მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(6)

სარკეში გავიხედე რამდენჯერმე და შევამჩნიე რომ შავი მერსედესი უცხო ნომრით უკან მოგვყვებოდა. მალე ძალიან ახლოსაც კი მოვიდა ცოტახანში კი წინიდანაც მოგვადგა სწორედ ისეთივე მერსო როგორიც უკნიდან მოგვყვებოდა. აი ახლა კი დაგვერხა ეს აშკარად გორბაჩოვის

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(5)

მთელი ღამე კოშმარები მესიზმრებოდა. ვხედავდი ანდრიას და სანდროს რომლებიც გორბაჩოვს ჰყავდა დაკავებული, რომლებსაც კლავდა მე კი ვერ მივდიოდი მათთან და ვუყურებდი როგორ იცლებოდნენ სისხლისგან.

ქალბატონო, სანთებელა ხომ არ გექნებათ? (3)

მეორე დღეს დილით ადრე გავეშურეთ ბათუმისკენ, საჭესთან ლენკა იჯდა, მე და ნიცამ ჯერ ცოტა ვიმხიარულეთ მერე კი მთელი გზა გემრიელად გვეძინა. საღამოს უკვე ბათუმში ვიყავით, სახლის პრობლემა მოგვარებული იყო, ლენკას ყავდა ვიღაც ნაცნობი და კარგი ოთახი

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(4)

-რა და...-სიტყვებს თავს ვერ ვაბამდი ჯერ კიდევ დათოზე ვნერვიულობდი და უფრო მეტად კი სანდროზე ვღელავდი. იმედია გორბაჩოვმა ის მაინც არ იცის სანდროც რომ ცოცხალია. -მია ამოღერღე რა გითხრეს ტელეფონზე ასეთი.-უკვე ბრაზდებოდა ანდრია.

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(3)

არ არსებობს. ის....ის...ხომ მოკვდა ეს შეუძლებელია ის სანდრო არ არის არა აქ რაღაც შეცდომაა. ეს როგორ უნდა მომხდარიყო? როგორ გადარჩა? ამას აუცილებლად გავარკვევ! მანქანაში ჩავჯექი და გეზი სახლისაკენ ავიღე. თუ გადარჩა მაშინ რატომ ვერ იპოვა დათომ ის? ეს

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(2)

დასაძინებლად მალე წავედი. დაძინებას ვცდილობდი, მაგრამ ვერ ვიძინებდი. დათოზე ფიქრი არ მაძინებდა. მაინტერესებდა როგორ ჩავიდა ნიუ იორკში დარეკვა მინდოდა, მაგრამ სახიფათოა სეიძლება გაიგონ, რომ მე ცოცხალი ვარ. ეს კი არ მაწყობს.

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(1)

-მია აქედან გაიქეცი გაიქეცი და აღარ დაბრუნდე გესმის? -კალგი. პატარა გოგოს რაც შეეძლო სწრაფად გარბოდა ამ დროს ბიძამ დაოჭირა და წაიყვანა. სახლი კი ნაფლეთებად იქცა.

ქალბატონო, სანთებელა ხომ არ გექნებათ? (2)

ჩემი საყვარელი ჟანრის ფილმებს ჩავუჯექი და საღამო ისე მოვიდა ვერც გავიგე, რა კარგია რომ არსებობს ფილმები, წიგნები... ცოტახნით მაინც რომ გვავიწყებს რეალობას. ერთი წუთით მაინც რომ ვცხოვრობთ ბედნიერი ცხოვრებით. და ამ ბედნიერ წუთებში ვფიქრობ სრულიად

ქალბატონო, სანთებელა ხომ არ გექნებათ?

ისევ მაღვიძარა.. საბნიდან ხელი გადავყავი და მაღვიძარა გამოვრთე, ნელი ტემპით ავდექი და ნიცას ოთახში გავედი.-დე, გაიღვიძე რა.. ნიცუუ ჩემო პატარა ბაღში დავაგვიანებთ...ნიცა იშმუშნება და ნელა ახელს თვალებს.-დე ალ მინდა ბაგში ლა

არის ქალბატონო სერჟანტო !! -სრულად-

..... - მათეშვილი, მაიორი უკვე გელოდება - მეუბნება სადღაც ორმოცდახუთ წლამდე უხეში გარეგნობის ქალბატონი, თანაც თავს არ იღებს რაღაც საბუთებიდან.. - დიახ - ვპასუხობ უჟმურად და მაიორს კარზე ვუკაკუნებ. შემდეგ კარს ვაღებ და სამხედრო ჩესტით ვესალმები..