ყველაფერი ჩემს შესახებ (თავი მეორე)

- არა, ოლივია სულელი ნამდვილად არ იყო, ის ხომ უკვე აღარ იყო ძველი ოლივია, მის სხეულში ახლა საკმაოდ გამოცდილი და ჭკვიანი ქალი ცხოვრობდა რომელსაც მშვენივრად ესმოდა თუ რას ნიშნავდა მამაკაცის ასეთი ხარბი და ჟინით სავსე მზერა,

ყველაფერი ჩემს შესახებ (თავი პირველი)

- ექიმი ნელი ნაბიჯით მიუახლოვდა აპარატს და ღილაკს თითი დააჭირა, უსწორმასწორო ხაზები აპარატზე რომ მოჩანდა გასწორდა, გაიჭიმა, თითქოს უსასრულოდ გაგრძელდა და ის იყო ოლივია სკოტის მკერდმა მოძრაობა შეწყვიტა რომ ლილი ჯონსმა თვალები გაახილა...

..და თუ ჩემს ყვირილს ზეცა დაიტევს!

დაფლეთილ ზეცას მოაქვს წვეთები,მოდის სატანა, მახვილთ ძგერით,შუბთა კვეთებით,სული გახრწნილი, სახეზე - თმები,ნათელის მტრობით,კაცთ განკვეთებით, საკუთარ თავთან ომში ვერთვები,მთვარით ვერ ვთბები!

ჩემს ცხოვრებას ტკივილი ჰქვია... /სრულად/

"ადრე ძალიან მეშინოდა სიკვდილის... ახლა ყალბი ადამიანების გარემოცვაში ყოფნის მზარავს... როგორ მინდა არც ერთი პიროვნება არ მიდიოდეს შენი სამყაროდან, როდესაც ის შენად მიიღე... როგორ არ მინდა ვუყურო ჩემს ჩამოღვენთილ ოცნებებს, რომლებიც მათ

ოცნება უფასოა (თავი 16) ჩემს სამყაროში მინდა!

- ლუკა ჭრილობა გაგეხსნა. - ხავის ნიტა. - დამიმუშავებენ. - კარგი. ახლა კი ნიტა უფრო რწმუნდება იმაში რომ ამ სამყაროში მისი ყოფნა აზრს კარგავს

ჩემს საფლავზე

ვიცი, რომ ჩემს საფლავზე აწი არვინ არ მოვა და ბალახი ეკლებით ხვალ სულ მალე ამოვა. ვიცი, რომ ჩემს საფლავზე სულ იქნება სიჩუმე, რადგან მე დიდი ხნის წინ კარი გამოვიხურე. ვიცი, რომ მე მოვკვდები მხოლოდ ჩემს მსგავს ამინდში, სიკვდილს მე კი არ ვეტყვი:"შენ

ჩემს გულში (სრულად)

მანქანა ავტობანზე მაღალი სისწრაფიდ მიჰქროდა, ჰაერს შურდულივით აპობდა მაღალი დონის ავტომობილი, შავგვრემან ცისფერთვალება ბიჭს ცრემლები ღვარად ჩამოსდიოდა შიშისგან მთელი სხეული უკანკალებდა მაგრამ ფეხს არ უშვებდა იცოდა ამას არ ინანებდა მაგრამ ეშინოდა,

ჩემს ნაცნობ უცნობს... 1

მოქმედება ვითარდება თბილიში... მთავარი გმირის კაწი უწერს წერილებს მის ნაცნობ უცნობს რომელსაც წერს ... სწორედ ამ წერილებით ვიგებთ კაწის სასიყვარულო ისტორიის შესახებ... რომელიც უბნის ყველასათვის სასურველ ბიჭს შეუყვარდება...

შენ ჩემს თვალებში გაორებული...

როგორც კლარჯეთში მზე ჩადიოდა,ისე წვიმდა და ისე ჰყვაოდა ჩემი ნატვრის ხე, ხელით დარგული იზრდებოდა და დრო გადიოდა...მე ისევ ის ვარ, შენ კი შეცვლილი ჰგავხარ მარტის თოვლს მიწას ადნები,შენში სიყალბებ მე წამაქცია...

ჩემს სიდედრს (ერკე მიდასი)

ჩემი წარმოდგენით ჩემი სიდედრი უსაყვარლესი ქალია, კეთილი, თბილი და ძალიან ადამიანური. სიცოცხლე ძლიერ უყვარს და ფიქრობს ყოველთვის სხვებზე, არა საკუთარ თავზე. ამაში ვრწმუნდები, არა მარტო მისგან, არამედ მისი ქალიშვილისგანაც. ზოგადად, ადამიანი, ვისაც