მაინც ჩემი გახდები . (თავი 1)

უაზროდ ვიჯექი და რვეულში რაღაცეებს ვწერდი . ლექტორის ხმა მესმოდა , მაგრამ მისი ნათქვამიდან აზრი ვერ , ან არ გამომქონდა . ისიც თითქოს გრძნიბდა ჩემს უყურადღებობას და მთელი ლექციის განმავლობაში მე მიყურებდა . ლექცია დამთავრდა თუ არა , მაშინვე ფეხზე

მაინც ჩემი გახდები სულელო! (2)

დილით ისე ენერგიულმა გავიღვიძე მეც კი გამიკვირდა. მალე მოვემზადე და ველოდებოდი გიოს. ერთ ადგილას ვწრიალებდი და ვცდილოვდი აღელვება არ გამომეხატა, მაგრამ ჩემმა ძმამ მაინც შემამჩნია. - ვინმეს ელოდები? (სანდრო) - მეგობარს,-ვუთხარი და ენა გამოვუყავი. ამ

მაინც ჩემი გახდები სულელო! (1)

დილით მაღვიძარის დარეკვას არ დაველოდე, ავდექი, შხაპი მივიღე, თავი მოვიწესრიგე და კარადასთან მივედი.-ჰმ... აბა ვნახოთ... უამრავი ტანსაცმლის გამოცვლის შემდეგ არჩევანი შავ შარვალზე, ადიდასის კეტებსა და ჩემს საყვარელ

ჩემი გულის მეპატრონე(1)

მარიამი ღამის ქუჩებში დასეირნობდა,სახლში ბრუნდებოდა როდესაც უცბად ბავშვის ტირილის ხმა შემოესმა,თავიდან ძალიან შეეშინდა ისიც კი იფიქრა ხომ არ მელანდებაო,მაგრამ ამის სიცრუეში მაშინვე დარწმუნდა როცა ჩვილი

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 28)

-მე არ მინდოდა ეს ყოველივე გაგეგოო,მაგრამ ვერც გატყუებ... მე ქიმია გავიკეთე, მე კიბოს ვებრძვი! ეს სიტყვები სასიკვდილო დარტყმასავით იყო ნაკაშიძესთვის,ის ყველაფერს ელოდა,ყველაფერს ამის გარდა....

ჩემი-ანი (3)

სიღნაღში ისე ჩავიდნენ მაშოს ხმა არ გაუცია გიორგისთვის. გიორგი მთელი გზა ცდილობდა როგორმე დალაპარაკებოდა, მაგრამ მაშო ფანჯარაში იყურებოდა და ორი ყურის პრინციპს აქტიურად იყენებდა. ანუკასაც რა ექნა მთელი გზა მაშოს მაგივრად პასუხობდა

ჩემი ხარ ბარნოვა ! (თავი 5)

სწავლაზე ფიქრი და გამოცდები, მონატრებას მავიწყებდა.. საგამოცდო პერიოდმა წარმატებით ჩაიარა, ოთხივე რთული საგანი წარმატებით გადავლახე, უმაღლესი შეფასება არ მიმიღია თუმცა, მაინც კარგი ქულები მივიღე.. ანუ ამდენ მასწავლებელთან სიარულს ფუჭად არ

ჰეი ქაჯო ჩემი ხარ!!!(4,5)

? <მეორე დღისით თავში ჩარტყმა ვიგრძენი გავახილე თვალები და სანდრო იყო – ეე ურჩხულო რაგინდა – ქაჯო დაგავიწყდა რო უნდა წაგიყვანო სადღაც –გადი და გამმოვალ 20 წუთში – რა 20 წუთში 10 წუთში დაბლა იყავი თორე შემოვალ და წაგიყვან გაუმზადებელს

ასე თავდება ჩემი ცხოვრება...

ასე თავდება ჩემი ცხოვრება, იქ დუმილია და ქალი ცხოვრობს. მწყურია ზეცის გამოთხოვება, მთვარესაც მინდა გამოვეთხოვო. მგონია ეს დრო სიკვდილს მავალებს, ვწევარ და მინდა გავიდე ველად, ვწევარ და კივის შორს ორთქლმავალი, კივის და თითქოს თხოულობს შველას.

ჩემი მორაგბე (სრულად)

ვიცოდი რომ თუ ვერ გავუძლებდი სულაც არ იქნებოდა ჩვენი გრძნობები ისეთი როგორიც მეგონა . ერთ თვეში ისევ ჩამოფრინდებოდა , რამდენიმე დღით ... მაგრამ ის რამდენიმე დღე ჩემთვის ყველაფერი იქნებოდა . თითქმის საერთოდ ვერ იცლიდა, მუდამ გადატვირთული გრაფიკი