ჩემი ისტორია (თავი 3)

როცა იცი რომ რაღაცისთვის მთელი ცხოვრებაა იბრძვის და ისწრაფის მის გაკეთებაში და მისი ოცნების ასრულებაში ხელი არ უნდა შეუშალო რაც არუნდა რთული იყოს უნდა დაეხმარო და გაუშვა . ვიცი რთულია მაგრამ უნდა ავიტანოთ რადგან როგორც ჩვენ გვიყვარს ჩვენი პროფესია

ჩემი ისტორია (2 თავი)

ყოველთვის მგონია ხოლმე რომ ბედისწერა რომ არა ჩვენ არ ვიქნებოდით არასდროს იფიქროთ რომ თქვენსგან არ გამოვა გამოვა თანაც იდეალურად

ჩემი ისტორია

ზოგადად სიყვარულზე რას ვფიქრობ ხოლმე? მე პირადად სიყვარული ორი ადამიანის გრძნობა მეგონა, იქმადე სანამ მას არ გავიცნობდი . მაგრამ ეხლანდელი ჩემი გადმოსახედიდან ვფიქრობ რომ სიყვარული არის ორი ადამიანის ერთი მთლიანობა

ჩემი ბიჭი (დასასრული)

მთელი კვირაა სახლის დიზაინზე ვარ გადართული, ჩემი შვილის ნათლობას ელე და ალექსანდრე აგვარებენ.ისეთი გადაღლილი ვარ , ბავშვთან ურთიერთობასაც ვერ ვახერხებ.ამ ყველაფერს კი ისიც ემატება რომ ჩემი მაღაზიიდან გამოწერილი შპალერი სწორი კოდით არ ჩამოდის და არც

ჩემი ბიჭი (თავი 11)

მართალია ჩემი ოცნებები და რეალობა რადიკალურად განსხვავდებოდა ერთმანეთისგან, თუმცა ვგრძნობდი რომ ალექსანდრეს ბავშვი უკვე სიგიჟემდე უყვარდა.

ჩემი ბიჭი( თავი 10)

საბედნიეროდ თუ ჩვენდა სამწუხაროდ ყველაფერი ისე არ ხდება როგორც ჩვენ გვინდა.ცხოვრებისეულ გაკვეთილებს სანამ ამ სამყაროში ვართ ვერავინ გავექცევით .თუმცა დროის უკან დაბრუნება ჯერ ვერავინ შეძლო.

ჩემი ბიჭი ( თავი 8,9)

გერმანიაში ძალიან ბევრს ვფიქრობდი ჩემს ცხოვრებაზე.როგორ აეწყო, რაშემეშალა ,რატომ მაინცა და მაინც მე. დიდხანს ვფიქრობდი მეთქვა თუ არა ალექსანდრესთვის შვილის შესახებ .მერე მამაჩემი გამახსენდა და გამახსენდა რა დრო გავიარე.როგორ მტკიოდა დაროგორ მტკივა

ჩემი ბიჭი

ხანდახან დრო ისე მალე გადის რომ თვალის გაყოლებაც კო გვიჭირს.ჩემ შემთხვევაში ასე არაა, მიუხედავად იმისა რომ სამი თვეა უკვე აქ ვარ მგონია წლები გავიდა . თითქმის ყოველდღიური კონტაქტი მაქვს ელესთან.

ჩემი ბიჭი (თავი 6)

ეხლა რა იქნება ? ათასჯერ მაინც გავიმეორე თავში.ელეც კი რომელიც წუთში ას სიტყვას ამბობს დუმს.თავი ფილმის მთავარი გმირი მგონია.როგორ ავუხსნა ავადმყოფ დედას, თუ უბრალოდ აქვე დავამთავრო?!

ჩემი ბიჭი (თავი 4,5)

4 ორ საათში უკვე კახეთში ვიყავი და მისი სილამაზით ვტკბებოდი.მეგონა რამე თანამედროვე სასტუმროს დამხვდებოდა , თუმცა აშკარად შევცდი , ოჯახური გარემო უფრო იგრძნობოდა ვიდრე თანამედროვეობის პიკი.