პატარავ შენ ღირსი ხარ ბედნიერების (თავი 7)

ახლა კი დამიანემ ყველფერი გააკეთა იმისათის, რომ შენთვის ვერ მოეგნოთ და სავარაუდოდ აღარ დაგჭირდება დამალვა, მაგრამ მაინც ჯერ არ თქვა არაფერი, მე მინდოდა უკვე დიდი ხაინა, რომ მეთქვა შენთვის, მაგრამ არ მაძლევდენენ უფლებას...წარმოიდგინეთ თავი, ჩემს

... შენ მაიძულე მეცხოვრა... ( მესამე თავი)

დღეს 27 ივლისია პალატაში მხოლოდ მე ვარ. ვცდილობ გავიაზრო რა მოხდა . ვცდილობ გავერკვიო ეს რეალობაა თუ სიზმარი. კოშმარია ალბათ...

შენ ხარ მიზეზი (7) დასასრული

უამრავი ხალხი ირეოდა ახალგაზრდა მხატვრის გამოფენაზე.აქ იყვნენ ჩემთვის ნაცნობი პოლიტიკოსები,მწერლები,მხატვრები,. ნახატები და ფოტოები ისეთივე უცნაური იყო,როგორც თვითონ მხატვარი.თვალიერებით გართულები,ვერც მივხვდით ისე დავეჯახეთ. გემოვნებით

პატარავ შენ ღირსი ხარ ბედნიერების (თავი 6)

მაგრამ დამიანე და სალომე ერთმანეთს წინაშე უძლურები ხდებოდნენ. ორივეს გულში ქარიშხალი იყო და ვერცერთი ვერ ხვდებოდა, როგორ ძლიერ უყვარდათ ერთანეთი. ყოველდღე როდესაც დამიანე და სალომე ერთნეთშ ვერ ნაახავდნენ, ან ერთნეთის ხმას ვერ გაიგონებდნენ, დილიდან

პატარავ შენ ღირსი ხარ ბედნიერების (თავი 5)

საღამოსთვის ბავშვებმა კლუბში წასვლა დავგეგმეთ და ავასრულეთ კიდეც. მუხლამდე მომგდარი კაბა ჩავიცვი. დამიანეც მოდიოდა. ასე, რომ ვაპირებდი სულ გადამეყვანა ჭკუიდან. მთელი გზა და მთლი ეს დრო გამარჯვებულის ღიმილით დავდიოდი და რის გამო ამას მხოლოდ ეკა და

პატარავ შენ ღირსი ხარ ბედნიერების (თავი 4)

დილით, ეკა, ნია, თომა და ნიკა, სახლში არ არიან, მხოლოდ რეზია, დიდი ალბათობით. ოთახიდან გავედი და რეზიკიას ძებნა დავუწყე, მაგრამ რად გინდა? არსად არ აის, ალბათ სახლში წავიდა. ჩემს ოთახში შევედი თვი მოვიწესრიგე და მუხლამდე ყვავილებიანი კაბა ჩავიცვი.

შენ ხარ მიზეზი (6)

"რთულია,როცა გულიდან იგლეჯ გრძნობას,თითქოს ივიწყებ კიდეც,მაგრამ ის საიდანღაც ისევ თავს შეგახსენებს და კვლავინდებურად შენს მართვას შეეცდება

შენ ხარ მიზეზი (5)

"საკუთარ თავთან დარჩენა ხშირად ყველაზე კარგი არჩევანია გამოსავალის საპოვნელად"

შენ ხარ მიზეზი (4)

"ყველაფერი მოულოდნელად შეიძლება შეიცვალოს.თუ გაგიმართლებს უკეთეს სიტუაციაში აღმოჩნდები,თუ არადა უფსკრულის პირას გაიღვიძებ"

პატარავ შენ ღირსი ხარ ბედნიერების (თავი 3)

დილით, რომ გამეღვიძა ჩემს ოთახში ვიყავი, თავი საშინლად მტკიოდა და გუშინდელი საღამოდან არაფერი არ მახსოვდა. სამზარეულოში ჩავედი, წყლის დასალევად. იქ არავინ იყო და თვისუფლად დავიწყე მოძრაობა. მაგრამ ვინ დაგაცადა. აღმოჩნდა, რომ დამიანემ დამინახა, როგორ