ჩემი პროფესია თავი 31 ,,შეხვედრა რვა წლის შემდეგ"

რა არის ბოროტება? ადამიანები ამას გამიჯნულად სჩადიან თუ, ეს ყველაფერი წინასწარ არის დაგეგმილი. შვილს ართმევენ დედას, რადგან მას ჯამრთელობის პრობლემა აქვს. მოსამართლე, იღებს ისეთ გადაწყვეტლებას, რაც შეიძლება ადამიანის ცხოვრებაზე საბედისწერო

ჩემი პროფესია

ამ პიესაში მოსალოდნელი არაფერი ხდება. აქ ყველაფერი მოულოდნელია. აქ იმასაც კი ვერ ხვდებით, როგორ შეიძლება ეს ყველაფერი ხდებოდეს. ეს არის არეულ-დარეული, ტვინისამრევი, სიუჟეტირად, სტილისტურად, ენობრივადაც კი.

ჩემი ბიოქიმია

კარგია, მე ისეთი მაინც მყავს ვინმე, ვისაც ცოტა ხანს მაინც ვემახსოვრები, მაგრამ მან რა ქნას, ვინც ეული დაიარება ამ უკიდეგანო ებაში და არც არავინ ჰყავს მომგონებელი, ერთი ჭიქა შესანდობარი რომ მაინც შესვას.მოკლედ, ვფიქრობდი სიკვდილ-სიცოცხლის

ჩემი თავად ეშმაკს ეშინია

ღამე უკუნეთი საფიქრალი,უფრო მომაკვდავი საუკუნოდ,სუსტებს დავუტოვე სატირალი,ჩემს მაგივრად რომ ისლუკუნონ.სისხლი მომღიმარი ვენებიდან ჩემში თავად ჩემ თავს ვეღარ ვიტან ჩემი თავად ეშმაკს ეშინია....ცოტა ეფედრინის თრობა მინდა,

შენ ჩემი ხარ (5)

- მაშინ ასე გკითხავ, მოგწონვარ თუ არა? - ჯანდაბა! ვერ ვიტან ამ უხერხულ მომენტნს! ისე დავიბენი, ლოყები ამიხურდა. გულისცემას მთელ სხეულში ვგრძნობდი. სანდრო მიყურებდა დაჟინებით და ჩემ პასუხს ელოდებოდა. გავხედე. მინდოდა თვალებში წაეკითხა

ჩემი ხედვები

ჩვენი ყველა საქციელი, ნაბიჯი, გადაწყვეტილება თუ უბრალოდ მოძრაობა, განსაზღვრავს ჩვენს ცხოვრებას და იმ გზას, რასაც ამ ცხოვრების გასავლელად ვირჩევთ. ერთი განსხვავებაა ადამიანსა და ადამიანს შორის: მათ ადამიანურობა განასხვავებთ. რამდენჯერ ვცადე, ღიად და

ჩემი პროფესია

დილით, ძილის მოყვარული ადამიანი ვარ. ძალიან მიყვარს ძილი და ხშირად ეს, მჭირდება კიდეც. არ მიყვარს, როდესაც ვინმე მაღვიძებს, თანაც ასე ხმაურიანად. ბოლოს ალბათ დედაჩემმა, გამაღვიძა და იმ დღემაც არც თუ ისე წარმატებულად ჩაიარა.

ჩემი პროფესია

ამ პიესაში მოსალოდნელი არაფერი ხდება. აქ ყველაფერი მოულოდნელია. აქ იმასაც კი ვერ ხვდებით, როგორ შეიძლება ეს ყველაფერი ხდებოდეს. ეს არის არეულ-დარეული, ტვინისამრევი, სიუჟეტირად, სტილისტურად, ენობრივადაც კი.

რაჭა, ჩემი სიყვარული

წარმოიდგინეთ მარიამობის დილა. სისხამ, შვიდ საათზე დატოვებული თბილი საწოლი, აუცილებლად ატკიებული თავი და უცნაური სიმშრალე პირში. ბოლო ორს ხაზს გავუსვამ, იმიტომ რომ ზაფხულის რაჭაში ერი და ბერი ყოველ დილას ნაბახუსევით იწყებს.

შენ ჩემი ხარ (4)

- ხელო მომეცი- თავისი მტევანი. ამდენი ხანია არ შევხებივარ. ისე ნაზად მომკიდა და წამომწია, ტანში ჟრუანტელმა დამიარა. ჩემი მტევანი თავისაში აათამაშა. ნაზად მიმიზიდა და მისი მკერდის სიმაგრე ვიგრძენი. სულ ორი წამი დამჭირდა რომ მისი აჩქარებული