ჩემში დატრიალებული ქარიშხალი(1)

-სანდრო?-ზემოდან ჩამომხედა გაავებული თვალებით -გთხოვ წავიდეთ რა. -მეორედ!-ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა და დაძარღული ხელი წელზე შემომხვია-მეორედ შეეხები და დედის სულს ვფიცავარ ხელებს დაგამტვრევ! მერე მე შემომხედა მისი ძლიერი ხელი ჩამკიდა და აივანზე

ქარიშხალი (ნაწილი 2)

თითქოს ყველაფერი ჩვეულებრივად იყო მაგრამ მაინც გრძნობდა დაჟინებულ მზერას რომელიც მთელს პროფილს უწვავდა. სვლა შეანელა გარემო ფრთხილად მოათვალიერა მაგრამ უჩვეულო ვერაფერი შენიშნა,

ქარიშხალი (ნაწილი 1)

-უკაცრავად.-დაბალი და წყნარი ხმით შეაპარა ნინიმა. გოგონა ცოტათი შეკრთა ტირილს უკლო და ნინისკენ ნახევარი ტანით შემოტრიალდა. -რაგინდა- ამოისლუკუნა გოგონამ. -მანდ რას აკეთებთ?

ქარიშხალი

რითმებს შევატოვო მინდა ჩემი არეული ფიქრი.როცა ქარიშხალი დაჰქრის,რაღაცას წამართმევს ვიცი.ჩემში ზღვა იღვიძებს ზოგჯერ,ტალღებს ერთმანეთში ხლართავს, ზოგჯერ თავსხმა წვიმა ვხდები,წვეთებით მოგონება დამაქვს.

შენ ხარ ქარიშხალი,ჩემს უდაბნოში( 6 )

-მესმის შენი,ვეცდები ყველანაირად,რომ ეს მაგრამ აღარ იარსებოს,მე გულწრფელად მომწონხარ,მიზიდავ,მინდა შენთან ურთიერთობა,დაახლოება,მინდა,რომ უკეთ გაგიცნო,გამიცნო,ვიცი მესმის,რომ შენთვის ონისეს იქით არაფერი ვარ და არავინ,მაგრამ ვეცდები მეც გაგაცნო ჩემი

შენ ხარ ქარიშხალი,ჩემს უდაბნოში(1,2,3,4,5)

-ჩამოვა ელენე და ვეტყვი,რომ ვიცრუე-გაბრაზებულმა ტუჩები მოვკუმე და თვალები დამიწვრილდა,მერე ისევ მისკენ შევბრუნდი-მაგიჟებს ასეთი კმაყოფილი სახე,რომ გაქ,ნუ ღიღინებ თორე ...თორე...-ვერ მოვიფიქრე რა შემეძლო გამეკეთებინა თორე რა?-წარბები მაღლა აზიდა-რა

შენ ხარ ქარიშხალი ,ჩემს უდაბნოში ( 4 )

გამარჯობა მეგობარო_ ონისემ ზრდილობის ნიშნად ხელი გაუწოდა და მიესალმა. _ გაგიმარჯოს ძმაო...ნათესავი ხართ? _ არა,ჩემი საქმროა_ წამოვაყრანტალე და ონისეს ისე მაგრამ მოვუჭირე თითები,რომ ყრუდ ამოიგმინა და შემომხედა,მაგრამ ახლა სიკვდილი მერჩივნა მისი

შენ ხარ ქარიშხალი,ჩემს უდაბნოში ( 3 )

და შენ რამ მოგიყვანა აქ? _ ბებოს ვუვლი. _ მარტო თქვენ ხართ სახლში? _ რატომ კითხულობ?_ მგონი შევაშინე კიდევ. _ იმ ინტესივობით თუ გააგრძელე მიწაზე დანარცხება,რაც ამ ორ დღეში,მეეჭვება ბებიაშენის მოვლა შეძლო,ვფიქრობ მესამეც გჭირდებათ,რომ იმან შენ, შენ

შენ ხარ ქარიშხალი ,ჩემს უდაბნოში ( 2 )

_ მიმასწავლი შენ სახლს თუ ჩემით გამოვიცნო_ ისეთი ცივი და მტკიცე ხმა ჰქონდა,რომ ვინანე საერთოდ ,რომ მოვედი აქ,ვყოფილიყავი დილამდე სიბნელეში,რა დამემართებოდა. _ მოვდივარ_ ოდნავ დაბნეულმა და გაოცებულმა ვუპასუხე და წინ გადავასწარი.გზადაგზა უკან უკან

შენ ხარ ქარიშხალი ,ჩემს უდაბნოში ( 1 )

ცოცხალი ხარ ხატია? _ მე კი მაგრამ მგონი ეს მოვკალი_ სიმწრით ამოვიკნავლე და მისკენ მივბობღდი,ჩემი ტკივილი სულ გადამავიწყდა.ნელა შევახე ხელი და ვუბიძგე. _ კარგად ხარ?_ პასუხის მოლოდინში გავთავდი. _ უკეთესად ვიყავი ,სანამ დამეცემოდი_ თვალდახუჭულმა თქვა