ცხოვრების ფერები

-შენი აზრით, რა ფერია ბედნიერება?-მკითხა ერთ-ერთი მორიგი ვიზიტისას ჩემმა ფსიქოლოგმა-ბედნიერება? ამაზე ბევრი ვარიანტი აქვს ხალხს, მაგალითად იას... -არა, ევა, მე მაინტერესებს შენი აზრი და არა ხალხის, შენ რას ფიქრობ რა ფერი

მიყვარხარ,არ არის ჭორი

ცას ფერები აქვს შენი, უშენოდ თავს არ ვგავარ. მიყვარხარ! არ არის ჭორი, ამ გრძნობას ფუნჯით ვხატავ.

ფერები!

ხედავ ? ჩემი ლურჯი აზრები როგორ გამიიასამნისფერდა?? ამჩნევ, რომ ნათელმა, ბრჭყვიალა ოცნებებმა ბზინვარება დაკარგეს და გახუნება იწყეს?! კაშკაშა, მუქი ზღვისფერი კი სევდის ფერს, რომ ემგვანება?! როგორ ფერს? უიმედობის ფერს.

ფერები ?! ... დასასრული...

ალექს ის დედაა -შენ ცოლი! -რა?-ფეხზე წამოდგა და სამზარეულოში გავიდა. ფეხდაფეხ მივყევი მეც -რა თქვი ალექს? ამიხსენი!... -დედაჩემს რომ არ ეთქვა, სხვანაირად რომ გაეკეთებინა... დედაჩემი რომ სხვანაირი მყავდეს, ასე იოლად გამიმეტებდი?

ფერები ?! ...22...

-მიპასუხე! სალაპარაკო არაფერი გვაქვს ხო?! ხმა ამოიღე-ოდნავ ხმამაღლა წარმოთქვა და ხელიც გამეტებით დაარტყა კედელს. თვალები უნებურად დამეხუჭა. ხელები კი ინსტიქტურად მივიდე ყურებზე -იზი ხმა ამოიღე, ჩემგან რას ითხოვ, რა გავაკეთო?

ფერები ?!...21...

-აბა რა სანდრო, იზი? -სულ მინდოდა მეკითხა, ასე ძალიან რატომ ხარ ჩაციკლული ამ სახელებზე, ლიზი ხომ გეძახის სანდროს და ძალიანაც მოგწონს-ხელებით ვუხსნი -იზი, ლიზიკო პატარაა და მაგასაც რომ ახერხებს, ეს ერთი ციდა ბავშვი, ეგაა მთავარი.

ფერები?! ...20...

მაგიდიდან თეფშები ერთმანეთზე დავახვავე. ხელში ავიღე და სამზარეულოსკენ შემოვტრიალდი, შემოსასვლელ კარებში მდგარი სილუეტისკენ, რომ გამექცა თვალი. ერთი დავიკივლე და ჭურჭელიც მთელი ინერციით დაენარცხა იატაკს.

ფერები ?! ...19...

ტორტიც საზეიმოდ დავჭერით... ჩემს პრინცესას ალექსი ვერ მივართვი დაბადების დღეზე, მაგრამ მაინც უზომოდ მიხაროდა მისი აჟუჟუნებული, გახარებული თვალები. ცოტა დავლიეთ კიდეც გოგონებმა, ბიჭებმა კი ჩვენზე მეტი. ალბათ ღამის თორმეტი საათი იქნებოდა გიგამ რომ

ფერები ?! ...18...

ძნელი არაა ადამიანი მიატოვო, ძნელი ისაა უკან მიბრუნდე და თვალებში ჩახედო, ძნელი ის კი არაა როცა დაკარგავ, ძნელი ის არის, როცა მის გარეშე გიწევს ცხოვრება. არც ისაა ძნელი შენ თუ რაიმე მოგივა, ავარია? ჩხუბი? ან იქნებ სიკვდილი? ძნელი ისაა უშენოდ, შენს

ფერები ?! ...17...

-გადასარევად ნინა... შენ?- მეც ღიმილი ავიკარი სახეზე -ბავშვს ელოდები? გათხოვებაც მოასწარი თუ გაუფრთხილებელ ღამეს მოყვა საჩუქრად? -ამაზრზენეად ჩაიცინა და შამპანიურით სავსე ჭიქა მოიყუდა. გული მეტკინა, მიუხედავად იმის, რომ მისგან, არცერთ ნორმალურ