ჩემი ცხოვრების ყოველ წამს გითმობ (4)

–როგორ ხარ? –ლოყაზე თბილად აკოცა მამაკაცმა –კარგად შენ? –ლიზას მუშტმა გამოაფხიზლა მაისურაძე. ბიჭისგან შეუმჩნევლად რომ აჯახა „დადებილებულ“ მეგობარს –მეც კარგად. –აქ რას აკეთებ? –შენ გელოდები –მისი გაღიმება და ნუცას მეორედ დადებილება ერთი იყო –მეე?

შენ ჩემი ხარ ლამაზო! (თავი მეშვიდე)

რა არის სიყვარული? ზოგისთთვის თავდავიწყება...გრძნობა ,რომელიც შემოგიტევს და გაგაგიჟებს სულში ჩაგიჯდება...ადამიანი შეიძლება სიყვარულმა რადიკალურად შეცვალოს გააგიჟოს.ან დაფერფლოს, ჩემი აზრით ,სიყვარული ცეცხლს გავს სახიფათოა,თუ ჩააქრობ აღარ დაგწვავს

-ეს ომია? -სულაც არა ეს ჩემი ხასიათია - 3

იმ საღამომ კარგად ჩაიარა მე ბექას ძმაკაცებთან ერთად ვიყავი სულ და იმდენ რამეს მიყვებოდნენ ბექაზე რომ ვერ აგიღწერთ და ასე სიცილ სიცილში მოვიდა ჩვენი წასვლის დრო მე ჩანთები ავიღე ყველას დავემშვიდობე და წამოედით მთელი გზა ხმა არ ამოგვიღია არც ერთს

ჩემი ცხოვრების ყოველ წამს გითმობ (3)

დილით ლიზას ზარმა გააღვიძა. გაბრაზებულმა აიღო ყურმილი –ნუუც სად ხარ? –ლიზა სად ვიქნები? –ძილისგან დაბოხებული ხმით უპასუხა მაისურაძემ –უუფს, გეძინაა? გოგო ადექი და გამოდი რა ჩემთან –რა მოხდა? –გამოდი და გეტყვიიი–შანსი არაა ხო იცი? –დღეს შაბათია და

შენ ჩემი ხარ ლამაზო! (თავი მეექვსე)

მარიამი დემეტრეს ქცევებით გაკვირვებული იყო ვერ გაეგო რას აკეთებდა, მაშინ სულ გადაირია მანქანაში ძალით ,რომ ჩატენა და 120-ით მიქროდა.....ერთი მამისმკვლელი თვალებით შეხედა და იქვე მიიყინა ისე გამოხედა...გულმა უამრავი დარტყმა გამოტოვა.

ჩემი ცხოვრების ყოველ წამს გითმობ (2)

-სად ხარ აქამდე? -უსაყვედურა ლიზამ და სწრაფი ნაბიჯით გაეშურნენ აუდიტორიისკენ -ჩემი ბრალი არაა, ავტობუსმა დაიგვიანა -როგორც ყოველთვის ერთი მიზეზით სცადა თავის გამართლება მაისურაძემ -არ გიცნობდე მაინც. სწრფად მონახეს ცარიელი ადგილი უდიტორიაში და

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი... ჰალსტუხით [16]

როცა გრძნობ რომ კარგავ... როცა გენატრება სიცოცხლეზე მეტად.. გრძნობ რომ ბოლოჯერ უყურებ მის სიყვარულით სავსე თვალებს..მთელი გონება და გული გეწვის... მთელი არსებით გინდა გადაარჩინო...მაგრამ ვერაფერს აკეთებ.. ის მიდის .. და გტოვებს სამუდამოდ....შენ კი

ჩემი აგვისტოს ხუთი დღე 4

მამამ ხელი გადამხვია და გვერძე მიმიხუტა, მეც, განიერ წელზე ხელები შემოვჭიდე და ესე შევედით სახლში. დივანზე დავჯექი, ხელები დივანს მაგრად დავაჭირე, თავი დაბლა დავხარე და მუხლებს დავაცქერდი. ბიჭებიც მოვიდნენ, ბებომ გემრიელად უსაყვედურა გოგოების გარეშე

ჩემი გულის ქურდი ხარ 12

-შენი ფერია?იცნობ სოფის?-ახლაა დაჩის ხმა გავიგე და რამდენიმე ნაბიჯი უკან გადავდგი.ყველა მე მიყურებდა.ყველას გაკვირვებული სახეები ქონდა.გარდა მაკუნასი,მან ხომ იცოდა.მაშინ რატომ აკეთებდა ამას?რატომ იქცეოდა ასე? -კი ვიცნობ,სოფი ჩემთან იყო მოსული.იმ

შენ ჩემი ხარ ლამაზო! (თავი მეხუთე)

სახლში ,მალე დაბრუნდნენ ლუდით ხელდამშვენებულები, ის საღამო მთლიანად გაჟღენთილი იყო მეგობრების სითბოთი..სიყვარულის წვეთებით..ჩემი აზრით, მეგობარი სულის სარკეა რასაც სხვა არ გეტყვის..ის მოვა და პირში გეტყვის რაც არუნდა ცუდი მოსასმენი იყოს, ხომ გაგიგიათ