ჭირვეული სტუმარი (3-4 თავი)

მესამე თავი როგორც ყოველთვის დედა ამჯერადაც ღელავდა, ეს პირველი შემთხვევა იყო, როცა მისი თანხლებით არ მივდიოდი, როგორც წესი ექსკურსიებზე, კლასის ქეიფებსა თუ ცეკვის გასტროლებზე გაფრთხილება: - „მივდივართ მშობლების გარეშე!“ - მე არ მეხებოდა. ყველამ

ჭირვეული სტუმარი (2 თავი)

- შენს ქურთუკს მე ვიცვამ! - ღიმილით ვაცლი ხელიდან მოკლე ტყავის ქურთუკს დედას. - ამ მავნე ჩვევას ხომ ვერ გადაეჩვიე, შენიც ასეთივე არაა?! - შუბლშეკრული, მკაცრი ხმით მეკითხება. - არაფერიც, შენი უკეთესად დგას ტანზე... - იხტიბარს არ ვიტეხ და ქურთუკში

ჭირვეული სტუმარი (1 თავი)

ვინ ვარ მე? არც არავინ, ერთი ჩვეულებრივი თბილისელი გოგო, ჩვიდმეტი წლის თავქარიანი თინეიჯერი, ეს ჩემი სიტყვები არ გეგონოთ ჩემი პიროვნების დედაჩემისეული დახასიათებაა. თუმცა სიტყვა „ჩვეულებრივს“, აშკარად ზედმეტად გამოკვეთილი მახვილით ამბობს, თვალები

სტუმარი (1)

ზამთარია, თოვილია, და წვემების გადაშლილი სეზონი , რომანტიკოსები იტყოდნენ ბარდნის და ცა თეთრად კამკამებსო , მე კი უბრალოდ ვამბობ რომ ზამთარია და მორჩა , ზამთარში ყველაზე ზამთრული ვხდები –ცივი და მიუკარებელი როგორც

ღამის სტუმარი (სრულად)

-შენი სახელი მინდა გამოვიცნო? -შანსი არაა-მეცინება და ჩაი მეღვრება-არაუშავს,გადავწმენდ-ფეხზე ვდგები და სწრაფი ნაბიჯით მივდივარ ტილოს მოსატანად. -რამე უცნაური უნდა იყოს.. -აჰამმ.. -ელიზა? მერი? თამარა?

დაუპატიჟებელი სტუმარი (17-დასასრული)

სიყვარულია ყველაფრის საწყისი და სიყვარული ხდის ადამიანს ადამიანურს. მეც მაქვს ჩემი წილი ბედნიერება. ბედნიერება, რომელიც მაძლევს ძალას ვიბრძოლო, მაძლევს ძალას მიყვარდეთ და თქვენი სიყვარული მაძლევს შანსს ბედნიერი ვიყო..

დაუპატიჟებელი სტუმარი (16)

– მე შენზე უარესად ვარ, უბრალოდ ვერ ვამბობ და იცი რა ვიფიქრე? ცოლად ხომ არ გამომყვება-მეთქი? –სასაცილო ტონით იკითხა ბიჭმა და ტუჩზე ხელი მიიდო, ისე როგორც ნაინამ გააკეთა. – ნუ მეხუმრები, ხვიბლიანო! –შეუბღვირა და მხარზე უჩმიტა. – არ გეხუმრები, მართლა.

დაუპატიჟებელი სტუმარი (15)

-მე და ნაინას სერიოზული ურთიერთობა გვაქვს და მინდა, რომ ეს თქვენც იცოდეთ, მერე რაღაც-რაღაცები გასაკვირი რომ არ იყოს. უკვე დიდები ვართ ორივე და ჩვენი საქმის კარგად ვიცით. იმას, რასაც ახლა ვამბობ, კარგად ვაანალიზებ და ეს ნაინამაც იცის.

დაუპატიჟებელი სტუმარი (14)

სიტყვის თქმა არ დასცალდა, ისე იგრძნო რაღაც ცხელი საკუთარ ბაგეებზე.. როცა გააცნობიერა, თუ რა იყო ეს, სიამოვნებისგან კინაღამ სული განუტევა. ასე ეგონა, სული სხეულს გამოეცალა და იმ ღრუბლებზე დაიწყო სიარული, მის გონებაში დაუვიწყარ სანახაობად რომ ჩაიბეჭდა.

დაუპატიჟებელი სტუმარი (13)

- გეხუტები და არ მინდა საყვედურები ვისმინო შენგან. ცუდს არაფერს ვაკეთებ. -თავი მის მკერდზე კომფორტულად მოათავსა და თვალები დახუჭა. - ღმერთო, შენ მიშველე! -ამოიოხრა ხმამაღლა ბერდიამ და მანაც განათავსა მის წელზე ხელები