როგორ მოვარჯულოთ ჭირვეული ანუ შენ ჩემი გახდები !! ( 1თავი)

დილით ჩემი ძმის ყვირილმა გამაღვიძა: -სალიტააა -რა გაღრიალებს? -სკოლაში არ მიდიხარ? ვაიმე სკოლა სულ არ მახსოვდა, წამოვფრინდი ლოგინიდან ,საათს შევხედე ცხრის ნახევარი იყო. ავდექი რაც ხელში მომხვდა ჩავიცვი და სკოლისკენ გავიქეცი.

ჩემი გვირილა, ანუ სულიერი ევოლუცია (3)

ასე ტირილით და სევდით ჩაატარა ერთი კვირაც.. იმ დანაკლისს ვერაფრით ინაზღაურებდა, რაც მამამისმა მიაყენა.. თენგო, ცხოვრების ერთადერთი აზრი იყო გოგონასთვის და ისიც დაკარგა.. ახლა ბებიამისი.. მას რომ რამე დაემართოს, ნამდვილად აღარ დარჩება დედამიწაზე

ჩემი გულის ქურდი ხარ 17 (დასასრული)

ჩემს თვალწინ გადაშლილმა სანახაობამ დამამუნჯა.მთლიანად გამოვეთიშე რეალობას და ერთადერთი რაც მახსენებდა ,რომ ჯერ კიდევ გონზე ვიყავი ეს ტკივილი იყო.უკიდეგანო,ყველაფრისმომცველი,მწვავე ტკივილი,რომელიც ამოსუნთქვის საშუალებას არ მაძლევდა.მუხლები

ჩემი გვირილა,ანუ სულიერი ევოლუცია (2)

-არ გავიგო.. გესმით?! არ გავიგო ჩემ კლასთან ჩაიაროთ და რომელიმე გოგოს ამრეზით შეხედოთ, თქვენი ბინძური თვალებით!! თორემ...გეფიცებით!! გეფიცებით ეს მუშტი სანატრელი გაგიხდებათ!-დაუღრიალა და მიწაზე დააგდო ჯღარკავამ სიხარულიძე.. რომელსაც არანაირი ემოცია

ჩემი გვირილა,ანუ სულიერი ევოლუცია (1)

_წინ იყურე გოგო!-უხეშად დაუყვირა იმან, ვინც დაეჯახა და გაეცალა. _ეს მესამე უბედურებაა.. მისტერ ლუციფერი.. სანდრინიო ჯღარკავა!!-დრამატიზმით ჩაილაპარაკა ვატომ.. „ქარსოს“ არაფერი გაუგონია, გარდა იმ ბიჭის სახელისა, რომელიც ასე ეუხეშა..ჩვენ ყველა, ღვთის

შენ ჩემი ხარ ლამაზო! (სრულად)

უფ საშინელებაა გიორგი ,გცემ ხომ შეიძლება ისე, გამაღვიძო რომ ,თავზე წყალი არ გადამასხა?! გიორგი თქო! თვალები გავაღე არ არის არანაირი ,გიო მე ქუჩაში ვწევარ და მაწვიმს ნეტა რა მოხდა?!-გოგონა კარგად ხართ? -ისე იყოს თქვენი მტერი ყველაფერი მტკივა. -ხელი

ჩემი მწვანეთვალება (13 დასასრული)

თხუთმეტ წუთში უკვე საავადმყოფოში ვიყავით.. დერეფანსი ნერვიულად დავდიოდი და ველოდებოდი ექიმის გამოსვლას რომ პალატასი შევსულიყავი და ნიკა მენახა.. როგორ იქნა გამოჩნდა ექიმი და დაგვრთო ნება პალატაში შევსულიყავით.. ბავშვობიდანვე ვერ ვიტანდი წამლების

ჩემი მწვანეთვალება (12)

ვერ ვიტყვი რომ მშვენივრად მეძინა,თუმცა მაინც კარგად... შაბათია მე კიდე ძილი მინდოდა, მაგრამ სულ დამავიწყდა ანა და ნიკა.. დილით ანას ტირილი მაღვიძებს.. -რა იყო ანა რატო ტირი? (მე) -შაბა...შაბა აქ ალაა და სენც მომატყუე ლოცა მითალი წაგიკვანო.. (ანა)

ჩემი მწვანეთვალება (11)

იმ საღამოსვე ავედით მამაჩემთან... -გოგა ბოდიში დაგვიანებისთვის უბრალოდ ჩამეძინა... (მე) -არაუშავს შვილო მოდით, გელოდებოდით... ნიკა! ანა! გამოდით.. (გოგა) ოთახიდან ორი ულამაზესი ბავშვი გამოვიდა.. ბიჭი ნიკა დაახოებით 16 წლის იქნებოდა, ანა კი 3 წლამდე

მარტო ჩემი(2)

-ხო ვიცი! მოიტყუა ლიზამ და შიშველი აეკრო ნიკას.. ვნებიანად აკოცა, ნიკამ მაღლა აწია და ლიზას ფეხები წელზე შემოიწყო, იქვე მდგარ საწერ მაგიდაზე შემოსვა.. და წარმოიდგინეთ რა ხმები გამოდიოდა ლიზას სახლიდან სიამოვნებისგან კიარ კრუსუნებდა ბოლო ხმაზე