დემონური ფრთები (თავი 2,3)

ქალაქის ერთერთ მიყრუებულ უბანში, ელეინი თავის პატარა ოთახში იჯდა და ფიქრობდა. მანაც დაინახა რაღაც, რაღაც განსაკუთრებული ამ ბიჭებში. ეს ნამდვილად არ იყო ნოელის გარეგნობა. არა ის ნამდვილად უჩვეულო იყო, მაგრამ ელეინი რაღაც სხვას ხედავდა ამ ორში.

დემონური ფრთები (პროლოგი, თავი 1)

ყველაფერი წყვდიადმა შთანთქა, სამყარო თითქოს უკუმეთ სიბნელეში გაეხვია. არავინ იცოდა ეს რას ნიშნავდა, მაგრამ ყველას შიშის ზარს სცემდა. ხალხი სალიდან სახლიდან გამოსვლას ვერ ბედავდა, მაგრამ ისინი უსაფრთხოდ არსად იყვნენ.

ფრთები საჩუქრად

,რადგან მან მოინდომა მმართველობა, თავის სფეროში ზენიტის დაკავება და გულკეთილმა მამამ შეუსრულა ეს სურვილი, ჩამოაგდო დედამიწაზე და უბოძა მას დედამიწისა და ჯოჯოხეთის მმართველობა დროის დასრულებამდე, მაგრამ ხანდახან ხომ მასაც ეწვის ეშმაკის გული, ოდესღაც

ფრთები საქანელაზე 1

მამაკაცი იწვა და მთელი სხეულით თრთოდა. უკვე იცოდა, რომ მოაკითხეს. მის წინ მდგარი სხეული არ ქრებოდა და მამაკაცი უხმოდ ტიროდა. სხეულს გაფითრებული, ცარცისფერი სახე ჰქონდა და ისეთი წითელი თვალები, აქამდე რომ არსად ენახა. უღიმოდა. მამაკაცი ტიროდა, სხეულს

მინდა მქონდეს ფრთები

"- რატომ ვკვდებით? - სიცოცხლეს რომ მნიშვნელობა ჰქონდეს". მინდა ფრთები მქონდეს რომ ფრენა შევძლო.ფრთებით შემოვუფრენდი საქართველოს ულამაზეს მხარეებს.''თუ თავს უკან გადაწევ და დიდ ხანს უყურებ ვარსკვლავებს, ან ისინი დაიწყებენ ცვენას, ან შენ წახვალ

ყინულის ფრთები (2)

პასუხი არ გასცა,იცოდა რომ დედა ერთადერთია ვისაც უსიტყვოდ ესმის მისი, შეიძლება ხშირად იმაზე უკეთაც ვიდრე თვითონ საკუთარი თავის.ზლაზვნით შევიდა აბაზანაში და თავის მოწესრიგებას შეუდგა.კბილების ხეხვას რომ მორჩა სარკეში ჩაიხედა,საკუთარ თავს მხნეობა

ყინულის ფრთები

სიჩუმე,სრული სიჩუმე.როგორ უყვარს ეს სიჩუმე,ყველაზე ლამაზი და განსხვავებული სიჩუმე,აი ის აისს რომ ახლავს თან,მზე ამოდის და თითქოს რამოდენიმე წამით ყელაფერი ჩუმდება და იყინება.გაიფიქრა ალათ თუნდაც იმიტომ ღირდა ამ ქვეყნად გაჩენა რომ ამ სიჩუმით

წითელი ფრთები...

რას არ გავცემდი ოღონდ ჩემთან იყო...როგორ მენატრება შენი ხელები...მწვანე თვალები მრავლის მეტყველი...წვიმაში უხმოდ მივაბიჯებ...მტკივა მე უშენობა,ისე მტკივა რომ ვეღარც ვინძრევი,და მაინც უხმოდ მივაბიჯებ და მხოლოდ ფოთოლთა შრიალი არღვევს გამაყრუებელ

წითელი ფრთები....

მე მინდა მქონდეს წითელი ფრთები..მოვფრინდებოდი უკუნეთიდან...დაგიკოცნიდი მაგ ლამაზ თვალებს მწვანე და დიადს..ცრემლით ავსებულს.. ნატანჯ სულის თქმას გულს რომ ეუბნება.ჩაგიხუტებდი სულის შეკვრამდე..როგორც ღრუბელი ცის კამარაზემ ზეს ეტმასნება... შენს მწვანე