შემდეგ...(5)

ზარი შეწყდა და მაშინვე მარიამის ხმა გაისმა, ისე მიაყარა სიტყვები დემნამ ხმის ამოღებაც ვერ მოასწრო. -ვერც კი წარმოიდგენ რა გაგირკვიე, არაა ლილე დემნას ცოლი, სულ ტყუილად ეჭვიანობდი. ...ჯანდაბა, მარიამ.

შემდეგ...(4)

დამუნჯებულმა გავხსენი კარი და მარიამს შიგნით შესასვლელად ვუბიძგე...ანუ გამოდის რომ...იქ ერთიდაიგივე ადამიანმა გაგვიშვა... -თეკლა მართლა არ მინდოდა...მიბრაზდები?

შემდეგ...(3)

-წავიდეთ,წავიდეთ.-უთხრა დემნამ სწრაფად. მაკომ მომკიდა ხელი, მანქანაში ჩაჯდა და მეც თან მიმიყოლა. აი ვის ელაპარაკებოდა იმ საღამოს, ხო მახსოვს რომ უთხრა ბაჩის აკოცე ჩემს მაგივრადო...იქნებ ბაჩი მისი შვილია..?და ლილე ცოლი...

შემდეგ...(2)

გამოკლებით, გოგო მოულოდნელობისგან დიდი ხნით იჯდა ჩუმად. -ის მაინც თუ იცი რა გვარია?-მე უარყოფის ნიშნად თავი გავაქნიე .-ამხელა ექიმი ქალი და ესეთი დაბდურა მიკვირს რაა.- თქვა მარიამმა და უიმედო გამომეტყველებით შემომხედა.

შემდეგ...(1)

მოვახერხებ შემოგივლით...ბაჩის აკოცე ჩემს მაგივრად ...მეც,ძილინებისა.-ხმა დაუთბა და რომ არ მცოდნონდა ჩვენს გავრდა აღარავინ არავინ იყო სახლში,სხვა მეგონებოდა...ცოლს ურეკავდა?წარბები შევკარი,შენ რაში გაინტერესებს!გავბრაზდი ჩემ თავზე, მალე ისიც გამოვიდა.

ხუთი დღე სიკვდილამდე და შემდეგ

და აი გათენდა 5 დღის პირველი დღე,ეს ჯოჯოხეთს უფრო გავდა ვიდრე დღეს,ან იქნებ სწორედაც რომ ჯოჯოხეთია ჩვენი დღეები.იქნებ ღმერთმა დამასაჩუქრა და უნდა გავნთავისუფლდე და დამატოვებინოს საღორე,რომელსაც დედამიწა ჰქვია.ამ წერილის კითხვისას გაიფიქრებთ პათოლოგი

ხუთი დღე სიკვდილამდე და შემდეგ

სწორედ მაშინ დავიწყე ყველაფერზე ფიქრი.ნუთუ სულ მცირე წამები არ სჭირდება იმას,რომ ადამიანი სიცოცხლეს გამოასალმო?ხუთი დღე ზედმეტად მომეჩვენა,არ ვარ ღირსი ხუთი დღე მოვკვდე ან პირიქით.ხუთი დღე შორიდან ვუყურებდი როგორ ვკვდებოდი

სიკვდილის შემდეგ

არ არსებობს გზა,რომელიც შენი სურვილისგან დამიხსნის.და იმ მომენტში აღარ დამრჩება გზა იმ შემზარავი სამარიდან ამოსასვლელად გავაცნობირებ რომ,,,არც სიცოცხლე მინდოდა,არც სიკვდილი.არამედ რაღაც სხვა.’’ მაგრამ უკეე გვაინი იქნება.

სიკვდილის შემდეგ

ბევრჯერ მიფიქრია, რა ხდება მას შემდეგ როდესაც ვიხოცებით? ამბობენ თეთრ გვირაბში გადიხარ, მერე იქიდან ან სამოთხის გზას გაუდგები, ან ჯოჯოხეთისასო. მე მაინც მგონია, რომ ასე არ ხდება. მგონია, რომ როგორც

ვითომ საინტერესო ცხოვრება (რა მოხდა ლიზას სიკვდილის შემდეგ?)

როგორი საშინელი წარმოსადგენია გაიღვიძო და ცხოვრება თავზე დაგენგრეს? ეს ჩემთვის უკვე წარმოსადგენი აღარაა, რადგან ეს ყველაფერი მეც გამოვცადე. ლიზა, ჩემი ძალიან კარგი მეგობარი იყო და არა მარტო მეგობარი ის ადამიანი ვისთანაც თავისუფლად შემეძლო