ვიღაცას უყვარდი შენ (სრულად)

- ყველაფერი სამი წლის წინ მოხდა - სანდრომ ცარიელ სივრცეს დაუწყო ყურება,გავიტრუნე რადგან მივხვდი ახლა რაღაც ახალს გავიგებდი, - ეს ორივესთვის მძიმე გადასატანი აღმოჩნდა, მას ძალიან სტკიოდა გული,მეც არანაკლებ,ჩვენ ხომ ძალიან გვიყვარდა

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 7)

ისევ ის შიშის სურნელი ტრიალებდა ჩემს გარშემო,ისე როგორც მაშინ როცა ბნელ სარდაფში პირველად შევხვდი სანდროს,მაშინ ვიცოდი რისი მეშინოდა,ახლა კი არაფერი ვიცოდი, მან მე უფლება მომცა ბედნიერი ვყოფილიყავი, მე კი მთელი მონდომებით შევეცადე წარსულ ცხოვრებას

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 6)

ვიდექი და ვფიქრობდი,ვაანალიზებდი მომხდარს,ცოტა ხნის წინ სიყვარულში გამოვუტყდი მამაკაცს რომელსაც ვძულდი,პასუხიც მოსალოდნელი იყო,მაგრამ მტკივნეული.ძნელია იცოდე რომ,შენს საყვარელ ადამიანს სხვა უყვარს მაგრამ ორმაგად ძნელია როცა იცი მას არ შეუძლია გული

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 5)

მთელი ღამე თვალი ვერ მოვხუჭე,ვერაფრით შევძელი დაძინება,სულ სანდროზე ლევანზე და ელენეზე ვფიქრობდი,მაინტერესებდა სად გაიცნო ლევანმა ელენე,ან როგორ შეძლო ასე სასტიკად მოქცეოდა მას.მზის ამოსვლას დავასწარი,სასწრაფოდ წამოვდექი საწოლიდან და სააბაზანოში

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 4)

მოსვენება სულ დავკარგე,სანდროს სიტყვებმა გამანადგურა,ახლა დარწმუნებული ვიყავი რომ სრულიად უმიზეზოდ ვიყავი აქ,ვიღაცაში ვეშლებოდი,სხვა ვერაფერს ვფიქრობდი,რა კავშირში უნდა ყოფილიყო ჩემი ოჯახი სანდროს დამსხვრეულ ოცნებებთან? ეს ყველაზე ლოგიკური იყო.სხვა

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 3)

საშინლად წვიმდა...პატარა, მყუდრო სახლში კი რომელშიც მე და სანდრო ვიმყოფებოდით გაცილებით დაუცველად ვგრძნობდი თავს ვიდრე იმ უზარმაზარი სახლის სარდაფი.ალბათ მშვენივრად გავატარებდი ზაფხულს აქ, მშვენიერ სახლში,ულამაზეს გარემოში, რომ არა რამოდენიმე

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 2)

ერთი...ორი...სამი... გულში ვითვლიდი რომ როგორმე არ მეფიქრა მომხდარზე,თუ სად ვიყავი და რა მდგომარეობაში.ყველაფერს კი ისიც ართულებდა რომ ძალიან მცხელოდა, გაგიკვირდებათ ალბათ. დიახ, მცხელოდა თანაც ძალიან, მეც კი ვატყობდი რომ მაღალი სიცხე მქონდა.ეს

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 1)

შიშის სურნელი...დიახ,ზუსტად ამ სურნელს მოეცვა ის ბნელი,ნესტიანი ოთახი რომელშიც მე ვიმყოფებოდი,და მიზეზიც კი არ ვიცოდი რატომ."ჩემგან რა უნდათ?!" გამოდმებით ერთსა და იმავეს ვიმეორებდი და აცრემლებულ ლურჯ თვალებს აქეთ-იქით ვაცეცებდი. - რა გინდათ

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 11)

სად გადის ზღვარი,რეალურსა და არარეალურს,ბედნიერებასა და უბედურებას შორის? ან არსებობ კი ასეთი გამყოფი ხაზი?! ეს საორჭოფოა მაგრამ არსებობს ბედნიერება და უბედურება,ცვალებადობა კი თავისთავად ხდება,მაგალითად,ხარ ბედნიერი და მალე გააცნობიერებ რომ რაღაც