ტყუილებს მიღმა (ნაწილი 5)

-რატომ მოხვედი? -არ ვიცი! -და მაინც? -არ ვიციმეთქი, ნუ ჩამაცივდები, უბრალოდ მომინდა მოსვლა და მოვედი, თუ გინდა წავალ! აღარ ეცინებოდა დევდარიანს -მიდი წადი! რისი გამყრელიძე გახლდათ, ცეცხლზე ნავთი რომ არ დაესხა

ტყუილებს მიღმა (ნაწილი 4)

-და შენთვის? შენთვის აქვს რაიმე მნიშვნელობა? -მე და ჩემმა საცოლემ ერთმანეთი აქ გავიცანით! არსაიდან გავარდნილ მეხს გავდა მისი სიტყვები, თვალებში წამიერად ჩააშტერდა, თითქოს რეაქციას ელოდებოდა, ქალის გაწონასწორებული სახის დანახვისთანავე ააცილა მზერა და

ტყუილებს მიღმა (ნაწილი 3)

საკუთარ თავს არწმუნებდა, რომ მის მოსვლას მხოლოდ იმიტომ ელოდა, აინტერესებდა სამსახურთან დაკავშირებით რა გადაეწყვიტა, მაგრამ სადღაც გულის სიღრმეში კარგად იცოდა რომ სამსახური არაფერ შუაში იყო, ბოლო ყავის ყლუპიც მოსვა ჭიქა მძიმედ დააბრუნა ფინჯანზე,

ტყუილებს მიღმა (ნაწილი 2)

-შენ არ იყავიი, ძიძად ვიმუშავებ დირექტორადაც და მდივნადაცო რომ ამბობდიი? ასე უცებ დანებდი? -არ დავნებებულვარ, უარიც არ მითქვამს. -ანუ თანახმა ხარ? -დავფიქრდები!

ტყუილებს მიღმა (ნაწილი 1)

-ანუ უცხოს მანქანაში არჯდებით, მაგრამ უცნობის სახლში სტუმრობაზე უარს არ ამბობთ არა? -უკაცრავად?! თითქოს აღშფოთებულმა მიუტრიალდა კითხვის ადრესატს ვივიენი -თქვენ რა მითვალთვალებთ? -ანუ ჩემს სახლში თქვენ ხართ და კიდევ მე გითვალთვალებთ?