სიყვარულმა ჩემი ცხოვრება რადიკალურად შეცვალა(თავი2)

დილით ზაფხულის მზე მაღვიძება.თვალები გავახილე,გავიზმორე გერიელად,ვიქტორია საკრეტის აბრეშუმის ხალათი ჩავიცვი და დაბლა ჩავედი.ვერ დაიჯერებთ რა მოხდა.არ ზის ირაკლიი თავის მშობლებთან ერთად და ყავას არ სვაამს?!ჩემს გაოცებას საზღვარი არ ქონდა,მაგრამ არ

შავი სუდარა და ჩემი ქელეხი

გვიანი მატარებლის კუპეებში ერთის მიყოლებით ქრება სინათლე. ჩაბნელებული ვაგონების ფანჯრებიდან ფარდები იწევა და სავსე მთვარის მკრთალ შუქს შემოღწევის საშუალებას აძლევს. ერთი, ორი, სამი, ოთხი. ისევ. ერთი, ორი, სამი, ოთხი. ფეხზე დგები და თაროზე შემოდებული

ჩემი ისტორია

ჩემი ისტორია იწყება ერთი პატარა ქალაქიდან, პატარა ქალაქის პატარა ცენტრიდან, დასაბამიდან დასაწყისის და აღსასრული პატარა ქალაქში მცხოვრები პატარა ბიჭის დიდი ისტორის...იმ ბიჭის რომელიც მუდამ თავჩახრილი მძიმე ნაბიჯებით მიიწევდა წინ მიუხედავდ ყველა

ჩემი დღიურიდან

არ ვიცი რ მჭირს .... თითქოს რაღაც ან ვიღაც მაკლია...???? ისიც კი არ ვიცი შეყვარებული ვარ თუ არა????

სიყვარულმა ჩემი ცხოვრება რადიკალურად შეცვალა(თავი1)

მე ნატილია შენგელია ვარ, 22 წლის.წარმოშობით ქართველი,მაგრამ კალიფორნიაში,კერძოდ ლოს-ანჯელესში დავიბადე და გავიზარდე.მარტო ფოტოებით ვიცი ჩემი ქვეყანა,არასდროს მინახავს და ჩავსულვარ.ჩემი ყველაზე დიდი ნატვრა მაშინ ავიხდინე როცა მითხრეს რომ სამუდაოდ

არ მინდა რომ ჩემი შვილი მე დამემსგავსოს!

არ მინდა თავისი განცდები ფურცკებზე წეროს, და შემდეგ საგულდაგულოდ შეინახოს ან დსაწვას. რადგან ვიცი, რომ ყველაფერი ჩემი ბრალი იქნება. მე არ მინდა რომ ჩემი შვილი მე დამემსგავსოს!

ჩემი სიყვარულის ცოლ-შვილი ( ნაწილი1)

ყოველთვის ასე ხდებოდა. არასდროს იყო ჩვენი ურთიერთობა მუდმივი. ერთად ძალიან კარგად ვიყავით, თუმცა როგორრც კი ერთმანეთს დავშორდებოდით ვიცვლებოდით. არც ერთად შეგვეძლო ყოფნა და არც უერთმანეთოდ.

ჩემი მელანქოლია

მელანქოლია ჩემი, მე ხომ სიკვდილი მინდა. მგონია თითქოს ვკვდები, სიცოცხლე შემიშინდა. ჩემი სიცოცხლის სევდა, ჩემთვის ხსნა არის ტკბილი. მე თავად სევდა მწერდა, სიცოცხლით ვარ დასვრილი. მე მაქვს თანმდევი გრძნობა, ამ გრძნობის სიყვარული. თან მდევს სევდის

ჩემი სიყვარული - სილვია პლათი

სილვია პლათი მეოცე საუკუნის გამორჩეული ფიგურაა, რომლის შემოქმედება უმთავრესად კონფენსიონალური პოეზიით შემოიფარგლება, თუმცა, მხოლოდ პოეტის სტატუსს როდი იმსახურებს: თვითმკვლელობამდე ერთი თვით ადრე მისი ერთადერთი პრაზაული ნაწარმოები, ნახევრად

ჩემი იდუმალი

ამ ჩემი ხედიდან მოჩანს ის ფიქრები, რომლებსაც ეს გული უწყვეტად ფიქრობს. მხოლოდ შენ გპირდები, ვერასდროს მივხვდები, რომ ჩემი ლექსები მარტო შენ გიხმობს. მუდმივად უცნობად მხოლოდ შენ დაგტოვებ, მაგრამ თან შენს გვერდით ვიქნები ჩუმად. მე ჩემს ყურადღებას