ჩემი ,,ტირანი " [ სრულად ]

კაკ-კუკ, კაკ-კუკ..მხოლოდ ჩემი ქუსლების და გულისცემის ხმა მესმის , ასე დაძაბული არასოდეს ვყოფილვარ,ვღელავ მოსალოდნელ შეხვედრაზე ,ყველაფერზე ვღელავ ,რომ არ მოვეწონო ?, რამე რომ დამიწუნოს?, რომ გადაიფიქროს? ვეკითხები ჩემს თავს ,, დამშვიდდი ,ის არ

ჩემი ბედნიერება ხარ (სრულად)

-ლილე გაიღვიძე დედი თორე დაგაგვიანდება - მძინარს დედაჩემის ხმა ჩამესმის,მეც მახსენდება,რომ დღეს ჩემ ნავსაყუდელს უნდა მოვშორდე,ჩემ თბილ კერას და უხეშ,ხმაურიან ქალაქს უნდა შევეჭიდო.ბუზღუნით ვწევ თავს

ჩემი პრინცესა[სრულად]

მერე ხელი ჩამოვწიე დავინახე ბავშვების სახე ჩემს ხელს რო შეხედეს.ისიც დავინახე აივანზე როგორ გავარდნენ სანდრო და ლუკა იმ უნამუსოს დასაჭერად.მერე კი გავითიშე.თვალები როცა გავახილე საავადმყოფოში ვიწექი.იქვე ექიმიც

სოციალური თერაპიის სახლი და ჩემი პირველი მოგზაურობა შვეიცარიაში სრულად

გამარჯობათ მინდა ჩემი თავი წარმოგიდგინოთ.მე ვარ მარიამ კორძაია 43 წლის ვმუშაობ სოციალური თერაპიის სახლში მინდა მოგიყვეთ იმ დაწესებულების შესახებ რასაც სოციალურითერაპიის სახლი ჰქვია.სოციალური თერაპიის

დღეს ჩემი ღმერთი სხვის ღმერთებზე ბევრად მშვიდია

თითქოს ბუნებამ თეთრ ფურცელზე შავად დამქარგა,ხორცს მიბინძურებს ეს ცხოვრება სულით უცოდველს.როგორ დაგტოვოთ ჩუმი სვლებით ისე ლამაზად, უცხო გამვლელსაც სიამაყით სისხლს რომ უჩქროლებს.

ჩემი პრინცესა[7ნაწილი]

-ჯერ არა, მაგრამ მალე გაგაცნობთ ათუკა გაბრაზდა იფიქრა რომ ვიღაც სხვა მიყვარდა,თამაში მომბეზრდა და ოთახში ავედი მალე ბავშვებიც დაიშალნენ.მოვწესრიგდი და დავიძინე.შუა ღამეს გამეღვიძა რაღაც ცუდი სიზმარი დამესიზმრა და ვეღარ დავიძინე.წ..ის დასალევად

ჩემი ,,ტირანი " ( დასასრული)

-დემეტრესთან ლაპარაკი მინდა! -ის წავიდა ქალბატონო -სად? -აეროპორტში....

ჩემი ბედნიერება6 თავი (დასასრული)

ერთი თვე გავიდა რაც ერთად ვართ მე და ალექსი. ძაან კარგად შევეწყვეთ, თბილად მექცეოდა მეც მოწონებას გავცდი უკვე და დარწმუნებული ვარ რომ მიყვარს. მინდა ეს დღეს ვუთხრა საღამოს. მოვამზადე ვახშამი და ველოდებოდი ალექსი როდის მოვიდოდა.

ჩემი ,,ტირანი " (თავი 19 )

-აბა როგორაა ! -დაიღრიალა ,შემდეგ ღრმად ჩაისუნთქა - მოკლედ ,მე მივდივარ, შეგიძლია ჩემზე არ იღელვო,იყავი ბედნიერი -სად მიდიხარ? -ლოგინზე წამოვჯექი -შორს ,ვეღარ მნახავ , ხვალ მივფრინავ !

ჩემი ,,ტირანი " (თავი 18)

სულ შავებში გამოვეწყვე ,რატომ თავადაც არ ვიცი, შავი სათვალე გავიკეთე ,კარები ჩავკეტე და ნელა დავუყევი სადარბაზოს კიბეებს ..არ მეჯერა ,არ მეჯერა რომ კვლავ ვნახავდი, ჯერაც სიზმარში მეგონა თავი, გული