უბრალო გოგოს დიდი სიყვარული 1თავი

ბევრი რამ მაქ მოსაყოლი მაგრამ ჯერ დავიწყებ ჩემი გაცნობით. მე ვარ ლუსი 19 წლის.ვარ დედისერთა მშობლები დამეღუპნენ ავარიის დროს.როდესაც ისინი სახლში ბრუნდებოდნენ.სამუშაოზე იყვნენ და მე მარტო ვიყავი სახლში მაშინ 5ს ვიყავი.ისინი ჩემსკენ

დიახ, მე "უბრალო" ექთანი ვარ

მე ექთანი ვარ... თითქმის ყოველ დღე მიწევს ვინმეს სიცოცხლისთვის ან ჯანმრთელობისთვის ბრძოლა. თუ ყოველთვის არ გამომდის რამე, იმედის მიცემას მაინც ვახერხებ ადამიანებისთვის. ერთ დღეს სამსახურიდან ვბრუნდებოდი. ფორმა ისევ მეცვა და ზემოდან ლაბადა მოვიხურო

ერთი უბრალო ამბავი

გოგონა რომელსიცყოველთვის იმედიანი იყო ცხოვრების მიმირთ მას კი არასროდ უმართლებდა მაგრამ მაინც იღიმოდა და არკარგდავდა იმედს რომ ერთხელაც იპოვიდა იმ ბედნიერებას რასაც ეძებდა

უბრალო დაჯახება

მე ვარ ნუცა ჯოხაძე 14 წლის ეს ამბავი 3 წლის წინ დაიწყო როდესაც 5 კლასში ვიყავი და სკოლის კიბეძე ერთ ბიჭს დავეჯახე რატის და მერე რატიმ ამაყენა და ამ პატარა მომენტზე მთელი ჩემი კლასი დამცინოდა რომ რატი გიყვრს და შეყვრებულუები ხართო მე რათქმაუნდა

უბრალო ფიქრები...

ჩვენ ვართ ადამიანები?! ეიფელი... ეს ჯართის გროვა გვირჩევნია იმ ლამაზს და შესანიშნავ ბუნებას რაც საქართველოში გვაქვს?! რატომ ვთვლით ჩვენს ოცნებად მის ნახვას, როცა მასზე ბევრად ლამაზს და შთამბეჭდავ ბუნებას ვუყურებთ... რატომ ითვლება ხელოვნური ჯართის

უბრალო გოგოს პატარა ისტორია (დ ა ს ა ს რ უ ლ ი)

ზურამ თავისი გრძნობების შესახებ მითხრა და არც მე დავუმალე საკუთარი..იმ დროს ვფიქრობდი რომ მეორე შანსს ყველა იმსახურებს ..მიუხედავად იმისა წარსულში ცუდი რამ გადახდა თუ კარგი...

უბრალო "კომპლიმენტი"

საღამოა... წვეულებაზე გეჩქარება ... იცვამ , სასწრაფოდ იკეთებ მაკიაჟს და მირბიხარ... (მერე რა რომ ქუსლიანი ფეხსაცმელი გაცვია) ... გარეთ გადიხარ, სადარბაზოსთან დგახარ ორი წუთით და უცებ ნაცნობი თუმცა არასასიამოვნო ხმა გესმის... მიიხედავ და შენი ძველი

უბრალო ჩანახატი

აივანზე ვზივარ,უკვე საათებია ველოდები წვიმას.იმედი მაქვს რომ გუშნდელივით პატარათი წამოწვიმავს.ჩემი იმედი გამართდა ხარბად შევისუნთქე წვიმის სუნი.ცა ყველაზე მეტად მიყვარს,იცით რატომ?როცა ყველაზე ძალიან მჭირება მაშინ მიდგას მხარში.აი მაგალითად ახლა,მან

უბრალო გიჟი(სრულად)

ის დროა ფანჯრიდან უნდა გადავხტე. უცებ აზრები ირევა, რატომ ვიკლავ თავს? იმიტომ რომ ჩემი შეყვარებული დამშორდა?ან თუნდაც ორი დღის წინ კაცი მოვკალი თუ საგიჟეთში რომ გამომკეტეს?

უბრალო გოგოს პატარა ისტორია. (თავი 9)

ანა გაბრიელს ძლივს მოვაშორეთ...ათას კითხვას უსვამდა,ის კინპასუხის გაცემასაც ვერ ასწრებდა ისე სწრაფად ელაპარაკებოდა...ჩვენ კი სიცილით უკვე მუცელი გვტკიოდა.ანა ისეთი აჟიტირებული და გახარებული იყო რამდენიმე დღე გაგრძელდა მისი დაწყნარების