სხვისი ქალი აივნიდან -6- [+18]

დილით 5 საათზე გავიღვიძე მოვწესრიგდი და ბიჭები გავათვიძე. ბევრი იწუწუნეს მაგრამ მიხვდნენ სხვა გზა არ ქონდათ და ადგნენ. ანკას ისევ ეძინა მის ოთახში შესვლა და იმის ნახვა როგორ ეძინა ძალიან მინდოდა მაგრამ მივხვდი ანკას გაღვიძება საბასთვის უნდა

ქალი

ბევრი არ უვლია,იქვე ,ქალაქის ძველ უბანში,იტალიურ ეზოში შეუხვია და ნაცნობ სახლთან გაჩერდა.შესასვლელი კარი ძალიან ძველი იყო ,ალბათ : ასი,ორასი,სამასი წლის... "არა სამასის ვერ იქნება" , გაიფიქრა და უადგილო ფიქრმა ღიმილი მოგვარა.

სხვისი ქალი აივნიდან -5-

ხომ მქონდა გადაწყვეტილი მისთვის თავის არიდება და ჩემი ცხოვრების ჩვეულ რითმზე დაბრუნება, მაგრამ ერთი ზარით მაიძულა მისგამო სისულელები მეკეთებინა.

სხვისი ქალი აივნიდან -4-

იცი? დღეს მივხვდი რამდენს ნიშნავს ანკა ნიკიტასთვის და მივხვდი რომ ჩემი ადგილი არაა ამ ორის ურთიერთობაში. მივხვდი იმასაც რომ ზედმეტად ბევრ დროს ვკარგავ ჭეშმაროტების ძიებაში. მივხვდი რამდენად უმნიშვნელო პრრრსონაჟი ვარ ამ ისტორიაში.

სხვისი ქალი აივნიდან -3-

სიამაყით ატარებდა დედოფლის გვირგვინს და მოსწონდა ხალხის ძანდატანებული პატივიცემა მის მიმართ. ამის აღიარება ალბათ საკუთარ თავთანაც კი უჭირდა მაგრამ აშკარა იყო ტკბებოდა ამ გარემებით და საკმაოდ ჰქონდა თავში ავარდნილი.

სხვისი ქალი აივნიდან -2- [+18]

დალევისა და პახმელიის მიუხედავად დილით ადრე გამეღვიძა, შორტი ამოვიცვი და ყავის მოსადუღებლად გავედი სამზარეულოში. შუშის ვიტრინას რომ ჩავუარე სწორედ მაშინ გამოდიოდა ანკა დადიანიც თავისი საქმროს საძინებლის აივანზე ფინჯანი ყავითა და სიგარეტით ხელში, თმა

სხვისი ქალი აივნიდან -1- [+18]

თითქოს სილამაზის წვეთი დაეცა ამ უშნო ქალქს. ნასიამოვნები ღიმილით გამოვიდა, აივნის მოაჯირს ამაყად დაეყრდნო და დაბლა მიმავალ ხალხს ისე გადახედე როგორც ქვეშელმდომებს დედოფალმა რომელმაც სულ ახლახანს დაიდგა გვირგვინი და ამ ეიფორიითაა გამაყებული.

საბედისწერო ქალი #1

სოფელი ჩანტლისყურე საქართველოს ყველაზე უხეირო სოფელიათქო, ხშირად მითქვამს და ახლაც ვიმეორებ, რადგან ქვეყანაზე ერთადერთ ღირებულ გრძნობას არაფრად აგდებენ, ფეხით თელავენ და უფრო მეტი, საკუთარ შვილებს უვლიან ზედ. თუმცა ყოველთვის მიყვარდა ამ სოფელში

ქალი ზღვაზე

ამ ღამეს ზღვასთან მოვიდა ქალი, მე მას ვუყურებ, გამიშრა თვალი და ამ ღამესაც, მოვიდა მუზა ყურთან ჩამესმა მეძავის სუნთქვა.

ქალი, საბედისწერო.

შენი ტკივილი უკან დაიხევს და ილიანეს გახსენებაზე მხოლოდ სევდიანად ჩაგეღიმება. მე იმ ორ დღეში, ყოველ წამს, ყველაზე მტანჯველად ვკვდებოდი და უფრო მტკივნეულად ვცოცხლდებოდი. მაგ ორმა დღემ განმისაზღვრა სიცოცხლის ხანგრძლივობა. ასე რომ ნუ მეტყვი, რომ ჩემზე