვდილთან /სრულად/

"მართალი ყოფილა, ღამე შენში მიძინებული გრძნობები იდუმალი კარიბჭიდან ჩნდებოდა... თავს გატყდებოდა და გულში ტყვიებს გიშენდა. მეც ასე ვდგავარ, უკაცრიელ სიბნელეში და ამ უსასრულობაშიც, შენს კვალს დავეძებ! ისევ მივყვები შენს ნაფეხურებსა და იმედით გეძებ...