ქალის სურნელი

სევდა ნარევი სამყარო, ეს ადგილია სადაც ვცხოვრობთ, ტკივილით და სევდით სავსე. მაგრამ ცხოვრებაში არის მომენტები, რითაც შეგიძლია ბედნიერება შეიგრძნო. ისიამოვნეთ ყოველი წამით, ცხოვრება მშვენიერია.

ქალის სურნელი

ეს ლექსი ეძღვნება ყველა იმ მანდილოსანს, რომელსაც სიყვარულის აღქმა და შეთვისება შეუძლია. ჩემი პირველი ლექსი.

ნაცნობი ქალის დღიურები ნაწ1

პირველად რომ დაგინახე ჯერ კიდევ ბავშვი ვიყავი, გულის ფანცქალით ველოდებოდი მე-7 კლასის დაწყებას, სექტემბერი ყოველთვის მიყვარდა, ჩემთვის სიფერადისა და რაღაც ახლის დასაწყისი იყო ყოველთვის, მოლოდინი მქონდა ძლიერი, გამიმართლდა...შენ დაგინახე... ეგ ის

უცხო ქალის ცრემლი. ( სრულად)

ფესვები ხმება უცხო მიწაზე, უცხო ცის ქვეშ და მრავალი წელი რომ გავიდეს ჩვენ სამშობლო გვიხმობს. წლებია უსამშობლოდ რომ ვცხოვრობ და თითქოს ობლის როლში ვგრძნობ თავს, ნოსტალგია კი მძიმე ტვირთად აწევს ჩემს სულს და მტკივა გულში, შიგ გულში მტკივა ჩემი

ქალის ორი სახე (პირველი ნაწილი)

სულ სხვა სამყარო რომ შეგვექმნა მე და შენ ერთად, ალბათ გავძლებდით შუაგულ ზღვაში, დამელოდებოდი როდის მოვცურავდი ამ ტალღებში ახლართული თმებით, მე კი მოულოდნელად შემოგახტებოდი ზურგიდან და შევიგრძნობდი

ქალის სხეული

ჩანასახშივე ლამაზია ვარდის კოკორი, რომ უყურებ და უკვე იცი რა გაიზრდება, გაფურჩქვნამდეც ხომ ლამაზია ქალის სხეული, ჯერ სულმთლად ქორფა და მზის სხივებს არ ნახულია.

''უცნობი ქალის წერილი'' (ჩემეული გაგრძელება)

,,მწერლის წინ აღიმართა ქალის უხილავი სახე და იმ ქალზე ფიქრმა შეიპყრო, როგორც შორეულმა მუსიკამ.’’ ახსენდებოდა ნელა, მაგრამ მაინც, ლამაზი ქალიშვილი..

ტირანის მახეში #4

ეს კაცი შენია ლილე,ამ წამს ის შენ გეკუთვნის მხოლოდ...წარმოდგენა,რომ მის სხეულს სხვა ქალის თითები ეხებოდნენ,ან ის ეხებოდა სხვისას ჭკუიდან მშლის,ნუთუ ეს ნორმალურია?!არც ის მეგონა,ასეთი ეჭვიანობა თუ შემეძლო,არ მეგონა ასეთი მესაკუთრე თუ ვიყავი..

მეწილე (თავი 1 )

უზარმაზარი სახლის წინ,სადაც უამრავი ხალხი შეკრებილიყო ,მოწყვეტით შემოვარდა შავი მანქანა ,ბრბო გააპო და იქვე გაჩერდა . -ეს ვინაა? - გადაუჩურჩულა იქვე მდგომმა კაცმა მეორეს -არ ვიცი ,ალბათ ნათესავია - ცოტახანში კარებიც გაიღო,ჯერ შავი მაღალქუსლიანი

უცხო ქალის ცრემლი დასასრული

ყურში ჩამჩურჩულა, ,,მორჩა,გაიარა''. გაუწყრა ცხოვრებას,აართვა ვალები, უკან დამიბრუნა რაც ჩემზე ევალა. უკვე სიხარულით მიბრწყინავს თვალები, არ მტკივა,შეხორცდა ის ძველი იარა. თურმე, მე ტყუილად მიღვრია ცრემლები, ნამდვილ სიყვარულის ახლა