ჩემი დედა

ლურჯი ლაგუნაც და ადამაინობაც ერთადერთი გამოსავალი, საკუთარ თავზე უარი თქმაა... გინდა სიცოცხლე გინდა ცხოვრება გადადე ეგო მიესალმე იდს მე ვერ მოგიტან სიყვარულს , სადამდე სიზმრებს არ დახწევ თავს .

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 29)

მისი ნაკვერჩხალივით ცხელი ტუჩები შეეხო ჩემს ტუჩებს! კოცნაში მეც ავყევი,მერე მისი ხელები ვიგრძენი ჩემს სხეულზე, ხალათის ქამარი შემიხსნა და ოთახის სიღრმეში გადააგდო. ყელზე მკოცნიდა და თან შიშველ ზურგზე მისვავდა ხელს.

ჩემი-ანი (4)

-ანუკა! რამე გინდა? ქვემოთ ჩავდივარ?-გასძახა მაშომ ანუკას, რომელიც სააბაზანოში იყო. -რამე შოკოლადი წამომიღე და წითელი ფორთხოლის წვენი..-უთხრა ანუკამ. -კაი, ჰო..-უთხრა მაშომ და კარი გაიხურა. „მაგიჟბებს ეს გოგო რა! როგორ შეუძლია დაიტენოს მილიონ

მაინც ჩემი გახდები . (თავი 2)

-ძალიანაც ნუ მიაჩვევ შენს საჭმელებს , გაუჭირდება მერე შენგან წამოსვლა .-დედამ გაიცინა და ჩემს დაბღვერილ სახეს , რომ შეხედა , უცბათ დასერიოზულდა .მეორე დღეს სახლში გამწერეს . ჩემდა გასაკვირად ლუკამ წამომიყვანა სახლში და მერე მთელი დღის განმავლობაში

ჩემი ხარ ბარნოვა ! (თავი 7)

ნიკუშა შეზლონგზე იწვა.. წყლიდან ამოვედი, ჩუმად მივეპარე და სველი თმა ბეჭებზე დავაწურე.. - ვახ ჩემიი სწრაფად წამოხტა ზურგზე ხელს ისვამდა. - რა ცანცარა ხარ ტოო ჩემსკენ წამოვიდა და გავიქეცი, ისიც გამომეკიდა..

მაინც ჩემი გახდები . (თავი 1)

უაზროდ ვიჯექი და რვეულში რაღაცეებს ვწერდი . ლექტორის ხმა მესმოდა , მაგრამ მისი ნათქვამიდან აზრი ვერ , ან არ გამომქონდა . ისიც თითქოს გრძნიბდა ჩემს უყურადღებობას და მთელი ლექციის განმავლობაში მე მიყურებდა . ლექცია დამთავრდა თუ არა , მაშინვე ფეხზე

მაინც ჩემი გახდები სულელო! (2)

დილით ისე ენერგიულმა გავიღვიძე მეც კი გამიკვირდა. მალე მოვემზადე და ველოდებოდი გიოს. ერთ ადგილას ვწრიალებდი და ვცდილოვდი აღელვება არ გამომეხატა, მაგრამ ჩემმა ძმამ მაინც შემამჩნია. - ვინმეს ელოდები? (სანდრო) - მეგობარს,-ვუთხარი და ენა გამოვუყავი. ამ

მაინც ჩემი გახდები სულელო! (1)

დილით მაღვიძარის დარეკვას არ დაველოდე, ავდექი, შხაპი მივიღე, თავი მოვიწესრიგე და კარადასთან მივედი.-ჰმ... აბა ვნახოთ... უამრავი ტანსაცმლის გამოცვლის შემდეგ არჩევანი შავ შარვალზე, ადიდასის კეტებსა და ჩემს საყვარელ

ჩემი გულის მეპატრონე(1)

მარიამი ღამის ქუჩებში დასეირნობდა,სახლში ბრუნდებოდა როდესაც უცბად ბავშვის ტირილის ხმა შემოესმა,თავიდან ძალიან შეეშინდა ისიც კი იფიქრა ხომ არ მელანდებაო,მაგრამ ამის სიცრუეში მაშინვე დარწმუნდა როცა ჩვილი

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 28)

-მე არ მინდოდა ეს ყოველივე გაგეგოო,მაგრამ ვერც გატყუებ... მე ქიმია გავიკეთე, მე კიბოს ვებრძვი! ეს სიტყვები სასიკვდილო დარტყმასავით იყო ნაკაშიძესთვის,ის ყველაფერს ელოდა,ყველაფერს ამის გარდა....