შენ სხვას არ გავხარ (1)

ყველაფერი ზუსტად ზამთარშო დაიწყო, ფოთლები გაფანტული იყო ქუჩაში ,დილით ადრე გამეღვიძა ავდექი და გადავწიე ფარდა დავინახე რა საშინელი ამინდიც იყო ბურუსი იდგა და ალბათ ციოდა კიდეც დამეზარა წასვლა სკოლაში ამიტომაც ყავა გავიკეთე და წიგნები გადმოვიღე

შენ შემცვალე (Chapter 10)

- ელენე ბერძენიშვილი. ფეხზე წამოვდექი... მომესმა ნინის გამხნევებაც. ბევრის ყურადღება მივიქციე სცენაზე ასვლამდე, რადგან მიმტანს დავეჯახე და ყველაფერი დავაყრევინე. ბოდიში მოვუხადე და სცენაზე ავედი. ჟიურის წევრებ ვუთხარი რა ფონოგრამაც უნდა ჩაერთოთ და

შენ მე ბორკილებს ვერ დამადებ?!#11

სანდრო როგორცკი ციხის კედლებს გამოსცდა, აქსანას ძებნა დაიწყო. არ გასჭირვებია, პოლიციაში ალობელს დაურეკა და აქსანას მონაცემები გამოართვა. ტელეფონზე წამში აკრიფა ნომერი და მანქანაც დაქოქა. - ალიო.... ნ კოლოფი ამოღო.

ისევ შენ...

გხედავ და თითქოს ყველაფერი იყინება ჩემში... ვგრძნობ მონატრებისგან როგორ თრთის თითები და შინაგანად როგორ ვიმსხვრევი... არ ვიცი როდის მივეჩვევი ამ ყველაფერს, მაგრამ ეხლა არ შემიძლია... როგორ მომნატრებიხარ... ყველაფერი ერთბაშად ებრძვის ერთმანეთს...

შენ მე ბორკილებს ვერ დამადებ?!#11

ლეა ჯერ კიდევ აგონიაში , იყო. როცა გაიგო მისი დაჭერისთვის სანდროს წოდბაზე და პრემიაზე. საპტიმრო. ციზხე სადაც შედიხარ ადამიანი, ქალი, ცხოვობ და გამოდიხარ აულ სხვა, უცხო, გაუცხოვებული გარემოზე. ციხე სადაც სულ სხვა მლნიღქბს ირგებ. რაც უფრო მეტ დოს

შენ მე ბორკილებს ვერ დამადებ?! #10

-ლეა, შენი კოცნის სურვილი მკლავს. - დაუფარავად გამოთქვა სურვილი სანდრომ, ლეა სანდროს მიუახლოვდა და ნაზად შეეხო. - სანდრო .... კოცნიდა ნაზად, ხარბად და ვნებიანად... ფანჯრის თაროზე დასვა , მაიკა გახადა. მოშორებით გაიწია. მთვარე ლეას მხრებზე

შენ შემცვალე (Chapter 8)

მოულოდნელად ფეხზე წამოფრინდა, მაჯაში მწვდა და მისკენ მიმიზიდა. - მემგონი როდესაც შენს საწოლში მძინავს შენთან ერთად,მთელი ღამე ისე მეხუტები რო სუნთქვის საშუალებას არ მაძლევ და მეუბნები მჭირდებიო უნდა მეუბნებოდე შენს თავს რახდება.

შენ შემცვალე (Chapter 7)

- ასეც ხდება ხოლმე - ნაძალადევად გავუღიმე და ლუდი მოვსვი - როგორც იქნა გვეღირსა და ძველი ელე დაბრუნდა ! - ტაში შემოკრა ნინიმ და ტელეფონში ჩაძვრა. - თქვენ ორთან რა ხდება ? ვხვდებით რომ რაღაც ისე არ არის როგორც უნდა იყოს. -თქვა გიომ - ეს თქვენი

შენ მე ბორკილებს ვერ დამადებ ?!#9

ბატონი დავითის საზლში სრული სიჩუმე მეოფობდა. აღაცნაირი სიჩუმე იდგა შემზარავი. ლეა კარის ზღურბლზე შეჩერდა, გული აუჩქარდა თითქოს რაღაცას ეუბნებოდა, ალექსანდრეს საბარგულიდან ამიღებული პროდუქტები ეკავა, ცალი ხელი გაინთავისუფლა, ლეას მოხვია წელზე და

შენ შემცვალე (Chapter 6)

- შენ ეს არ უნდა გენახა. - ნამტირალევმა შემომხედა რაზეც თითქოს რაღაც ჩამწყდა. - ყოველთვის იქ რატომ ჩნდები სადაც არ უნდა ჩნდებოდე! - რა გჭირს, ვინმემ რაიმე გაწყენინა ? - მისი ლამაზი სახე ხელებში მოვიქციე,მაგრამ ჩემი ხელები მოიშორა და ზურგი მაქცია.