არ შემიძლია,ვერ გელევი ( სრულად)

-ვინ გინდა,რომ იყო? -დედა -რომ არ დაბადებულიყავი საქართველოში დაიბადებოდი... -სად?ალბათ იტალიაში-ჩემივე ნათქვამზე მეცინება. -რა გინდა ცხოვრებაში ყველაზე მეტად? -ვიცოდე ჩემი წარსული. ის,რაც ყველაზე მეტად მოგწონს საკუთარ თავში. -მიყვარს ბავშვები.

არ შემიძლია და მე ავად ვარ...

არ შემიძლია და მე ავად ვარ, ქარი ეწვია წუხელ იმ ყვავილს. ცხოვრობდი უწინ, ახლა არა ხარ, მე მივდიოდი, შენ არ იყავი.

არ შემიძლია,ვერ გელევი ( 17) დასასრული

დღეს ძალიან მნიშვნელოვანი რამ მოხდა_ ვატყობ ხმაზე ეღიმება. _ რა? _ ცნობისმოყვარეობა მკლავს. _ საბამ დღეს პირველი სიტყვა თქვა_ მახარა მოულოდნელად. _ რას ამბობ?_ ლამის შევიკივლე_ ჩემმა ბარტყმა დედა თქვა და მე იქ არ ვიყავი? _ სიხარულის ცრემლები

არ შემიძლია,ვერ გელევი ( 16 )

-და ახლა თათო?-სვლა შევანელე და გზიდად გადავედი,მანქანა გავაჩერე ა მისკენ შევბრუნდი. -რა ახლა?-თითქოს ჩემმა ხმამ რეალობაში დააბრუნა. -ახლა რას გრძნობ?გიყვარს?-მთელი სხეულით მისკენ შევბრუნდი. -ახლა?-წამით დაფიქრდა-არ ვიცი,არაფერი ვიცი. -თათო....

არ შემიძლია,ვერ გელევი ( 15 )

_ იქნებ მე წაგიყვანო_ ეცადა ჩემს გადარწმუნებას,გული მომიწურა მისმა ხმამ. _ არა,არ შემიძლია,გთხოვ ნუ დამატან ძალას_ შევევევედრე. _ კარგი ტაქსი უკვე ჭიშკართანაა_ მითხრა და საბა ხელიდან გამომართვა,წამით გავუძალიანდი მაგრამ მივხვდი,რომ არ ვიქცეოდი

არ შემიძლია,ვერ გელევი ( 14 )

-ახლა,რომ შენი ცხოვრების ბოლო წუთები იყოს,რას იტყოდი?ჩეემმა კითხვამ ცოტა დააბნია,თავი ჩახარა,რაღაც წამი ასე იყო,მერე ფრთხილად ამომხედა და ,გამიღიმა.-რას ვიტყოდი?....მაპატიე...მენდე....არ დამტოვო....მიყვარხარ-პაუზ-პაუზ ამოთქვა თითოეული სიტყვა და

არ შემიძლია,ვერ გელევი ( 13 )

-მინდა დამიმახსოვრონ ,როგორც..... -კეთილი და მოსიყვარულე -ის, რაც გაქვს და რისი დაკარგვაც ყველაზე მეტად არ გინდა -შენ და საბა-ვთქვი და იმ წამსვე ენა მოვიკვნიტე,მაგრამ გაფრენილ სიტყვებს უკან ვეღარ დავიბრუნებდი

არ შემიძლია,ვერ გელევი ( 12 )

-რა საოცარია-კმაყოფილებით ჩავიჩურჩულე და ჩემდა უნებურად მის თითებს წავეპოტინე,ვიგრძენი,როგორ შეკრთა,წამიერად სურდა უკან წაეღო ხელი მაგრამ არ გააკეთა,მისმა ამ მოძრაობამ მეც დამაბრუნა რეალობაში,თვალები სასწრაფოდ გავახილე,თავი მისკენ მივაბრუნე

არ შემიძლია,ვერ გელევი ( 11 )

ძალიან გიყვარდა საბას დედა?_ თავი წინა სავარძლის საზურგეს მიადო და სახით ჩემსკენ შემობრუნდა,თვალები რაღაც მოლოდინით სავსე იყო,სევდიანი და ნამიანი. _ საბას დედა?_წამით ჩამაფიქრა ამ სიტყვებმა,როგორ მიყვარს ან კიდევ მიყვარს თუ არა საბას დედა?

არ შემიძლია,ვერ გელევი ( 10 )

აი მეორეჯერ ახსენებ მაგ სიტყვას და მორჩა ჩემი შვილი აღარ იქნები_ ბავშვივით დამტუქსა,მერე კი თემოს მიუბრუნდა_ ახლავე დავრეკავ ნოდარისთან და გავაფრთხილებ,თქვენ კი_ თვალი მოგვავლო_ შენ,თემო და საბა გაემზადეთ,ხვალვე გაემგზავრებით.