უთქმელი

ახალი ისტორიის დასაწყისი... მინდა სიტყვების გარეშე ვისაუბრო ამაზე... მასზე... რამდენიმე დღეა, თავს ვეღარ ვგრძნობ... ვცნობ... უცნაური მონაკვეთია...

უთქმელი გრძნობები I

შენში შემოჭრილი სიყვარული სულს გიფორიაქებს, გულს გივსებს და ბედნიერებით გავსებს.

უთქმელი სევდა

და მე ვინა ვარ? მე სევდა ვარ შვილმკვდარი მშობლის დედა ვარ მკვლელის უსიცოცხლო ... და ვარ მოკლულიც. მიწა ვარ და გთხოვთ მეც დამინდეთ ტკივილი მყოფნის ამდენ „თოთო ბავშვს“ როგორ შევძლებ... როგორ მოვუვლი.

უთქმელი სიტყვები

როგორ მინდა გითხრა, რომ ახლა უნდა იპოვო ძალა შენს თავში და სვლა გააგრძელო. ვიცი, არაა ადვილი. მაგრამ ისიც ვიცი, რომ სხვა გზაც არ არის. ცხოვრება გამეტებით იქნევს მუშტებს. რას ვიზამთ, ასეა ყველაფერი მოწყობილი. მარწუხივით მიჭერს ყელში უსამართლობა,

უთქმელი სიტყვები (თავი 6) დ ა ს ა ს რ უ ლ ი

-კიდევ არის გზა რომ ლუკა გადავარჩინოთ - როგორ? თვალები გაუფართოვდა ზურას -პატარა დაიკო ან ძამიკოს ძვლის ტვინი შეიძლება გამოადგეს -კი მაგრამ სოფია არ გამოდგება დონორად, ხომ გაუკეთე ანალიზები უკვე?

უთქმელი სიტყვები (თავი 4)

საყვარელი მამაკაცის სახლის წინ იდგა და ვერ ბედავდა ზარი დაერეკა. თავში ათასი ფიქრი უტრიალებდა, რომ გამოაგდოს და საერთოდ არ მოუსმინოს? ან მის თვალებში ზიზღი რომ ამოიკითხოს როგორც ექვსი წლის უკან?

უთქმელი სიტყვები (თავი 3)

- ზურა ცოტა გაიწიე ვერ ვეტევი? გააპროტესტა ლილემ - გოგო ნუ წრიალებ და ნუ მაწუხებ, ძილი მინდა. - პატარა ადგილია და ვერ ვისვენებ, თან ვინმესთან ძილს არ ვარ მიჩვეული - რომ გათხოვდები მერე შენ ქმარს ეტყვი არ ვარ ვინმესთან ძილს მიჩვეულიო?

უთქმელი სიტყვები (თავი 1)

იცი რა არ მემსის, აქ რომ ვიყავი საერთოდ არ მენახებოდა, სახლიც კი გააყიდინა მშობლებს და გადავიდა. არ მესმის რატომ იქცეოდა ესე, როცა წავედი გადაირია მაგრამ აქ რომ ვიყავი დღეები ვერ ვნახულობდი, უბრალოდ შორიდანაც ვერ ვხედავდი.

უთქმელი სიყვარული (თავი 5)

არ ვიცი დღეს რა მოხდება, თითქოს ყველაფერი თავდაყირა დადგა გუშინ. სანდროს წასვლიდან ხუტ წუთში გაიბრახუნა გაბრაზებულმა ლუკამ კარი, მას კი გიო და მარი მიყვნენ. დღეს კი აუცილებლად მომიწევს მათთან ყველასთან შეხვედრა, თან მინდა მაგრამ თითქოს რაღაც

უთქმელი სიყვარული (თავი 4)

-ელენე! -მარის ძალიან ნაწყენი ხმა აქვს, რაც მაიძულებს გუშინდელი საRამო გავიხსენო. კადრები ჩემ წინ იწყებენ სირბილს და მეც მახსენდება, როგორ გააგორა ლუკამ სანდრო მიწაზე. ძალიან არასასიამოვნო მოგონებაა, მე თუ მკითხვთ. -სად ჯანდაბაში წაეთრიე გუშინ?