მხოლოდ ჩემი ხარ! (მეშვიდე თავი)

ტაქსი გავაჩერე და მთაწმინდაზე წავედი. ახლა ყველაზე მეტად სიმშვიდე მჭირდებოდა. თავში ათასი ფიქრი მიტრიადებდა, ნუთუ მართლა რამეს ვნიშნავ ალექსანდრესთვის? ხომ შეიძლება რომ ეს უბრალოდ მეჩვენებოდეს?

"მთა ჩემი სულია"

"წამოდი მთაში ფიქრს რად ასე უწყალოდ მისევ.." "მთისკენ მთის ნიავს ფერფლად წავყვები და იქ ამოვალ, როგორც კესანე"

მხოლოდ ჩემი ხარ! (მეექვსე თავი)

არ მინდოდა ალექსანდრეს ნახვა სანამ გოგონებს ყველაფერს არ მოვუყვებოდი. ეს კი საღამომდე უნდა მომეგვარებინა. -ლანა და ლიზა წამოდით რა.... -გოგონების ოთახში აყვანა დავაპირე მაგრამ დაჩიმ არ მაცადა.

თუ გამოიცნობ რა ფერისაა ჩემი თვალები?

თუ გამოიცნობ რა ფერისაა ჩემი თვალები? და თუ მიხვდები გული სევდით რატომ მაქვს სავსე? თუ გამოიცნობ რატომ ვითხოვ შენგან სიყვარულს? და რად სჭირდები ჩემ დამპალ სულს ბობოქარს ასე?

მხოლოდ ჩემი ხარ! (მეხუთე თავი)

საღამოს თბილისში ვბრუნდებოდით, ამიტომ ცოტა გასეირნება გადავწყვიტე, ისევ იმ ქუჩას მივადექი სადაც გუშინ ღამე ვიყავით. გამახსენდა მისი სიტყვები"ვინ ვარ შენთვის? " -არავინ, არავინ მარიამ ის შენთვის არავინააა, მხოლოდ

მხოლოდ ჩემი ხარ! (მეოთხე თავი)

გონს საავადმყოფოში მოვედი. ოთახს თვალი მოვავლე. არავინ იყო თუმცა მალევე ალექსანდრე და ლიზა შემოვიდნენ.-მარიამ გამოფხიზლდი? როგორ ხარ ჩემო გოგო-მკითხა ლიზამ.-კარგად მაგრამ რა მომივიდა?

მხოლოდ ჩემი ხარ! (მესამე თავი)

როგორ მიშლის ნერვებს მისი არსებობაც კი მაღიზიანებს. -მაგრამ ის შენი უფროსია საყვარელო. -მითხრა ლიზამ. -მადლობა შეხსენებისთვის. მასთან მუშაობა კი არა ერთი ჰაერის სუნთქვაც არ მინდა.

მხოლოდ ჩემი ხარ! (თავი მეორე)

-შენ? -ხო მე, რა იყო პირვლად მხედავ? -უბრალოდ არ მეგონა ის უჟმური თუ შენ იქნებოდი... -ბოლო სიტყვები ჩუმად ჩავილაპარაკე-კარგი მე გავალ -მარიამ! -გისმენთ!

მხოლოდ ჩემი ხარ!

ცხოვრებაში ოცნება ყველას ჰქონია, მათ შორის მეც. ბავშვობაში ყოველ ღამე, ძილისწინ ხშირად მიოცნებია სიყვარულზე, რომელიც არასდროს არცერთ სასიყვარულო ისტორიას არ ემსგავსება, ის იქნება გიჟური და სასიამოვნო. რატომ? ეს ცნობისმოყვარეებს ეცოდინებათ.

ცეკვა, სიყვარული და ჩემი გიჟი მეგობრები(მეხუთე თავი)

-ვდგები ხო ვდგები-დიდხანს გააგრძელებდა კიდე ყვირილს ამიტომ იძულებული ვიყავი ამდგარიყავი. თავები მოვიწესრიგეთ მე და ტასომ, საუზმედ ერბო კვერცხვი შევწვი. რძე და ჩემთვის კი ანასის წვენი გამოვიღე სუფრა ორზე გავაწყვე რადგან მე და ტასოს გვიან გაგვეღვიძა