ან დასასრულს შესავალი რაღად უნდა?!

იდგა ღამე.. შიში, მწველი როგორც ვეფხვი.. წყვდიადისფერ ქარში ქროდა თმები შელლის, მოგენატრე.. მომელოდი.. მაგრამ ვერ თქვი, უჩემობას სხვადასხვებით რომ ვერ შველი..

შორს ნაპოვნი ბედნიერება (შესავალი)

დედმამიშვილობა, ეს სიყვარულის ის ფენომენია, რომლის მსგავსიც ჯერ არ შობილა დედამიწაზე, ყველაზე წრფელი, ამაღელვებელი და უღალატო გრძნობისა, რომელიც არაერთ ჩვენგანს უთრთოლებს გულს, უწყვეტი სულიერი კავშირისა, რომელმაც ერთმანეთს შეახვედრა ჩვენი მთავარი

ნაადრევი სიკვდილი შესავალი & თავი პირველი : ჩვენი სიყვარული

დავიბენი, სირცხვილისაგან გაწითლებულმა დაუფიქრებლად, მაგრამ მოკრძალებულად გავუღიმე და სასწრაფოდ გავეცალე მას, თუმცა მისი სახე გონებაში განსხვხავებულად დამრჩა. სახლთან ბედნიერი მივედი, რადგან ამ სიცივის ატანა უკვე გაუსაძლისი იყო

მბრძანებელი - შესავალი

ამ საყმაროში ძირითადი სულ 5 ძალაა, ესენია: ჰაერი, წყალი, მიწა, ცეცხლი და ბილწი. ბოლო ალბათ გაგაკვირვებთ და გაგიჩნდებათ კითხვა თუ რა არის ეს. ეს არის ადამიანის სიძულვილის, შურის და გაუმაძღრობის, ფიზიკური ფორმა. ის გამოიხატება მუქი იასამნისფერი

გზა შენისაკენ (შესავალი)

რომ მყავდეს ვინმე ისეთი ჩემს ცხოვრებაში რომელთანაც ისეთი ვიქნებოდი როგორიც ვარ კარგი იქნებოდა, უტანსაცმლო მე ხომ ესეთი დავიბადე, და ისეთი ვიქნებოდი ხასიათითაც როგორიც ვარ! ტანისამოსი

ქეთა-გიჟი ექიმი. (შესავალი)

"ის, ვინც ვერაფერს ამოიღებს სამი ათასი წლის მატიანიდან, მხოლოდ დღიდან დღემდე თუ არსებობს"-თქვა გოეთემ. შესავალი.-რა არის სიყვარული. ასეთი ბანალურია ყველაფერი?

რელიქვიების მცველი (შესავალი)

ემმას თვალებში ხმლის ანარეკლი გაკრთა და მის თავზე აღმართული მახვილი მძიმედ დაეშვა ახალგაზრდა ქალის კისრისკენ. ემმა ამაყად უყურებდა მოახლოებულ სიკვდილს. ,,იყავნ ნება შენი“ წარმოსთქვა მისმა ბაგემ, თვალები დახუჭა და მორჩილად დაელოდა თავის ხვედრს.

პლეხანოვიდან ჰორიზონტამდე (მარჯანიშვილზე-ს მეორე ნაწილი) შესავალი

დღეები დღეებს არ გავდა, დრო ნელ-ნელა მიიზლაზნებოდა, თბილისს მქრთალად დაჰფარვოდა ბურუსი, იმდენად მქრთალად რომ მხოლოდ ის ერთადერთი თუ შეამჩნევდა, დაუკითხავად რომ დატოვა ადამიანთა გულები და პირველს ფრთები დაატეხა. ვიღაცისთვის მომაკვდინებელი 365 დღე

შვიდი ვალენტინობა (შესავალი)

ცხრა წლის ვიყავი როცა დედამ ჰარი პოტერის შვიდივე წიგნი მაჩუქა დაბადების დღეზე, შვიდივე მალე წავიკითხე და სულმოუთქმელად ველოდებოდი როდის გავხდებოდი თერთმეტი წლის რადგან ვიცოდი ფოსტით აუცილებლად მოვიდოდა ჩემთან წერილი სადაც ეწერებოდა, რომ ჰოგვარტსში